نامه ارسالی از افغانستان به "سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)
فریاد "نهِ" زنان به حکومت طالبان
ما جمعی از زنان افغانستان از سیاست طالبان و حکومت تروریست و زن ستیز که هیچ حق و حقوقی برای زنان قائل نیست معترضیم و به هیچ وجه رضایت نمی دهیم زن ها را از جامعه دور کنند .
حق تحصیل ، حق کار کردن ، آزادی و......را از ما بگیرند .
ما زنان را به عنوان اسیر و خانه نشین بسازند دیگر بس است، دیگر بس است. دیگر به بردگی طالبان و هیچ حکومت ضد زن در نمی آییم .
مردم افغانستان خسته از جنگ ، خونریزی و کشتار هستند ، خسته از صداهای تیر اندازی ، بمب و انتحاری هستند.
ما از همه ی فعالینِ زنان و نهاد های حقوقِ زن و سازمان های حقوقِ بشر میخواهیم صدای ما را به گوش جهان برسانند.
باید زنان و مردان با هم برابر باشند و در تمامی سطوح جامعه یکسان باشند ما هرگز طالبان را به رسمیت نمی شناسیم.
خون مردم افغانستان روی دستهای طالبان هست و مردم افغانستان جنایت هایشان را فراموش نخواهند کرد .
ما امارت اسلامی، که زن را در خانه ها زندانی می کند و مانع پیشرفت فکری و تحصیلی می شود را قبول نداریم و هیچ جایی در کشور و در تمامی جهان قبول ندارند .
ما از همه دولتهای دنیا می خواهیم که دست دوستی به طالبان ندهند و آنها را که قاتلان مردم افغانستان هستند را به رسمیت نشناسند.
می جنگیم تا جان در تن داریم.
طالبان را قبول نداریم .
از تمامی زنان و مردان جهان می خواهیم به ما بپیوندند و با ما یک صدا شوند تا هیچ زنی در افغانستان و کل جهان مورد ظلم و بی عدالتی های حکومت های زور گو و بی رحم قرار نگیرد .
زن= مرد
تا جان در تن ماست
طالبان دشمن ماست
۲۱ اوت ۲۰۲۱