به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت  بر زنان

نه به مالکیت بر بدن زن!

 

امسال در شرایطی 25 نوامبر روز مبارزه با خشونت بر زنان فرا می رسد که شیوع ویروس کرونا و بحران ناشی از آن، تشدید تضادهای جامعه طبقاتی را در عرصه های گوناگون اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ایدئولوژیک نمایان ساخت و پلشتی های سیستم ستم و استثمارحاکم بر جهان را بیش از پیش عریان کرد. تشدید خشونت بر زنان در گستره جهانی، در همین چند ماهه همه گیری کرونا، از متعفن ترین گنداب هایی است که عملکرد این سیستم آن را علنی تر ساخت. سیستمی که زن ستیزی و سرکوب زنان یکی از بنیادهای تداومش است.

امسال در شرایطی 25 نوامبر روز مبارزه با خشونت بر زنان فرا می رسد که سایه شوم ویروس کرونا در سراسر جهان حاکم است و هم چنان قربانی می گیرد. اما زنان، این نیمی از جمعیت جهان علاوه بر دست و پنجه نرم کردن با شرایط سخت و مرگباری که این ویروس به وجود آورده است، باید با ویروس پدر/مردسالاری که در این دوره شدت و حدت بیشتری یافته است نیز هم زمان بجنگند! بحرانی که امروزه سراسر جهان را در بر گرفته باعث شده است تغییراتی در زندگی مردم و به طور مشخص خانواده و نقش کلیدی زنان در آن به وجود آید. تغییراتی که به رشد و گسترش خشونت بر زنان پا می دهد. اجبار در زندگی تنگاتنگ افراد خانواده در ساعاتی طولانی تروزیر یک سقف، اوضاع نابسامان اقتصادی، فقر، بیکاری، اضطراب از مبتلا شدن به ویروس، افزایش درخواست بی رویه سکس توسط مردان و... را می توان از دلایل افزایش خشونت بر زنان بر شمرد. اخبار خشونت های سبعانه بر زنان در همین چند ماه که بخش کوچکی از آن به رسانه ها و شبکه های مجازی راه یافت، فقط نوک کوه یخ ستم بر زن را نشان داد.

اما سوال اصلی این است که چه عواملی باعث تشدید و گسترش خشونت بر زنان، در هر بحرانی و امروزه در بروز بحران ناشی از همه گیری ویروس کرونا می شود؟ این واقعیت را باید در نظر گرفت که اگر چه خشونت بر زنان در این دوره چند ماهه  گسترش وسیعی داشته و زندگی زنان را به خطر جدی انداخته است، اما، این جهان که زیر سیطره ی سرمایه داری- امپریالیستی مردسالار قرار داشته و دارد، همواره مکان مرگ باری برای زنان بوده است. چرا که یکی از ستون های اصلی و تعیین کننده برای این سیستم و درهمه جوامع  طبقاتی که به استثمار کننده و استثمار شونده تقسیم می شود، تقسیم کار جنسیتی و تحمیل خشونت و فرودستی بر زن است و بدون آن نمی تواند پیشروی کند. همان طور که بدون استثمار وحشیانه میلیون‌ها کارگر و زحمتکش، بدون جنگ های امپریالیستی و نیابتی، بدون غارت محیط زیست، بدون نژاد پرستی و شونیسم ملی و... نمی تواند کار کند و پیش رود. در حقیقت آسیب پذیر بودن زنان در هر بحرانی از جمله بحران همه گیری کرونا، در خصلت جوامع طبقاتی و مالکیت مرد بر زن نهفته است.

باید در نظر داشت که موقعیت زنان در دهه های اخیر تغییربزرگی کرده است. این تغییرات، هم در نتیجه نیاز سیستم حاکم در به کار گیری نیروی کار زنان برای تولید سود و گسترش سرمایه به وقوع پیوسته است و هم حاصل مبارزات زنان برای کسب آزادی و برابری است. این تغییر شرایط باعث ایجاد تضاد با روابط سنتی پدرسالارانه و تفکرات مبتنی بر آن شده است. به همین دلیل، این سیستم، جنگی برای تحمیل نقش و جایگاه زنان به عنوان «مادر و همسر»، منع و یا محدودیت سقط جنین، از دسترس خارج کردن وسایل جلوگیری از بارداری، پورنوگرافی و اشاعه فرهنگ تجاوز، ناقص سازی جنسی، زن کشی واشکال مختلف خشونت بر زنان را به راه انداخته است تا بتواند به مالکیت و سلطه مرد بر زن ابدیت بخشد. اما در برابر زنجیربرده گی و سلطه و مالکیت مرد بر تن و فکر زن ، زنان نیز به مقاومت و مبارزه ای به وسعت جهان دست زده  و پیشروی های تئوریک و عملی ماندگاری را خلق کرده اند. 

