گزارشی از دو آکسیون اعتراضی
در مقابل سفارت جمهوری اسلامی و پارلمان هلند
روز جمعه 29 اردیبهشت 1396، مصادف با 12مین دوره‌ی مضحکه‌ی انتخابات ریاست جمهوری در ایران، جمعی از فعالین سیاسی چپ، کمونیست و نیروهای مترقی با پلاکارت ها و پرچم‌های مختلف خود، از ساعت 13 در مکانی نزدیک سفارت رژیم جنایت کار جمهوری اسلامی ایران در شهر لاهه، دست به یک تجمع اعتراضی زدند. متاسفانه ارتباط با مردم در این مکان بسیار محدود است. باید توجه کرد که دولت هلند چندین سال است که به خاطر حفظ روابط سیاسی و اقتصادی خودش با دولت ایران به نیروهای سیاسی مخالف رژیم جنایت کار جمهوری اسلامی اجازه آکسیون مقابل در ورودی سفارت رژیم ایران را نمی‌دهد. به همین خاطر در روز انتخابات تمام منطقه‌ی اطراف سفارت تحت پوشش نیروهای امنیتی هلند قرار داشت.
یکی از فعالین «سازمان زنان هشت مارس (ایران- افغانستان) و «کارزار مبارزه با خشونت ... بر زنان در ایران» که در این آکسیون شرکت داشت، پرچم بزرگی از عکس‌های مبارزاتی زنان به همراه داشت که عکس‌های مبارزاتی زنان ایران از 8 مارس 1357علیه فرمان حجاب اجباری خمینی، تا مبارزات زنان در خیزش 88 بر روی آن نقش بسته بود.
شرکت کنندگان شعار: «رای ما سرنگونی؛ راه ما شورش و انقلاب است!»، «روحانی شیاد! رئیسی جلاد! زنده باد آزادی!»، «جمهوری اسلامی، حکومت ضد زن، سرنگون! سرنگون!» و ... سر می‌دادند.
برخی از فعالین سیاسی در رابطه با سیاست‌های رژیم زن‌ستیز و ضد بشری جمهوری اسلامی و سابقه‌ی تاریخی جنایات کاندیدهای ریاست جمهوری افشاگری می‌کردند. مثلا: «خامنه‌ای گفت: رأی شما رأی به نظام جمهوری اسلامی است و فرقی نمی‌کند که کدام یک از آن‌ها انتخاب شود. روحانی و رئیسی افراد قسم خورده‌ی این رژیم هستند. آن‌ها به فکر منافع شما و مردم ایران نیستند و تنها به فکر کسب قدرت بیشتر و حفظ نظام جمهوری اسلامی هستند.»
«مگر شما سابقه‌ی چندین ساله‌ی جنایات و کشتار زندانیان سیاسی را که از زبان خودشان گفته می‌شود را نشنیده‌اید؟!» به‌خصوص رو به زنانی که با برای رفتن به سفارت روسری سر می‌کردند و بعد از رأی دادن و خارج شدن از آن روسری خود را در می آوردند، می‌گفتیم: «شما این‌جا زندگی می‌کنید ولی باز رژیم جمهوری اسلامی این آزادی را از شما صلب کرده است و برای رفتن به سفارت و رأی دادن به همین رژیم باید به اجبار روسری سر کنید. رأی شما به حجاب اجباری، به سرکوب و تشدید فرودستی زنان، به فقر و فلاکت بیشتر مردم، به کارتن‌خوابی و گورخوابی، به اعدام و.... هر چه بیشتر توسط رژیم جمهوری اسلامی خواهد بود. شما اگر حتی یک بار به مناظره‌های آن‌ها گوش داده باشید، باید رأی به سرنگونی رژیم دهید. چرا با رأی خود به این رژیم ضدزن مشروعیت می بخشید؟! چرا باید دوباره در چهار سال آینده شاهد تمامی این مشکلات مردم و جنایات بیشتر رژیم باشیم؟! چرا ...»
همچنین بخش‌هایی از اعلامیه‌ی سازمان زنان هشت مارس تحت عنوان «چرا نباید در «انتخابات» شرکت کرد!» و اعلامیه‌ی کارزار تحت عنوان «انتخاب زنان ایران، سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی است!» خوانده شد.
یکی از فعالین سازمان مجاهدین با پوشیدن لباس آخوندی و یک طناب دار در دست شرایط مردم تحت نظام جمهوری اسلامی را به نمایش در آورد.
خدود ساعت ۱۴:۳۰ فعالین چپ و کمونیست برای شرکت در دومین آکسیون اعتراضی محل را ترک کردند. اما آکسیون توسط سازمان مجاهدین تا ساعت 17 ادامه داشت.
