جهان مردسالار و گروه پاپ "پوسی رایه ت"
سحر منصور
گروه پاپ "پوسی رایه ت" در ماه اوت 2011 تشکیل شده است. اجرای برنامه های این گروه تا کنون بطور غیر قانونی و ضربتی در محلات و مکان های خاصی برگزار گردیده است. در 21 فوریه 2012، 5 نفر از این گروه یک نمایش اعتراضی را در کلیسا به صحنه آوردند که سریعا از ادامه این برنامه توسط مامورین امنیتی کلیسا جلوگیری شد. بعد از انتشار ویدئوی این اعتراض که نام آن "دعای پانکی: مادر مقدس ما را از دست پوتین خلاص کن" گذاشته شد، 3 تن از اعضای این گروه در 3 مارس 2012 دستگیر شدند. در17 اوت هر سه نفر از اعضای دستگیر شده به 2 سال زندان محکوم گشتند. یکی از بنیان گذاران این گروه می گوید: "از دلایل مهم تشکیل این گروه، اعتراض به سیاستهای تبعیض دولت بر علیه زنان و قوانینی که سقط جنین را محدود می کند و.... می باشد."(1) وی فعالیت این گروه را هنر اعتراضی بر علیه نظام حاکم که از قدرت خود بر علیه پایه ای ترین حقوق انسانی و آزادیهای سیاسی – مدنی استفاده می کند، می داند.
از دیگر حرکت های اعتراضی این گروه، اشغال شوی مد لباس و بهم زدن "کت واک" مدل ها بود. این گروه در دسامبر 2011 بر روی بام یک گاراژ که مجاور یک زندان بود، با شعارهایی هم چون "مرگ بر زندان، آزادی برای اعتراض کردن" و... یک شوی اعتراضی سازمان دادند که مورد استقبال بسیاری از زندانیان که از پشت میله های زندان به آنان خیره شده بودند، قرار گرفت. در دوران کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری روسیه، این گروه در 20 ژانویه 2012 در میدان سرخ، آهنگ "پوتین به خود ادرار کرده است" را اجرا کرد. بطور کلی آهنگ های این گروه ضد حکومت و به هواداری از خواسته های مردم است.
بعد از انتخابات، کیریل رئیس کلیساهای روسیه اعلام کرد: "پوتین معجزه خداست که مسیر غلط تاریخ را اصلاح کرده است."پوسی رایه ت" در این رابطه اعلام کرد: "کلیسا سلاحی است در خدمت کارزار کثیف انتخابات". آنان مذهب ارتدکس را افشا کرده و معتقدند که کلیسا و روسای آن در خدمت سیستم قرار دارند.
در دوران محاکمه این گروه در روسیه، مردم در بیرون دادگاه حضور یافته و خواهان آزادی آنان شدند. در همین دوران اعتراضاتی به اشکال مختلف در سراسر جهان، برای آزادی آنان صورت گرفت.
در اوکراین افراد هنرمند معروف با شکستن مجسمه های عیسی – در دفاع از حرکت "پوسی رایه ت" در کلیسا- به پشتیبانی از آنها بر خاستند. این مبارزات باعث گردید که دادگاه طول زندانی این سه تن را از 7 سال به 2 سال کاهش دهد! چند هفته بعد از محاکمه و زندانی کردن اعضای گروه "پوسی رایه ت"، جنایت هولناکی در شهر کازان روسیه اتقاق افتاد.
در این جنایت، قاتل پس از کشتن مادر و دختر، با خون آنها بر روی دیوار محل جنایت شعار"پوسی رایه ت را آزاد کنید" را نوشت. تلویزیون و مطبوعات روسیه به همراه کلیسا در پیشبرد سیاست دولت امپریالیستی روسیه، بدون هیچ مدرک و سندی، این جنایت را به هواداران این گروه نسبت دادند. کارزار تبلیغاتی و سرکوب بر علیه هواداران این گروه براه افتاد. اما بعد از مدت کوتاهی قاتل دستگیر شد و اقرار کرد که برای گمراه کردن پلیس از انگیزه این جنایت و هم چنین مشکوک شدن به وی، از نام این گروه استفاده کرده است. رسانه های خبری روسیه خبر اقرار این قاتل را ضمنی و بطور محدود پخش کردند.
