پیش بسوی مبارزه متحد علیه برتری طلبی، مهاجر ستیزی، نژاد پرستی و زن ستیزی!
خطاب به فعالین، تشکلات زنان و سایر نیروهای مبارز و مترقی در اروپا آمریکا و...
ما در دوره بس حساس و هولناکی بسر می بریم: با نسل کشی فلسطینی ها توسط نژادپرستان اشغالگر اسرائیلی و با حمایت آشکار قدرت های امپریالیستی غرب و در راس آنان امپریالیست های آمریکایی روبرو هستیم. با تخریب هراس انگیزمحیط زیست توسط سرمایه داری حاکم بر جهان برای کسب سود و گسترش سرمایه روبرو هستیم. شاهد ظهور و قدرت یابی نیروهای راست افراطی فاشیست در سطح جهانی هستیم.
نیروهای راست افراطی در نتیجه سیاست های نئولیبرالیستی و جهانی شدن اقتصاد توسط قدرت های امپریالیستی تقویت و گسترش یافته و در سراسر جهان در حال گسترش هستند. فاشیسمی که به ناسیونالیسم، مهاجر ستیزی، نژاد پرستی، زن ستیزی...، دامن زده و بر آن تکیه دارد. بیان ایدئولوژیک این فاشیسم در آمریکا و اروپا برتری سفید پوستان و در صدر آن مردان سفید پوست تجلی می یابد. بر همین اساس مهاجرین و پناهجویان غیر سفید پوست مورد تهاجم نژاد پرستانه و فاشیستی قرار می گیرند. کمپ های پناه جویی به آتش کشیده می شوند و زنان مهاجر و پناهنده « مستحق» تجاوز و آزار جنسی می شوند.
در همین دهه اخیر، شرایط برای رشد راست افراطی از جانب سران دول غربی چنان فراهم شده که این نیروها علنا می توانند تفکرات بغایت فاشیستی خود را علیه مهاجرین و پناهجویان اشاعه دهند. می توانند در «انتخابات» شرکت کنند و بخشا در قدرت سیاسی هم سهیم شوند.
قدرت های امپریالیستی در غرب برای فرار از عواقب هولناک بحران اقتصادی و شکاف عظیم طبقاتی، شکافی که هر روز دامنه آن عمیق تر می شود، مهاجرین و پناهجویان را سپر بلای خود قرار داده اند و گسترش بیکاری، فقر، نبود مسکن و مشکلات عظیم سیستم درمانی شان را بر گردن مهاجرین و پناهجویان انداخته اند.
سران دول غربی، به طور برنامه ریزی شده دلایل اصلی ورود این حجم عظیم از مهاجرین و پناهجویان به اروپا و آمریکا را از توده ها پنهان می کنند. به مردم نمی گویند علت اصلی این است که ما در کشورهای این مهاجرین و پناهجویان بویژه در خاورمیانه، جنگ های مستقیم و نیابتی راه انداخته ایم و این توده ها برای فرار از مرگ و گرسنگی مجبور به ترک کشور خود شده اند. به مردم نمی گویند که برای تامین منافع استراتژیک خود در این دوره، پس از بیست سال حضور نظامی در افغانستان، این کشور را دو دستی به طالبان سپردند ، طالبانی که زن ستیزی مشخصه اصلی آن است. نمی گویند که از وقتی طالبان را به قدرت رساندند، خیل عظیمی از مردم ناچار شدند برای فرار از جهنم طالبانی خانه و کاشانه خود را ترک کنند و به کشورهای گوناگون، عمدتا ایران، پاکستان و کشورهای منطقه و تنها درصد کوچکی به اروپا و آمریکا پناه آورند. به مردم نمی گویند که بدون ارسال تسلیحات مدرن نظامی و میلیاردها دلارکمک مالی، اسرائیل نمی توانست این چنین نسل کشی فلسطینی ها را ادامه دهد و خیل عظیمی از مردم را آواره کند. به مردم نمی گویند در تضاد با امپریالیست های روسی و برای از میدان بدر کردن آنان، با کمک های عظیم مالی و تسلیحاتی، بر طبل جنگ در اوکراین کوبیده اند و ده هزار نفر از مردم را آواره کرده اند. به مردم نمی گویند که مهاجرین بویژه جوانان نقش مهمی را در ساختار اقتصادی در این کشورها هم به لحاظ کمی و هم کیفی بر عهده داشته و دارند. به مردم نمی گویند که آنها خود عامل اصلی در بوجود آمدن انواع و اقسام نیروهای بشدت زن ستیز، فاشیست و بنیاد گرای اسلامی در خاورمیانه هستند. به مردم نمی گویند دلیل اصلی که این حجم از پناهنده ها و مهاجرینی که مجبور شده اند عزیزان و کشور خود را ترک کنند و تمام توهین و تحقیرهای نژاد پرستانه را در کشورهای میزبان به جان بخرند، آن ها هستند، همان قدرت های امپریالیستی حاکم بر جهان.
