گزارشی از برگزاری روز جهانی زن در لندن
مبارزات زنان ايران در سی و یک سال گذشته و بخصوص نقش آنان در خيزش های اخيرتحسين جهانيان را برانگيخته است و الهام بخش مبارزات زنان در بسياری از کشورها شده است. نقش زنان در مبارزات 8 ماه گذشته نشان داد که چه پتانسیل و ظرفیت عظیمی برای واژگون کردن جمهوری زن ستیز اسلامی در آنان موجود است. مبارزه زنان در ایران پشتوانه جهانی دارد، چرا که ستم بر زن جهانی است و مبارزه علیه ستم جنسی و قدم گذاشتن در راه رهائی زنان نیز جهانی است. به همين جهت ايجاب می كرد كه ما صدمین سالگرد 8 مارس روز جهانی زن را در خيابان و با ياد تمامی زنان مبارز و همه زنان ستمديده ای كه در مقابل وحشيگری يك رژیم زن ستیزمبارزه كردند و همچنين به منظور افشاگری هر چه بیشتر از رژیمی كه زندگی را بر ميليونها زن ايرانی جهنم كرده است برگزار كنيم و تلاش کنیم هر چه رساتر صدای مبارزات زنان را به گوش مردم جهان برسانیم تا حمايت و پشتيبانی گسترده آنان را جلب كنيم. به همين دليل امسال سازمان زنان 8 بطور سراسری در کشورهای مختلف از جمله آمریکا، کانادا، هلند، آلمان، انگلستان، فرانسه و بلژیک روز جهانی زن را با تظاهرات، راهپيمايی و سخنرانی برگزار كرد.
در لندن تظاهرات از ساعت 12 روز 7 مارس در مقابل سفارت جمهوری اسلامی و با شعارهائی علیه جمهوری زن ستیز اسلامی آغازشد.
تظاهركنندگان با شعارهای خود خشم و تنفرشان را از رژیم زن ستيزجمهوری اسلامی و دفاع از مبارزات 31 ساله زنان عليه نظام حاکم اعلام كردند .
گيسو شاکری هنرمند متعهد تبعيدی با صدای گرم و دلنشين خود با خواندن سرود کارزار زنان در مقابل سفارت جمهوری اسلامی به تظاهرات شور و گرمی بخشيد.
بعد از حدود 2 ساعت راهپيمايی ما آغاز شد. در پيشاپيش صف، پرچم سرخی كه بر روی آن نوشته شده بود مرگ بر جمهوری اسلامی حركت می كرد.
در طول راه علاوه بر شعارهايی عليه رژيم زن ستيز جمهوری اسلامی و در دفاع از مبارزات و خواسته های زنان، متن های افشاگرانه از موقعیت و زندگی زنان تحت حاکمیت رژیم اسلامی خوانده شد. ما در این متن ها به زنان این کشور پیام دادیم و تاکید کردیم که درمبارزه علیه شونیسم مردانه در کنارشان هستیم و مبارزه ما بخشی از مبارزه زنان در سراسر جهان است.
ريتم مقاومت که از اين راهپيمائی حمايت کرده بود در طول راهپيمائی با نواختن بر طبل توسط گروه طبل خود و دادن شعار هائی در دفاع از مبارزات زنان ايران به اين راهپيمايی شور و هيجان فراوانی بخشيده بود.
بعد از نزديك به دوساعت در حاليكه سرود كارزار زنان توسط بلندگوهای از قبل نصب شده در ميدان ترافلگار پخش می شد به آنجا رسيديم.
پس از پخش آهنگهای انقلابی به زبان های مختلف، پوديوم توسط ياسيمين ميظر از فعالين ”کارزار دستها از مردم ايران کوتاه” كه يكی از حمايت كنندگان اين تظاهرات بود، به زبان انگليسی به پيش برده شد.
در ابتدا پيام سازمان زنان هشت مارس انگلستان توسط يکی از فعالين اين تشکل ارائه شد. پس از تشکر از همه شرکت کنندگان در اين راهپيمائی در اين پيام گفته شد: «حجاب اجباری، سنگسار زنان به جرم انتخاب مردی که دوست دارند، تجاوز سيستماتيک به زنان زندانی، تحقير زنان، تهديد هميشگی خشونت دولتی و خانگی عليه زنان، عدم هيچ گونه حقوق پايه ای و غيره، تنها سيمای کوچکی است از زندگی زنان در ايران ......
