سر مقاله نشریه شماره14 تشکل زنان 8 مارس
به پیش!
به مناسبت فرا رسیدن هشت مارس 2006
تپش قلب هایمان در پیشواز عمل جسورانه ای که تدارک دیده ایم سرعت می گیرد. گردش خون در رگ هایمان پر شتاب می شود. برای آمدن به خیابان ها آماده می شویم. آماده می شویم تا به همراه هم صدای مبارزات زنان ایران را، رساتر از همیشه به گوش جهانیان برسانیم.
امسال روز جهانی زن را به گونه ای دگر برگزار می کنیم. از کشورهای مختلف به هم می پیوندیم تا از آلمان به هلند، با آوائی بلند، بگوئیم که بعد از ربع قرن مبارزه با قوانین متحجر و ضد زن جمهوری اسلامی زنان ایران آماده اند در صفوف مقدم مبارزات دمکراتیک و آزادیخواهانه مردم ایران، جمهوری اسلامی را به کناری زنند. و همه شما را فرا می خوانیم که در این امربزرگ همراه ما باشید.
مرتجعین اسلامی بیش از 27 سال است که با سرکوب سیستماتیک ایران را به جهنمی برای زنان تبدیل کرده اند. به جرم «بد حجابی» هزاران زن را در برابر چشمان مردم شلاق زده اند. چرا که آشكار شدن موي زن، ايدئولوژي حاكم را به سخره می گیرد. به جرم زنا صدها زن را سنگسار کرده اند، چرا که آزادي عشق، اخلاقيات حاكم را متزلزل مي كند. صحبت از حق طلاق زنان شريعت را تضعيف مي كند. دفاع از برابری حقوقی زن و مرد نظام سياسي را به لرزه در مي آورد. ولی زنان با مقاومتشان در طی این سال ها چون یک نیروی جدی در صف مقدم مبارزات آزادی خواهی ایران قرار گرفتند.
امروز که بوش و شرکاء بلندتر از هر زمان بر طبل جنگ با ایران می کوبند و دولت ایران عوامفریبانه و در پشت شعارهای ضد آمریکائی به سرکوب مبارزات مردم ادامه می دهد، بلند کردن صدای مستقل مبارزات مان بیش از پیش اهمیت می یابد. امروز آمریکا و متحدین اروپائی اش می کوشند تحت عنوان مبارزه با تروریسم و خطر هسته ای ایران، بهانه ای برای تبدیل ایران به عراقی دیگر بتراشند. ولی ما زنان ایران فراموش نکرده ایم که تروریست های حاکم بر ایران را تروریست پرورانی چون دولت آمریکا به ما تحمیل کرده اند. ما سکوت رضایتمندانه دول غربی و رسانه های “بسیار دموکراتیک” را فراموش نکرده ایم به هنگامی که خمینی صدای انقلاب و آزادیخواهی را به جوخه های اعدام سپرد. ما بیاد داریم که وقتی زنان ایران برای حق پوشش، توهین و تیغ و اسید و شلاق را به جان خریدند، دولتمردان و رسانه های غربی تحت پوشش نسبیت فرهنگی مانع رسیدن فریادهای ما به گوش جهانیان شدند. قراردادهای اقتصادی و نظامی پشت دیوارهای سکوت بسته شد و سایه وحشت جمهوری اسلامی بر جان مردم ایران را گسترده تر کرد.
امروز رژیم بوش و همراهان اروپائی اش از یک طرف و جمهوری اسلامی و هم مسلکانش از طرف دیگر می خواهند به ما و به مردم دنیا بقبولانند که چاره ای جز انتخاب بین بردگی نئولیبرالی و بنیادگرائی اسلامی نداریم. ولی ما می دانیم که ایندو نافی یکدیگر نیستند و دیده ایم در کنار هم همزیستی می کنند. و امروز که مبارزات زنان ایران شتاب گرفته تا در کنار مبارزات کارگران و سایر اقشار جامعه کوس مرگ جمهوری اسلامی را به صدا در آورد، ما یکصدا اعلام می کنیم که به ناجیانی چون اشغالگران افغانستان و عراق نیازی نداریم. می دانیم جهانی دیگر ممکن است و رسیدن به آن با حمایت و همراهی سرکوبگران ناممکن.
زنان ایران به پا خاسته اند و تنها با اتکا به نیروی خود یکی از ستمکارترین و ضدزن ترین حکومت های موجود را به چالش گرفته اند.
به صفوف ما بپیوندید و در کنار ما بایستید تا دنیا ببیند که زنان ایران در مبارزات خود علیه قوانین ضد زن و حاکمیت متحجر تنها نیستند.
به صفوف ما بپیوندید چرا که پیروزی مبارزات برابری طلبانه زنان ایران، قدمی در جهت پیروزی مبارزات زنان جهان برای رهائی از هرگونه و ستم و نابرابری است. به صفوف ما بپیوندید چرا که با هم می توانیم بسوی دنیایی بری از ظلم و استثمار گام برداریم.
سازمان زنان هشت مارس) ایرانی – افغانستانی(