پیام کارزار زنان
به تشکلات زنان و نیروهای مترقی و مبارز در سه روز راهپیمایی
ارائه شده توسط فعالین و حامیان کارزار در هامبورگ، دن‌هاگ (لاهه)، برمن و بروکسل
۶-۸ مارس 2019
ما فعالین کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران، این جا هستیم که به شما بگوییم مبارزه زنان ایران علیه حجاب اجباری جدا از مبارزه زنان در کشورهای غربی علیه سکسیسم نیست. چرا که بدن زنان در همه جا به ابژه ی جنسی بدل شده است. اینجا هستیم تا بگوییم مبارزه زنان ایران جهت آزادی و برابری بخشی از مبارزات جهانی زنان علیه سرمایه‌داری مردسالار حاکم بر جهان است.
40 سال پیش رژیم جمهوری اسلامی اولین حمله خود را به زنان با اجباری کردن حجاب آغاز کرد. چراکه پوشاندن زنان در زندانی به نام حجاب نشان می‌داد که رژیم به قدرت رسیده، رژیم بنیادگرای اسلامی است. حجاب اجباری مرکز خشونت دولتی علیه زنان در ایران است. رژیم ایران اولین کشور داعشی علیه زنان بود که در 40 سال پیش کلیه قوانین خشونت آمیز ضد زن را که مبتنی بر شریعت اسلامی است تصویب کرد. این رژیم تئوکراتیک در طول 40 سال تلاش کرده است که فرهنگ مردسالاری را در جامعه نهادینه کند.
اما زنان ساکت ننشستند. 40 سال پیش ده‌ها هزار زن علیه حجاب اجباری در 8 مارس به خیابان آمدند و اعلام کردند که تن به حجاب اجباری نمی‌دهند. از آن زمان تاکنون میلیون‌ها زن علیه حجاب اجباری و سایر خشونت‌ها بر زن مبارزه و مقاومت کرده‌اند.
به یاد داشته باشید که در گوشه‌ای از این جهان به نام ایران، زنان برای اولیه‌ترین حقوق خود یعنی انتخاب پوشش شلاق می‌خورند و دستگیر می‌شوند. در گوشه‌ای از این جهان به نام ایران، زنان به جرم دوست داشتن و انتخاب آزادانه رابطه جنسی سنگسار می‌شوند. در گوشه‌ای از این جهان به نام ایران، زنان از حق طلاق برخوردار نیستند و هزاران زن هرساله برای خلاصی از زندگی خشونت‌بار، خودسوزی و خودکشی می‌کنند. این‌ها گوشه‌ای است از قوانین خشونت‌آمیزی که رژیم ایران بر زنان تحمیل کرده است.
ما این جا هستیم که بگوییم مبارزه زنان علیه حجاب اجباری و سایر عرصه‌های خشونت بر زنان در ایران جدا از مبارزه میلیون‌ها زن در سراسر جهان علیه خشونت بر زنان نیست. سیستم سرمایه‌داری حاکم بر جهان زنان را در همه‌جا با اشکال متفاوت، فرودست کرده است. تشدید مردسالاری و کنترل بدن زنان و تبدیل هر چه بیشتر آنان به ماشینِ بچه‌سازی و کالایِ لذت بخشی به مردان، نیازِ سیستم سرمایه‌داری برای حاکمیت برجهان است.
جهانی که در آن 800 میلیون انسان گرسنه هستند، جهانی که 70 درصد تولیدات آن را زنان انجام می‌دهند، اما در فقر مطلق به سر می‌برند. جهانی که میلیون‌ها کودک به‌جای مدرسه رفتن در میدان های جنگ تکه پاره می شوند. جهانی که در هر ثانیه و دقیقه آن زنی توسط خشونت مردسالارانه به قتل می‌رسد. جهانی که محصولش زنانه شدن فقر، زنانه شدن ایدز، زنانه شدن گرسنگی و زنانه شدن مرگ است. این‌ها و صدها مثال دیگر است که پایه وحدت همه زنان در سراسر جهان بوده و آن‌ها را برای مبارزه‌ای مشترک علیه ستم و استثمار در یک صف قرار می‌دهد.
ما در صفحات تلویزیون و اخبار رسانه‌های غرب تنها تصویری که از ایران می‌بینیم، تصویر بنیادگرایان اسلامی است که در حال ساختن بمب هسته‌ای‌اند و مردمی که گویا همه تروریست هستند. این تصویری کاذب از مردم آن‌سوی جهان است.
زنان در آن‌سوی جهان، در کشوری بنام ایران در حال مبارزه علیه حجاب اجباری و سایر عرصه‌های ستم هستند.
مردم ستمدیده در آن‌سوی جهان، در کشوری به نام ایران در مبارزه روزمره با رژیم جمهوری اسلامی هستند.
دلیل پنهان کردن تصویر ما از چشم شما این است که بتوانند تحت نام ما به تجاوز و جنگ علیه مردم ایران مشروعیت ببخشند. همان بهانه‌ای که برای تجاوز و اشغال افغانستان و عراق به کار بردند.
ما اینجا هستیم تا به شما بگویم ما نه به رژیم فاشیستی آمریکا نیاز داریم و نه به دولت‌های امپریالیستی مردسالار اروپایی. ما از شما زنان و مردان آزادی‌خواه می‌خواهیم که در کنار زنان ایران برای مبارزه علیه حجاب اجباری و سایر عرصه‌های خشونت بر زنان بایستید. ما مصمم هستیم مبارزات مان را در جهت سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی برای کسب آزادی و برابری‌مان ادامه دهیم. ما می‌خواهیم که شما زنان و مردان آزادی‌خواه پشتیبان ما و مردم ما باشید.
نشریه هشت مارس شماره ۴۷
خرداد ۱۳۹۸/ ژوئن ۲۰۱۹