در گوشه ای از این جهان، در کشورهایی هم چون افغانستان و ایران که  در آن ها دین اسلام در دولت ادغام است، خشونت بر زن از جانب این دولت های  طبقاتی، قوانین ضد زن مبتنی بر شریعت اسلامی و نیروهای سرکوبگر مخصوص کنترل زنان، شکل فاجعه بار تری را به خود گرفته است.

تنها کافی است به تقویم « قتل ناموسی» خرداد ماه امسال زنان در ایران نگاه کنیم:

خرداد- سمیه فتحی، زن جوان 18 ساله ای که توسط پدر و برادرش به قتل رسید.

خرداد- مردی خواهرش را با ضربات چاقو به قتل رساند.

خرداد- فاطمه برحی، زن جوان 19 ساله با ضربات چاقو توسط همسر و پسر عمویش به قتل رسید.

خرداد- رومینا اشرفی، دختر بچه 13 ساله، با داس و به دست پدر به قتل رسید.

خرداد- ریحانه عامری، زن جوان 22 ساله، با تبر و به دست پدرش به قتل رسید.

هنوز جای ده ها زنی که در همین ماه به قتل رسیدند و هرگز مرگ و نام شان به رسانه ها راه نیافت، در این لیست خالی است. اما چرا این زنان به این طرز سبعانه مورد غضب مردان خانواده قرار گرفته و به قتل رسیدند؟ «جرم» آنان  این بوده است که قوانین و فرهنگ پدر/مرد سالارانه ، "آبرو"ی خانواده و اقتدار و مالکیت مردان را به درجاتی به چالش کشیده اند. در عین حال درد آورترین بخش این نوع خشونت های وحشیانه، همدستی برخی زنان  با مردانی است که  برای پاسداری از «شرافت و آبروی» خانواده دست به قتل ناموسی می زنند!

 هنوز حجاب اجباری که از محوری ترین خشونت های سازمان یافته دولتی علیه زنان در ایران است بعد از بیش از 41 سال مبارزه و مقاومت زنان علیه آن، در صدر برنامه های این رژیم قرار دارد. در افغانستان اگر چه چادری و برقع اجبار نیست، اما سنت های بغایت ضد زن و وجود انواع و اقسام نیروهای بنیادگرای اسلامی، زنان را مجبور کرده  خود را در این زندان مبحوس کنند. در افغانستان تعداد وسیعی از زنان قربانی آزار جنسی و تجاوز در زندان اند و متجاوزین آزاد! در ایران زنان به خاطر زیر پا گذاشتن قانون ضد زن حجاب اجباری، در زندان به سر می برند، اما قاتلی که به طرز وحشیانه همسرش فاطمه برحی را به قتل رساند، آزاد است! این مالکیت تقدیس شده که مرد بر بدن زن دارد، دست هر مردی را برای اعمال هر شکلی از خشونت و جنایت نسبت به زنان  باز می گذارد.

در جهان کنونی و سیستم طبقاتی حاکم که هر چیز به کالا بدل شده است، جنسیت زن که توسط مرد کنترل می شود نیز به کالا تبدیل شده و از طریق اشاعه فرهنگ پدرسالارانه تقویت و در تار وپود جامعه اشاعه می شود. در این سیستم پدر/مردسالارانه، چه در کشورهایی که بنیادگرایان مذهبی در قدرت اند و چه در کشورهایی که ادعای «مدرن» بودن را دارند، ستم بر زن در ساختارشان تنیده شده است. همین دوران همه گیری ویروس کرونا، بیش از گذشته این حقیقت را رو آورد که زنان به وسعت جهان در برابر سیستمی که امتیاز دهی به مردان برای تعمیق رابطه قدرت، یکی از پایه های سیستم ستم و استثمارشان را تشکیل می دهد، هم سرنوشت اند. روایت های تکان دهنده زنان از هر قشر و طبقه ای، از هر ملیتی و از هر رنگ و پوستی از آزار جنسی و تجاوز که به پاندمی بدل شده، قتل زنان چه به اسم «ناموس» و چه تحت نام «عشق»، ضرب و شتم زنان، زنانه شدن مرگ، زنانه شدن فقر و...  بار دیگر این حقیقت انکار ناشدنی را نمایان ساخت که مالکیت مرد بر بدن زن بخشی جدا ناپذیر ازاین جامعه طبقاتی است. این واقعیات پایه وحدت همه زنان در سراسر جهان برای مبارزه ی مشترک علیه ریشه های ستم  و استثمار را تشکیل داده  و آنان  را در یک صف قرار می دهد.

سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)

17 نوامبر 2020

www.8mars.com

zan_dem_iran@hotmail.com

https://facebook.com/8Mars.org

https://t.me/hashtemars

www.youtube.com/8marsorg

Instagram:@zanane8mars

Twitter:@HashtMars