ولی جنبه مثب موقعيت زنان ايران اين بوده است که زنان هرگز تسليم اين ستم نشدند و بطور شجاعانه ای بر عليه اين بی رحمی ها و ستم ها مبارزه کرده اند.
حضور وسيع زنان و بخصوص دختران جوان در خيزش های اخير شاهد زنده ای است از اين که زنان تغييرات واقعی می خواهند..... توده زنان که تغييرات واقعی می خواهند، خواستشان با سرنگونی جمهوری اسلامی متحقق خواهد شد ، اما کسانی هستند که می خواهند از خيزش مردم به نفع رفرم و يا سر و سامان دادن به همين نظام زن ستيز استفاده کنند ........»
سپس اينجی کايا* از ترکیه از فعالین جنبش دمکراتيک زنان در اروپا سخنرانی خود را ارائه داد. اينجی در اين سخنرانی گفت: « ما اين جا هستيم که از 30 سال مبارزه زنان ايرانی برعليه جمهوری اسلامی دفاع کنيم. قلب ما با خواهران ايرانيمان می زند.... بعنوان يک زن وقتی با شما صحبت می کنم می دانم که ستم بر زن در همه جا وجود دارد و زنان در همه جا مبارزه می کنند.... ما قويا به اين معتقديم که زمانی که زنان به نيرو و توانا خود آگاهی می يابند برای رهائی شان مبارزه می کنند... ما اين شعار را می دهيم که : در کشورهای مختلف ، ما يکی هستيم، برای اينکه ما زن هستيم. .....»
سومين سخنران ياسمين* ميظر بود. یاسمین در این سخنرانی گفت : «8 مارس سی و یکمین سالگرد اولین تظاهرات زنان در ایران علیه جمهوری اسلامی است. زمانی که ده ها هزار نفر زن در خیابان برعلیه حجاب اجباری مبارزه کردند..... مردم ما متوجه این هستند که حمله نظامی و اشغال عراق زنان این کشور را در شرایط بدتری قرار داده است. بکار برد تانک و نیروهای نظامی نمی تواند و نخواهد توانست زنان عراقی و افغانی را آزاد کند........»
همچنين پيام هايی از طرف ديگر سازمانهای زنان از جمله پیام همبستگی هوزن محمود* از فعالین سازمان آزادی زن در عراق، و پیام هلاله طاهری فعال رهایی زن در ایران به اين تظاهرات داده شد.
آنگاه یک بار دیگر نوبت گیسو شاکری رسید که که با صدای رسا و پرقدرت اش بسياری از مردم در اين ميدان را به طرف تظاهرات کشاند. گيسو قبل از اينکه به خواندن آواز بپردازد پيامی را به تظاهر کنندگان و مردم داد که ياسمين آنرا همزمان به زبان انگليسی ترجمه کرد. در بخشی از پيام گيسو طرح شد که :« من اينجا هستم که صدای زنان ستمديده را برسانم، صدای زنان افغانی، پاکستانی، هندی و عراقی که زير بی عدالتی و رسوم ها و قوانین زن ستیزوعقب مانده زندگی می کنند، صدای زنان ايرانی را که شجاعانه در صف اول مبارزه بر علیه اسلاميهای فناتيک و زن ستيز مبارزه می کنند و با تمام جنايات رژيم اسلامی ايران به مبارزه خود ادامه می دهند.....»
نوبت بعدی زيبا کرباسی هنرمند جوان بود كه با این جمله آغاز کرد که من از حامیان تشکل زنان هشت مارس در 13 ساله گذشته بوده ام و خود را بخشی از این تشکل می دانم . زیبا شعر جديدش را كه در حمايت از مردم و به دفاع از انقلاب بود بهمراه شعر دیگری که دردفاع از زنان سروده بود برای مردم خواند. اشعار زیبای زیبا مورد استقبال فراوان قرار گرفت.
سپس ارشک فراهانی هنرمند جوان با خواندن رپ اعتراضی خود و بخصوص رپی که در حمايت از زنان و روز زن بود گرمی و شور زيادی را در بين مردم و بخصوص جوانان ايجاد كرد.
مراسم روز جهانی زن با شعار های ضد جمهوری اسلامی و در دفاع از مبارزات زنان در ايران و با تقدير صد سال مبارزه زنان در سراسر جهان برای رهائی خاتمه يافت.
