گزارشی از مبارزات روز جهانی کارگر در بروکسل
۱ مه ۲۰۱۹
روز چهارشنبه اول ماه مه در حالی خودمان را برای رفتن به تظاهرات «اول ماه مه انقلاب» آماده میکردیم که هر لحظه خبر تجمعات، مبارزات و دستگیریها در ایران میرسید و از این مبارزه متحد و مشترک طبقاتی نیرو و انرژی میگرفتیم. هرچند مبارزات در بلژیک و کشورهای اروپایی (خصوصاً اروپای غربی) در شرایط استبداد و سرکوب سیاسی عریان (مانند ایران) صورت نمیگیرد اما چالشها و تضادهای سیاسی مشابهی وجود دارند که رزمندهگان انقلابی را وامیدارد که در هر جغرافیای سیاسی که هستند خودشان را بخشی از صفوف این مبارزه طبقاتی بدانند و به حداکثر در آن نقش بگیرند.
در همین راستا ما فعالین سازمان زنان هشت مارس در بلژیک بهعنوان یکی از سازمانهای فعال در پلتفرم «یک مه انقلابی» ـ که از سال گذشته شروع به فعالیت کرده است ـ تلاش کردهایم، سنت مبارزاتی و خصلت انقلابی یک مه را احیا کرده و در مقابل «جشن روز کارگر» تظاهرات انقلابی «روز جهانی کارگر» را برگزار کنیم. ضمن اینکه سیاست و جهتگیری این تظاهرات در جهت ایجاد اتحاد بین نیروهای انقلابی در مقابل احزاب، سازمانها، سندیکاها و ... نیروهایی است که تلاش دارند این روز را به روز بیان مطالبات حداقلی و روزمرهی کارگران تقلیل دهند تا بتوانند با چانهزنی با دولت، لابیگری با احزاب درون پارلمان و گرفتن خردهریزی از دولت خشم و نارضایی درون جامعه را کانالیزه کنند. پلتفرم «یک مه انقلابی» با وجود تنوع و تفاوتهای سیاسی نیروهای درون آن اما در چند سال اخیر موفقیت شایانی در این راستا کسب کرده است. امسال در شرایطی یک مه در بلژیک برگزار میشد که با وجود نزدیکی انتخابات پارلمانی، احزاب دولتی هنوز نتوانستهاند «تنور انتخابات» را گرم کنند؛ همچنین هیچکدام نتوانستند جایی در تظاهراتهای روز جهانی کارگر برای خود باز کنند.
امسال هم مثل سال گذشته در پایتخت دو نیرو اعلام تظاهرات کرده بودند یکی پلتفرم «یک مه انقلابی» که ما بخشی از آن بودیم و دیگری احزاب چپ کوچک (بیرون از پارلمان) به همراه سندیکاها. پلتفرم یک مه تلاش کرد با این نیروها برای طی بخشی از مسیر راهپیمایی متحد شود اما چون حزب سوسیالیست (PS) ـ بخش فرانسویزبان ـ از این تظاهرات اعلام حمایت کرد امکان این همکاری از بین رفت. این حزب به علت رسواییها و ادعاهای دروغین جایی در صف نیروهای انقلابی ندارد. به همین دلیل بسیاری از مبارزین و جوانان معترض به تظاهرات «یک مه انقلابی» پیوستند. علاوه بر رشد کمی و کیفی تظاهرکنندگان دومین موفقیت امسال این بود که «کلکتیو هشت مارس» که اولین اعتصاب روز زن در بلژیک را سازماندهی کرده بود نیز اعلام کرد که برای اولین بار بهعنوان یک بلوک فمینیستی در تظاهرات روز جهانی کارگر و در تظاهرات «یک مه انقلابی» شرکت خواهد داشت. البته ما بهعنوان فعالین سازمان زنان هشت مارس یکی از حامیان این تصمیم بودیم و این حرکت تاریخی تأثیرات مثبتی روی سایر نیروهای انقلابی و حضور چشمگیر و متشکل زنان با شعارهای مشخص در مورد ستم جنسیتی و کارکرد سیستم مبتنی بر استثمار داشت.
ساعت ۱۱ صبح جمعیتی دو برابر سال گذشته یعنی بیش از ۸۰۰ نفر در Carré de Moscou گرد آمدند. بهسرعت پرچمها و پلاکاردها آماده شد. حضور جوانان چشمگیر بود، زنان برای اولین بار در بلوک فمینیستی تظاهرات روز زن متشکل شرکت کرده بودند و با وجودی که احتمال میرفت تظاهرات آرام نباشد کودکان نیز همراه با خانوادههایشان حضور داشتند. ما فعالین سازمان زنان هشت مارس و «کمیته دفاع از مبارزات مردم ایران» بلوک کوچکی از نیروهای ایرانی بودیم که بیانیههایمان را در بین جمعیت پخش کردیم و بحثهایی در مورد وضعیت مبارزات کارگری در ایران درگرفت. بنر «زنان در مقابل دو واپسگرای مردسالار: سرمایهداری امپریالیستی و بنیادگرایان مذهبی!» و پلاکارهایی مثل «نه به جنگ امپریالیستی!»، «جنبش زنان متحد، جنبش کارگری، دانشجویی و معلمان است!» و «انقلاب تنها راه رهایی!» ... تلاش داشتیم ضمن تأکید روی خواستههای مشخصِ زنان، استراتژیک بودن مبارزهی متحد برای رهایی زنان را هم نشان دهیم. ضمن اینکه میخواستیم صدای فرودستترین لایهی طبقهی کارگر یعنی زنانی باشیم که امروزه بهای گزاف سیاستهای داخلی و خارجی حاکمیت جمهوری اسلامی بر گرده آنهاست و نه در ادامهی حیات جمهوری اسلامی و نه در تحریم و جنگهای امپریالیستی منفعتی دارند. بلوک ما همچنین عکسهایی از زندانیان سیاسی، کارگران، دانشجویان و معلمان و ... دربند را نیز با خواست آزادی کلیهی زندانیان سیاسی به همراه داشت.