حال می خواهیم توجه شما را به گوشه ای از جهان که نژاد پرستی و مهاجر ستیزی در آن بیداد می کند، جلب کنیم: ایران :
در این کشور و با حاکمیت چهل و پنج ساله رژیم جمهوری اسلامی، همان سیاست های راست افراطی فاشیستی در غرب یعنی برتری طلبی، ناسیونالیسم ارتجاعی، زن ستیزی، مهاجر ستیزی به شکل افراطی پیش می رود. رژیم ایران نیز همانند دولت های غربی دلیل وضیعت اسفبار اقتصادی، افزایش هزینه زندگی، کمبود مسکن، بالا رفتن جرم و جنایت ... را به گردن مهاجرین که عمدتا افغانستانی هستند انداخته و با راه اندازی کمپین افغان ستیزی بستری در جامعه برای تحقیر، ضرب و شتم و قتل آنان ایجاد کرده است. در یک سال گذشته حمله به خانه های افغانستانی ها و ضرب و شتم آنان گسترش یافته است. توهین و تحقیر، به هیچ گرفتن، آزار و اذیت...، جزئی از جیره هر روزه مهاجرین افغانستانی است. در این میان زنان مهاجر افغانستانی، در کشوری با یک رژیم سرتا پا زن ستیز، هم به خاطر زن بودن و هم به خاطر ملیت شان تحت ستم وحشیانه تری قرار دارند.
رژیم جمهوری اسلامی در ایران همانند دولت های غربی این واقعیت را از مردم پنهان می کند که بیکاری و گسترش فقر به طور اساسی یکی از امراض و ملزومات جوامع سرمایه داری در ایران و در سراسر جهان است. بر اساس این لاپوشانی است که می توانند بر اقشار نا آگاه جامعه تاثیر گذاشته تا آنان علت بیکاری و فقر و فلاکت شان را نه سرمایه داری بلکه مهاجرین و پناهجویان تلقی کنند.
ما از شما مردم، فعالین، تشکلات زنان و نیروهای آزادیخواه و مترقی می خواهیم که با هم مبارزه متحدانه ای را علیه نژاد پرستی، مهاجر ستیزی و برتری طلبی مردانه که براه افتاده است و هر روز دامنه آن گسترش می یابد، پیش بریم .
افغان ستیزی در ایران جدا از مهاجر ستیزی در غرب نیست. آن مهاجر افغانستانی که زیر مشت و لگد نیروهای مزدور رژیم ایران و بخش نا آگاه مردم جان اش را از دست می دهد، آن زن افغانستانی مهاجر که به خاطر زن بودن و افغانستانی بودن تحت ستم وحشیانه تر قرار میگیرد، جدا از آن مهاجر و پناهجویی نیست که مورد توهین و تحقیر در غرب قرار می گیرد و تعدادی نیزجان شان را به خاطر حملات فاشیست ها از دست می دهند.
ما می توانیم و باید علیه نژاد پرستی، برتری طلبی، مهاجر ستیزی و زن ستیزی؛ مبارزه مشترک و طولانی مدتی را سازماندهی کنیم و به سهم خود و به طور فعال از گسترش ایدئولوژی فاشیستی برتری طلبی جلوگیری کنیم.
سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان) 30 اوت 2024