گزارشی از تظاهرات در لندن

گزارشی از تظاهرات در لندن:

 در حمایت از مبارزات مردم ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی!

۶ ژانویه ۲۰۱۸- ۱۶ دی ۱۳۹۶

در روز شنبه ۶ ژانویه تظاهراتی ایستاده از سوی برخی فعالین و گروه های مختلف سیاسی در شهر لندن در مقابل سفارت رژیم جمهوری اسلامی برگزار شد. شرکت کنندگان در دسته های مختلف و با بنر ها و پلاکاردهای خود علیه رژیم جمهوری اسلامی شعار می دادند. شور و شوق و سرزندگی خاصی همراه با نفرتی عمیق از رژیم جنایت کار جمهوری اسلامی بر فضا حاکم بود.شعارها شامل: مرگ بر جمهوری اسلامی، مرگ بر رژیم زن ستیز، مرگ بر رژیم ضد زن، مرگ بر رژیم شکنجه، زنده باد انقلاب، مرگ بر حجاب اجباری، جمهوری اسلامی با هر جناح و دسته نابود باید گردد، مرد،زن، برابری، آتیش بزن به روسری، و ... بود. ما نیز یک صدا شعار می دادیم. در این بین اعلامیه سازمان زنان ۸ مارس و اعلامیه کارزار مبارزه علیه خشونت بر زنان که در همبستگی با خیزش مردم در ایران نوشته شده بود را نیز در میان جمعیت پخش کردیم. ما به طور خاص بنر «کارزار مبارزه علیه خشونت بر زنان» و هم چنین پلاکاردهای « نه به امپریالیست های مردسالار، نه به رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی و هم چنین  زنان سرنوشت جمهوری اسلامی را در خیابان ها تعیین می کنند» را به سمت خیابان آویزان کرده بودیم و شعارهایی چون «نه به حجاب اجباری، زن، مرد، برابری، آتیش بزن به روسری، مرگ بر رژیم زن ستیزجمهوری اسلامی، درود بر مردمی که موج نوینی از مبارزات آفریدند » و ... را در دست داشتیم.

ما توانستیم با برخی از جوانان دختر و پسری که به طور منفرد در این تظاهرات شرکت کرده بودند صحبت کنیم و با آن ها ارتباط برقرار کنیم. ما با زنان به طور خاص در باره کارزار ضد خشونت علیه زنان صحبت کردیم و آن ها را فراخواندیم تا به خصوص در این اوضاع مهم به کارزار بپیوندند. با آن ها در باره اهمیت حضور زنان در مبارزه برای رفع ستم بر زن و به خصوص حجاب اجباری که شکل بارز و ایدئولوژیکی در نظام جمهوری اسلامی ایران دارد صحبت کردیم. نظرشان را در باره اوضاع پرسیدیم. برخی از آن ها در گیجی شرایط پیش آمده به سر می بردند و هیچ تحلیل خاصی از اوضاع نداشتند، برخی از این که قرار است این خیزش به کدام سمت و سو برود نگران بودند. یکی می گفت باید تمام احزاب مخالف جمهوری اسلامی بتوانند ابراز وجود کنند تا مردم نیز بتوانند با اختیار کامل بهترین برنامه را در جهت آزادی و دمکراسی انتخاب کنند وجامعه ما نیاز به یک تحول اساسی از درون و توسط خود مردم دارد. دیگری می گفت ما باید بر مبنای ساختن یک جامعه سکولار و دمکراتیک پیش رویم، برخی کاملا با این بحث موافق بودند که زنان باید دراین مبارزات نقش مهم داشته باشند و از همین الان قید و بندها و قوانین و روابط مردسالارانه را به چالش بگیرند. دیگری می گفت گروه های مختلف سیاسی باید بتوانند در اتحاد سالمی با هم به سر ببرند و ... . اما آن چه در صحبت های همه بارز و مشخص و حتمی بود این بود که عمر رژیم جمهوری اسلامی به سر رسیده است.

در بخشی از این تظاهرات دو تن از فعالین ما پیام «کارزار مبارزه علیه خشونت بر زنان » را در حمایت از مبارزات مردم  در میان صفوف تظاهر کننده گان خواندند. در بخشی از این پیام آمده بود:«ما زنان، مبارزین ناراضی و خشمگین که لحظه‌ای در این جنگ ۳۹ ساله با جمهوری اسلامی در قانون، در شرع، در محل کار، در مدرسه، در کارخانه، در دانشگاه، ... حتی در خانه و در بسترهای‌مان کوتاه نیامدیم، باید این بار هم در صف مقدم این مبارزه تمام‌قد و استوار بایستیم و صفوف مبارزات مردم خشمگین و ناراضی را تقویت نماییم. ما برای این‌که ثابت کنیم آزادی زن، معیار آزادی جامعه است باید نویدبخش و پرچم‌دار آزادی در این مبارزات رو به آینده‌ای عمیقاً متفاوت باشیم. اولین و عاجل‌ترین کار ما پایین کشیدن پرچم اسلام سیاسی است که بر بدن زنان به اهتزاز در آمده است.... تحمل نمی‌کنیم، تن نمی‌دهیم، تقاضا نمی‌کنیم، قانون اسارت آمیز را خود لغو می‌کنیم، ... حجاب از سر برمی‌کشیم، حجاب از ذهنیت جامعه برمی‌کشیم و تا رهایی از پای نمی‌نشینیم!»

در بخش دیگری از این تظاهرات اعتراضی، ما فعالین و هواداران سازمان زنان ۸ مارس و کارزار مبارزه علیه خشونت بر زنان، در راستای برجسته کردن اهمیت مبارزه با حجاب اجباری، تصمیم گرفتیم یک روسری را به نشانه سوزاندن پرچم سیاسی ایدئولوژیک رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی به آتش بکشیم. ما در حالی که شعار می دادیم: مرگ بر جمهوری اسلامی، مرگ بر حجاب اجباری، مرد، زن، برابری، آتیش بزن به روسری...، روسری ای را در میان جمعیت تظاهر کننده سوزاندیم.این کار با تشویق و همکاری عده ای از جوانان در جمعیت همراه بود و عده ای دیگر، همبستگی خود از این حرکت را با تکرار شعار ها ابراز کردند.

 

 سازمان زنان ۸ مارس (ایران- افغانستان)- انگلستان

 کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران- انگلستان

۸ ژانویه ۲۰۱۸