دیوان‌عالی آمریکا حق قانونی سقط جنین را لغو کرد، اما هیچ مرجع و قانونی نمی تواند از ادامه یابی نبرد زنان برای کنترل بر بدشان جلوگیری کند!

بر اساس گزارش مرکز کنترل بیماری در آمریکا، حدود ۸۶۰۰۰۰ زن در سال ۲۰۱۹ سقط جنین انجام داده اند. اکثریت قریب به اتفاق سقط جنین ها در طول سه ماهه اول انجام شده است. اکثر زنانی که سقط جنین می کنند مجرد هستند. از هر ۱۰ زنی که سقط جنین می کند، یک نفر نوجوان است که بیشتر در دهه ۲۰ زندگی خود هستند. حال قرار است با لغو حق سقط جنین این صدها هزار زن، به ویژه زنان کم در آمد، رنگین پوست و مهاجر که با هزار مشقت زندگی بخور و نمیر خود را سپری می کنند، به «کارخانه» بچه سازی بدل شوند. این زنان از نظر اقتصادی نه قادرند قرص های سقط جنین را تهیه کنند و نه به ایالات هایی که کماکان سقط جنین انجام می شود، سفر کنند.

طرح های شکست خورده رژیم در مقابل مبارزه و مقاومت زنان علیه حجاب اجباری

باید در نظر داشت که زیر پا گذاشتن قانون زن ستیزانه حجاب اجباری توسط زنان به معنی زیر پا گذاشتن پرچم ایدئوژیک رژیم جمهوری اسلامی است و بر همین پایه هم این موضوع فقط موضوعی مربوط به زنان نیست، بلکه موضوعی مربوط به آحاد جامعه است. حمایت و همبستگی مردان و دخالت آگاهانه آنان در مقابل سرکوبگران ارشاد و سایر اراذل و اوباشان رژیم با زنانی که حاضر نیستند بدن شان در زندانی به نام حجاب اسیر شود، صف مبارزاتی متحدی را علیه رژیم به وجود می آورد.

خیزش ستمدیدگان و امید به تغییرات ریشه ای!

اگر چه شورش ستمدیدگان در اردیبهشت ماه علیه وضعیت موجود ادامه خیزش دی ٩۶ و آبان ٩۸ است، اما خشم و نفرت انباشت شده در دل توده‌های ستمدیده تا این حد گسترده و عمق یافته با هیچ دوره‌ای قابل مقایسه نیست. بیزاری عمیق مردم از رژیم را می توان در فریادهای خشماگین زحمتکشان آبادان و خرمشهر و... پس از فرورختن برج‌های متروپل در خیابانها با شعارهای ضد رژیم مشاهده کرد. خشم و نفرتی که در مردم انباشته شده و به تهیدستان «فراموش» شده در دورترین مناطق و روستاها رسیده است را چیزی به غیر از سرنگونی این رژیم نمی‌تواند آرام سازد. اقشار و طبقات تهیدستی که هر روز پر شمار‌تر می‌شوند وارد مبارزه با رژیم شده اند. این مردم در مبارزه چیزی برای از دست دادن ندارند، مگر زنجیر ستم و استثماری که جمهوری اسلامی بردست و پایشان بسته است.

جان باختن ده ها نفر زیر آوار متروپل به خاطر کسب سود و گسترش سرمایه!

سردمداران جمهوری اسلامی در برخورد به فروریزی متروپل به جای گسیل امدادگران مجرب، به جای گسیل پزشک و پرستار، به جای گسیل آمبولانس وخون و سایر وسایل مورد نیاز برای آوار برداری و نجات جان انسان ها، لشگر سرکوبگر خود را به آبادان اعزام کردند. گسیل نیروهای سرکوبگر به آبادان و سایر شهرها از ترس و وحشت است. از روی ضعف و استیصال است. چرا که رژیم از عمق خشم و نفرت ستمدیدگان نسبت به کل نظام ستم و اسثتمارش با خبر است.

به مناسبت دهمین سالگرد در گذشت «آذر درخشان» زن کمونیست و انقلابی

آذر بارها و بارها بر این حقیقت انکار ناشدنی انگشت می‌گذاشت که ستم و خشونت افسار گسیخته بر هر زنی و در هر نقطه‌ای از دنیا کافی است تا حکم پوسیده بودن این سیستم حاکم بر جهان را صادر کرد و برای سرنگونی انقلابی آن مبارزه بی‌امانی را پیش برد.

شورش ستمدیدگان: ریشه کنی فقر با سرنگونی انقلابی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی ممکن می گردد!

مبارزات توده های ستمدیده علیه گرانی در همین چند روز گذشته با ادامه یابی مبارزات خیابانی معلمان در پنج شنبه که در بیش از ۳۳ شهر برگزار شد، مصادف شده است. هراس جمهوری اسلامی از بهم پیوستگی این مبارزات و اتحاد در بین ستمدیدگان است.

حجاب اجباری و ادامه جنگ طالبان علیه زنان!

جنگ طالبان علیه زنان که تاریخ طولانی دارد هر روز ابعاد وسیع تری به خود می گیرد. واضح است که موضوع اسلامی بودن نظام حاکم بر افغانستان با فرودستی مطلق زنان گره خورده است. در حقیقت، امارت اسلامی طالبان با زنجیر ستم بر زن است که معنا و مفهوم می یابد.

نژاد پرستی علیه پناهجویان افغانستانی!

نژاد پرستی یکی از مشخصه های سیستم مبتنی بر ستم و استثمار جهانیست! سرمایه داری برای بقای خود نیازمند به کار برد اعمال نژاد پرستانه و اشاعه تهوع آورترین فرهنگ نژاد پرستانه است تا از این طریق بتواند تفکرات به شدت ارتجاعی، عقب افتاده و ضد انسانی را در بین مردم نهادینه کند.

اول ماه مه، روز تجدید پیمان کارگران پیشرو و آگاه برای ساختن جهانی بدون ستم و استثمار!

حضور موثر زنان در صف اول این مبارزات و هم چنین نقش پر رنگ شان در برنامه ریزی ها و رهبری اعتراضات، بسیار برجسته است ولی متاسفانه حتی در ادبیات کارگری هم وقتی از «مبارزات کارگری» در ایران، سخن به میان می آید، نقش زنان نادیده گرفته شده و منظور عمدتا «مبارزات مردان کارگر» است.

شعله های خشم زنان و بازتاب آن در مبارزات!

طی سال ها، مبارزه روزمره و جسورانه زنان با جمهوری اسلامی، حضور گسترده و الهام بخش آنان در همه جنبش های مردمی و ضد رژیم، ادامه مبارزه آشتی ناپذیرشان در زندان ها، بالا بردن صدای دادخواهی اشان و...، تاثیر تعیین کننده ای را در ایجاد فضای انقلابی و تعیین تکلیف نهائی با رژیم ستمگر و استثمارگر جمهوری اسلامی، در بر داشته است.