در آخرین ویدئوئی که از "پوسی رایه ت" انتشار یافته، عکس بزرگ پوتین به آتش کشیده می شود. آنها در این ویدئو می گویند: "ما برای آزادی اندیشه، خواندن موسیقی و حق انتقاد مبارزه می کنیم، ما برای تغییر کشور برای انجام هر کاری آماده ایم و هر خطری را به جان می خریم، ما با تمام مرم جهان در مبارزه برای رهایی متحد می شویم، مبارزه برای رهایی بزرگتر از زندگی است."(2) و هم چنین یکی از اعضای این گروه در مصاحبه ای عنوان کرد که:" هدف ما شهرت نیست، ما حاوی پیامی هستیم که می خواهیم مردم را تشویق کنیم که بر علیه بی عدالتی اعتراض کنند و جامعه را تغییر دهند."(3)
امپریالیستهای مردسالار روسیه نگران پایه گیری بیشتر این گروه بخصوص در میان زنان هستند. مدودوف – رئیس جمهور سابق و نخست وزیرکنونی - در مصاحبه ای (12 سپتامبر 2012) اعلام نمود که" بهتر است هر چه زودتر سه عضو زندانی این گروه آزاد گردند، چرا که زندانی بودن آنان به حال ما مفید نیست." در نشریه مسکو تایمز در بخش نظرات، مقاله ای با عنوان "چرا پوسی رایه ت خطرناکتر از حمله اتمی است" تلاش می کند افکار عمومی مردم روسیه را بر علیه این گروه بسیج کند. آن چه که به روشنی قابل دید است این می باشد که نه تنها سران دولت امپریالیستی و مردسالار روسیه تلاش دارند گروه "پوسی رایه ت" را در بین هواداران این گروه و بطور کلی مردم بی پایه کنند و برای عملی کردن آن به هر دسیسه ای متوسل می شوند، بلکه هواداران روسیه امپریالیستی در ایران و دیگر کشورها نیز به این کارزار پیوسته اند و این گونه تبلیغ می کنند که گروه "پوسی رایه ت" توسط ارگانهای مالی هوادار آمریکا و یا میلیاردرهای فراری مخالف پوتین پشتیبانی مالی می گردند و تحت رهبری واشنگتن عمل می کنند. برای روشن شدن این موضوع بد نیست که به یکی از نشریات امپریالیستی در آمریکا مراجعه کنیم.
در نیویورک تایمز صفحه نظرات در 20 اوت 2012 آمده است: "هواداران "پوسی رایه ت" در غرب نیاز به درک این مساله دارند که شورش قهرمانانه آنها با حمله به پوتین خاتمه نمی یابد. آنها حتی اگر روسیه به کشوری "عادی" لیبرال دموکراسی تبدیل گردد نیز توقف نخواهند کرد. زیرا آن چه این گروه خواهان آن است به همان اندازه خطرناکتر، تحریک آمیز تر و ترسناک تر برای نظم حاکم هم در روسیه و هم در غرب می باشد....
مساله رهایی از پدر سالاری، سرمایه داری، مذهب، معنویات غالب، نابرابری و کل نظام دولتی است. ما فقط زمانی می توانیم از این زنان شجاع پشتیبانی کنیم که خودمان نیز خواهان تغییرات این چنینی در کشور خود باشیم."
از طرف دیگر باید به این مساله هم اشاره شود که تضاد های دول غربی با روسیه باعث شده است که هر یک بنا بر منافع ارتجاعی خود ژست دفاع از این مبارزه و یا آن مبارزه را بگیرند. بر همین مبنا است که در غرب به دفاع از پوسی رایه ت برخواسته اند. بر کسی پوشیده نیست که همین سران دولت های غربی که در "دفاع" از پوسی رایه ت و عدم اعمال دمکراسی در روسیه سخن می رانند، دم و دستگاه پلیس شان را به جان جوانان،
زنان، کارگران، مهاجرین و... در تظاهرات ها و اعتصابات و مبارزات گوناگون می اندازند و سرکوب می کنند و این گونه از دمکراسی بورژوائی شان در برابر مردم در خدمت طبقات سرمایه دار و کل نظام امپریالیستی حفاظت می کنند. برای پیشبرد همین اهداف است که می بینیم که تظاهرات های گوناگون از جانب اقشار و طبقات گوناگون در این کشورها مثل تظاهرات جوانان در مخالفت با بالا رفتن شهریه ها در انگلستان، اشغال وال استریت، و... با سرکوب شدید نیروهای پلیس مواجه می شود و صد ها تن دستگیر و روانه زندان می گردند.