گزارش دومین آکسیون اعتراضی به انتخابات 96 در ایران
روز جمعه 29 اردیبهشت 96 از ساعت 15 در نزدیکی پارلمان هلند آکسیون اعتراضی که از طرف سازمان پناهندگی پرایم هماهنگ شده بود، برگزار شد. جمعی از نیروهای سیاسی چپ و کمونیست و مترقی برگزار کننده و شرکت کننده در این آکسیون با بنرها، پرچم‌ها و عکس‌های مبارزاتی مردم ایران، اعتراض خود را به مضحکه‌ی انتخابات، به سیاست‌ها و عملکردهای رژیم جنایت‌کار جمهوری اسلامی ایران ابراز کردند.
روی پرچم بزرگی نوشته شده بود «نه به جمهوری اسلامی ایران!»، «زندانی سیاسی آزاد باید گردد!»، «کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی علیه زنان در ایران» به زبان هلندی ... به همراه پرچم عکس‌های مبارزاتی زنان ایران از سال 1357 تا خیزش ۸۸، به علاوه عکس‌هایی از آتنا دائمی و ... جمعیت با شعار دادن و افشاگری علیه رژیم جمهوری اسلامی توجه عابرین را به طرف آکسیون جلب می کرد.
پرچم کارزار مبارزه علیه خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی علیه زنان در ایران
برخی از عابرینی که به سمت ما می‌آمدند، سوال می‌کردند که چرا ما تجمع کرده ایم و چرا به انتخابات در ایران معترض هستیم؟! آیا این آکسیون ما تأثیری در ایران دارد یا نه؟! برخی هم فقط عکس و فیلم می‌گرفتند و می‌رفتند. برخی با توجه به اطلاعاتی که از رسانه‌های اروپایی داشتند سوال می کردند، مگر روحانی به نسبت تندروها - که منظورشان خامنه ای بود - رئیس‌جمهور خوبی نیست؟! مگر روحانی نمی‌خواهد با غرب رابطه داشته باشد؟! ما هم برای آن‌ها توضیح می‌دادیم که: هیچ کدام فرق چندانی با هم ندارند. رابطه‌ی آن‌ها با غرب بیشتر برای حفظ نظام اسلامی و روابط اقتصادی و سیاسی بین‌المللی‌شان است. تمام رئیس‌جمهوری‌ها که در ایران «انتخاب» شده‌اند سابقه‌ی درخشانی در خوش خدمتی به رژیم و سابقه‌ی سیاه و خونینی در خدمت به مردم ایران به‌خصوص برای زنان دارند؛ این‌که در دوران چهارساله‌ی روحانی بیش از 1000 نفر در ایران اعدام شده‌اند و این‌که اکثر زندان‌ها مملو از فعالین معترض زن، دانشجو، کارگر، معلم، اقلیت‌های مذهبی و وکلا هستند که بسیاری از آن‌ها تحت شکنجه و یا با خطر مرگ روبرو هستند؛ که به آتنا دائمی و نرگس محمدی اشاره کردیم. این‌که برخی از شرکت کنندگان در این آکسیون از زندانیان سیاسی جان به در برده از جنایات رژیم هستند. این‌که شرایط سخت زنانی که حجاب اجباری را رعایت نمی‌کنند و خواهان حق داشتن آزادی پوشش هستند، چیست. این‌که ایران تنها کشوری است که برای حفظ حجاب اجباری نیروی نظامی دارد. این‌که در ایران مردم انتخابات آزاد ندارند و تمام کاندیدها توسط شورای نگهبان تحت رهبری خامنه‌ای انتخاب شده‌اند و نه توسط انتخاب واقعی مردم. این‌که مردم چاره‌ای جز انتخاب بین بد و بدتر را ندارند، همانند سایر کشورهای جهان. این‌که مردم را با دادن وعده و وعیدهای دورغ گول می‌زنند. این‌که هر کدام از کاندیداها و خامنه‌ای از مردم می‌خواهند که به پای صندوق رأی بروند و این‌که آن‌ها چگونه از موقعیت و شرایط بد اقتصادی و اجتماعی مردم سؤاستفاده می‌کنند و با ترفندی گوناگون مردم را به پای صندوق‌های رأی می‌کشاندند. آن‌ها هم می‌گفتند که درست است مردم در سراسر دنیا در شرایط انتخاب بین بد و بدتر قرار گرفته‌اند و با ما ابراز همبستگی می کردند. زن کوبایی که از حرکت ما ابراز خرسندی می‌کرد می‌گفت باید به مبارزات خودمان ادامه دهیم.
اعلامیه‌ی سازمان زنان هشت مارس تحت عنوان «چرا نباید در «انتخابات» شرکت کرد!» و اعلامیه ی کارزار تحت عنوان «انتخاب زنان ایران، سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی است!» به سه زبان فارسی، انگلیسی و هلندی در این محل بین شرکت کنندگان و عابرین پخش شد؛ و همچنین بخشی‌هایی از اعلامیه به زبان هلندی و فارسی توسط یکی از فعالین هشت مارس و یکی از شرکت کنندگان خوانده شد.
سازمان زنان هشت مارس (ایران- افغانستان) - هلند
یکی از فعالین کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی علیه زنان در ایران - هلند
18 جون 2017