گروهی از زنان روز یکشنبه به تاریخ ۲ اکتبر علیه کشتارهای روز جمعه دانش آموزان هزاره در دشت برچی کابل، دست به تظاهرات زدند. اما گروه ضد زن طالبان با شلیک تیر هوایی و با خشونت و ضرب و شتم مانع تظاهرات آنها شدند. زنان ایران و افغانستان یک تنه و مقاوم در بلندی های آزادی ایستاده اند و در مقابل ضد زن ترین رژیم های جهان آزادی را فریاد می زنند!

ژن، ژیان، آزادی\" کاری از خانه هنر ولات در کردستان سوریه (روژاوا) کە بە یاد مهسا امینی به زنان انقلابی ایران تقدیم شدە است.

هشت مارس: با وجودی که که جمهوری اسلامی وحشیانه به سرکوب و ارعاب پرداخته، ده ها تن را کشته، صدها نفر را زخمی کرده، هزاران نفر را بازداشت نموده و به اشکال مختلف معترضین را تهدید کرده و می کند؛ اما نتوانسته است شعله های خشم زنان و مردان را در سراسر کشور خاموش سازد. مبارزه با جدیت تمام و با ابتکارات مختلف ادامه دارد.

سیاوش محمودی ۱۶ ساله، از جانباختگان اعتراضات سه شنبه پنجم مهر ماه ۱۴۰۱ که به ضرب گلولۀ مزدوران رژیم به سرش، به قتل رسید.ار در حالی رخ داده است که دانش آموزان دختر در کنکور آزمایشی در یک مرکز آموزشی در دشت برچی در غرب کابل شرکت داشتند.

انفجار در حالی رخ داده است که دانش آموزان دختر در کنکور آزمایشی در یک مرکز آموزشی در دشت برچی در غرب کابل شرکت داشتند.

هنر مردمی، هنری است ماندگار؛ هنری است که پیوند خود را با مردم ستمدیده و زحمتکش که اکثریت مطلق ساکنان کرۀ خاکی را تشکیل می دهند، حفظ کرده و در کنار مردم باقی بماند.

زنان در تورین ایتالیا با برگزاری تظاهرات همبستگی خود را با مبارزات زنان ایران با شعار «زن، زندگی، آزادی» اعلام کردند. فریاد آزادی خواهی زنان ایران، با اسم رمز «ژینا» جهانی شد. همبستگی زنان ایتالیا، مانند سایر حمایت های بین المللی از مبارزات ۴۳ سالۀ زنان و تمامی مبارزات زنان و مردان شجاع و جسور ایران در روزهای اخیر، صحنه های شکوهمند و تحسین برانگیزی از قدرت همبستگی توده ها را به نمایش گذاشته است. ستم بر زنان و ستم و استثمار زحمتکشان، جهانی است؛ مبارزه با ستم و استثمار هم تنها درهمبستگی جهانی زحمتکشان و ستم دیدگان، ممکن می شود.

هشت مارس: اگر نمی خواهیم گرسنگی، نابرابری، کشتار، شکنجه، سرکوب، ارعاب، تهدید و تحقیر را تحمل کنیم، باید بها بپردازیم. اگر به دنبال تغییر هستیم ناچاریم بها بپردازیم. این «بها» را در همین روزهای اخیر ده ها تن از شجاع ترین و از خودگذشته ترین زنان و مردان این جامعه، با جان خود پرداخته اند! ما کجا قرار داریم و حاضریم کدام «بها» را بپردازیم؟