درست زمانی که حملات مردسالارانه ای هم چون "هرزه" خواندن "پوسی رایه ت" در بسیاری از کشورها از جانب نیروهای گوناگون مردسالار و عمدتا طرفدار روسیه صورت می گیرد، تظاهرات ضد مردسالاری هزاران زن در 22 سپتامبر2012 در لندن تحت عنوان"اسلات واک"، نیز که بر علیه تجاوز، آزار جنسی، سکس نا خواسته و.... برگزار شد، به عنوان "رژه فاحشه ها" نام گرفت.(4) این عکس العمل ها به روشنی نشان می دهد که مردسالاران حاکم بر جهان، بر سر ستم بر زن متحد هستند. آنان اعتراض زنان به مردسالاری را به هر شکل و شیوه ای که باشد بر نمی تابند و تلاش می کنند با انگ های گوناگون تاثیرات این اعتراضات را کم کنند و از عمق یابی آن جلوگیری کنند.
"پوسی رایه ت" در بین اقشار معینی از مردم روسیه بخصوص زنان جوان محبوب است. جسارت و مواضع این گروه به همراه نحوه اجرای برنامه های اعتراضی در جامعه ای که هر صدای مخالفی بشدت سرکوب می شود، پیام آور نسیمی خوشبو در سیستم گندیده مردسالار سرمایه داری حاکم در روسیه است که باید مورد حمایت و پشتیبانی قرار گیرد.
بی شک باید این نکته مهم را در نظر گرفت که "پوسی رایه ت" با طرح خواسته های عادلانه و هم زمان محدود کردن مبارزه بر علیه پوتین، و یا ضدیت با کلیسا به مثابه تشکیلاتی در خدمت رژیم در روسیه و هم زمان درخواست از "مریم مقدس" برای نجات از شر پوتین نشان از محدودیت های نگرشی این گروه می باشد.
باید این موضوع را در نظر داشت که این گروه و یا بسیاری از حرکات سیاسی نیروهای طبقاتی گوناگون در سراسر جهان بر بستر شرایط عینی معینی پیش می رود. باید به این امر توجه کرد که چند دهه است که کارزاربین المللی "مرگ انقلاب" از جانب نیروهای امپریالیستی به پیش می رود. آنان با قرار دادن بودجه های سرسام آوری در خدمت پخش ایده رفرم و اصلاحات و دمکراسی و... با حفظ نظم سرمایه داری موجود در سراسر جهان، تلاش می کنند بر نیروها و جنبش های مردمی تاثیر بگذارند و این نیروها و جنبش ها را برای نظام ستم و استثمارشان بی خطر کنند. مسلما کارزاری به این گستردگی بر انتظارات بسیاری از نیروهای مخالف نظم موجود و هم چنین بر افق رهایی بخش آنان و توده های تحت ستم تاثیر گذاشته و سطح خواسته هایشان را پائین آورده است.
تنها بر بستر این شرایط عینی معین و با برخورد صحیح به "پوسی رایه ت" و بسیاری نیروهای دیگرو با دامن زدن به مبارزه ای اصولی می توان پتانسیل های مبارزاتی را رها ساخت و از تبدیل شدن این نیروها به ذخیره این و یا آن نیروی ارتجاعی و امپریالیستی مردسالار و ستم گر جلوگیری نمود و این گونه صفوف نیروهای انقلابی را گسترش داد.
زیر نویس:
http://en.wikipedia.org/wiki/pussy_riot
2-pussy riot burns putins picture-video –you tube
3-http://www.vice.com/read/A-Russia-pussy
4- مراجعه کنید به گزارش سایت بامداد خبرتحت عنوان "رژه فاحشه ها در لندن ...."
برگرفته از نشریه هشت مارس شماره 27