اين مراسم از طرف بيش از 100 نفر مورد حمايت قرار گرفت. كه بسياری از آنان را نسل جوان تشكيل می داد. تعدادی از شهرهای دور دست انگلستان و برخی از كشورهای ديگر برای شركت در اين مراسم آمده بودند. حضور زنان و مردان از ملیت های مختلف نشان از همبستگی بین المللی از مبارزات زنان علیه نظام مردسالار حاکم در ایران بود.
برگزاری موفقيت آميز 8 مارس امسال که توانست تا حد زيادی صدای مبارزات زنان ايران و صدای اعتراض به ستم جنسی و تبعيض عليه زنان به نظام زن ستيز اسلامی و امپرياليستهای مردسالار را به گوش مردم اين كشور برساند، بدون کارقبلی و تدارکاتی ممکن نبود.
انجام این کار با دخالت و همکاری فعالين هشت مارس، فعالين کميته جوانان و فعالين شورای همبستگی با مبارزات مردم ايران، و همچنين كمك مالی دوستداران سازمان ما ممکن شد. جا دارد كه از همه اين عزيزان تشكر كنيم.
6 مارس:
روز شنبه 6 مارس 2010 تظاهراتی با شرکت 8000 زن از مليت های مختلف و از سنين مختلف توسط «بپاخاستن يک ميليون زن» سازماندهی شد. اين تظاهرات فقط شامل زنان بود و مردان اجاز شركت در اين تظاهرات را نداشتند و آنانی که مدافع حقوق زنان بودند در کنار صف و در پياده رو ها تظاهرات زنان را همراهی کردند.
سازمان زنان هشت مارس در انگلستان نيز در اين تظاهرات شرکت داشت. در طول راهپيمائی به طور مداوم شعار هائی در ضديت با خشونت و تجاوز به زنان داده می شد. سرود های دسته جمعی در دفاع از مبارزات زنان خوانده می شد. اين تظاهرات از مسير های شلوغ شهر لندن گذر کرد و بسياری از مردم رهگذر به دست زدن و دفاع از خواستهای زنان پرداختند.
انتهای اين تظاهرات در ميدان ترافلگار بود. 13 سخنران از مليت های گوناگون در سنین مختلف به زبان انگليسی از موقعيت زنان، خشونت های افسار گسيخته بر عليه زنان، تجاوز در خانه و خيابان عليه زنان، سخن گفتند.
يکی از سخنرانان ليلا پرنيان از فعالین تشکل زنان 8 مارس بود. وی در سخنرانی اش به موقعيت زنان ايران تحت حاکميت جمهوری اسلامی پرداخت که در آن آمده بود : « زنان ايرانی نه تنها قربانی خشونت خانگی مثل بسياری از خواهرانشان در سراسر دنيا هستند، بلکه زنان ايرانی مثل زنان کشورهای ديگری هم چون افغانستان، عراق ، پاکستان و بسياری از کشورهای خاورميانه تحت يک رژيم مذهبی زندگی می کنند. آن چيزی که ما زنان ايرانی با گوشت و پوست خود تجربه کرده ايم اين است كه رژيم مذهبی يعنی ستم و اسارت هر چه بيشتر بر زنان. در 30 سال گذشته ما با رژيمی روبرو بوديم که انواع مختلف خشونت را با سلاح، زندان، شکنجه، شلاق، تجاوز، اعدام برای برده كردن زنان بکار برد..... اما زنان از همان روز های اول حکومت جمهوری اسلامی تا کنون به مبارزه خود ادامه داده اند. بر همين پايه است که می توان در خيزش های اخيز نقش زنان را که بدون ترس بر عليه رژيم زن ستيز اسلامی مبارزه می کنند، مشاهد كرد و اين پاسخی است به سه دهه حشونت دولتی و ستم بر عليه زنان ..... »
پس از پايان سخنرانی بسياری از زنان به استقبال او رفتند و حمايت خود را از مبارزات زنان اعلام داشتند. بعد از ليلا يک زن انگليسی آهنگی را در رابطه با مسئله زنان خواند و آنرا تقديم به زنان ايران کرد.
دراين تظاهرات صد ها فراخوان راهپيمائی سازمان زنان هشت مارس در بين زنان پخش شد.
سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)- انگلستان
2010/03/09
گزارش یک زن جوان انگلیسی ژورنالیست از تظاهرات
Iran’s women’s movement struggles to be heard
*متن سخنرانی ها و پیام های رسیده به تظاهرات را می توانید در وب سایت هشت مارس بخوانید.
www.8mars.com / zan_dem_iran@hotmail.com