بعد از خواندن بیانیهی مشترک پلتفرم «یک مه انقلابی» و چند سخنرانی کوتاه جمعیت به حرکت در آمد. در ابتدای صف بنر ائتلاف با شعار «انقلاب! علیه سرمایهداری، فاشیسم، راسیسم و مردسالاری کمپ انقلابی را سازماندهی کنید!» برجسته بود. صف تظاهرات بسیار پویا بود. شعارهای ضد سیستم سرمایهداری، ضد استثمار و ضد مردسالاری و ... تکرار میشد. حضور پلیس و پلیس لباس شخصی محسوس و پرتعداد بود و از نیمههای مسیر هلیکوپتر پلیس هم به بالای سرمان اضافه شد. این میزان از ترس از یک جمعیت هزارنفره مایهی تمسخر جمع بود و جمعیت شعارهایی علیه کنترل و خشونت پلیس میدادند. ما هم تلاش کردیم ضمن حفظ بلوک خودمان که با شعار «پرولتاریا چیزی برای از دست دادن ندارد اما جهانی برای فتح دارد!» برجسته میشد، بین صف سازماندهندهگان و بلوک فمینیستی ارتباط برقرار کنیم به همین دلیل تمام شعارهای طول مسیر را با هم تنظیم میکردیم. شعارهایی چون: «زندهباد همبستگی انترناسیونالیستی!»، «آ آنت آنتی کاپیتالیستا»، «نابود باد دولت و پلیس بورژوا!»، «نابود باد دولت مردسالار!»، «تنها راه رهایی انقلاب است!»، «هشدار! هشدار! ضدفاشیستها اینجا هستند!»، «هشدار! هشدار! فمینیستها اینجا هستند!»، «همبستگی، همبستگی، با تمام مردم جهان!»، «ما زنانِ ضد فاشیسم هستیم!»، «ما زنان قدرتمند و مغرور هستیم ما زنان رادیکال و فمینیست، خشمگین هستیم!»... صف تظاهراتمان از بسیاری از خیابانهای پر رفتوآمد شهر رد شد. جوانان آنارشیست در تمام طول راه شعارنویسی میکردند. این جوانان در مسیر تظاهرات، ساختمان حزب سوسیالیست، ساختمان مرکزی اداره کار، تبلیغات انتخاباتی کاندیداها، چند فروشگاه زنجیرهای، بانکهای چندملیتی و ... را هم از بمبهای رنگی و شعارنویسی و ... بینصیب نگذاشتند؛ که البته این شکل از مبارزه بهسرعت در رسانههای جریان اصلی بهعنوان نماد «خشونتطلبی» و «خرابکاری» منعکس شد. این در حالی بود که در صف تظاهرکنندگان نیز بر سر این شکل از مبارزه و تأیید و رد آن، بحثهای داغی در جریان بود؛ اما هیچکس اهداف سیاسی تظاهرات را به این اشکال مبارزاتی تعمیم نمیداد.
صف تظاهرات «اول مه انقلابی» نزدیک ایستگاه مرکزی قطار بهصف تظاهرات سندیکا برخورد کرد که حتا صد نفر هم نبودند. هرچند قرار بود از این نقطه تظاهرات مشترکی را پیش ببریم اما صف سندیکایی اعلام کرد که خواهان پیوستن به تظاهرات ما نیست و متعاقباً پلیس هم اجازهی اتصال دو صف را نداد و صف تظاهرات اول ماه مه انقلابی با همان شور و حرارت اولیه به راهپیمایی ادامه داد تا در «Place Anneessens» به این مبارزهی موفق پایان دادیم. این در حالی بود که بحثها و اختلافات بر سر شکل مبارزه و همچنین فیلمبرداری و عکسبرداری از تظاهرکنندگان داغ بود. ما نیز ضمن صحبت و تجدید قرارها به مرکز فرهنگی «گارسیا لورکا» رفتیم تا به بحث ادامه دهیم. میدانستیم که حضور اینهمه جوان و نوجوان مبارز و پرانرژی نویدبخش تولد جنبش جوانی است که مبارزات، دستاوردها و قطعاً اشتباهات و کمبودهای خودش را تجربه خواهد کرد و ما نیز بهعنوان بخشی از این پدیده در ارتقای جنبش انقلابی مسئولیت خواهیم داشت.
فعالین سازمان زنان هشت مارس (ایران ـ افغانستان) – بلژیک
۴ مه ۲۰۱۹