دوشنبه ۴م شهریور ۱۳۸۷

کشته شدن ۴ زن در یک ماه در کردستان

خبرنامه امیرکبیر

دوشنبه ۴م شهریور ۱۳۸۷

 http://www.autnews.eu/archives/1387,06,00011780

هنوزیک هفته از ماجرای قتل فجیع فرشته نجاتی، دختری هجده ساله در یکی از روستاهای مریوان به دست ‏پدرش، نمی گذرد که منابع محلی در استان کردستان خبر از قتل زن جوان دیگری توسط همسرش دادند. بهاره ‏حسینی،بیست و دو ساله، دارای یک فرزند در یکی دیگر از روستاهای اطراف مریوان بدست همسرش به ‏شیوه ای دردناک کشته می شود. این زن جوان پیش از قتل مورد ضرب و شتم قرار گرفت و نهایتا با ضربه ‏چکش از پای در آمد. به این ترتیب در کمتر از یک هفته، دو قتل ناموسی دیگر در پزشک قانونی بیمارستان ‏مریوان این شهر کوچک مرزی به ثبت رسید.‏

بنابه گزارش منابع خبری محلی در استان کردستان، بهاره حسینی، زنی بیست و دو ساله و دارای یک فرزند ‏به دلایل نامشخصی از سوی همسرش محمد عزیز هورامی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و با ‏ضربه چکش به قتل رسید. همسر این زن جوان بعد از آنکه متوجه مرگ همسرش شد، قبل از انتقال جسد به ‏بیمارستان به کمک اعضای خانواده خود تلاش کرد قتل را به شکل دیگری جلوه دهد و در توضیح مرگ وی ‏به خانواده مقتول و همچنین پزشکان بیمارستان گفت او از اتومبیل به بیرون پرت شده است.‏

 اما بعد از پیگیریهای پزشکی خانواده مقتول و درنتیجه تحقیقات پزشک قانونی بیمارستان مشخص شد که ‏بهاره بشدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و با ضربه چکش به سر از پای درآمده است.‏

 ‏ نکته عجیب در مورد قتل این زن جوان مریوانی این است که گفته می شود علیرغم آنکه نتایج و تحقیقات ‏پزشکی وسایر مدارک و شواهد علت مرگ وی بدست همسرش را ثابت کرده، اما قاتل با گذشت شش روز از ‏حادثه هنوز دستگیر نشده است.‏

 درهمین حال منابع محلی به دنبال قتل فجیع فرشته نجاتی به دست پدرش طی روزهای اخیر با انتشار ‏گزارشات مختلفی بیان کرده اند که مقامات قضائی این شهر دستور آزادی علی نجاتی، پدر و قاتل فرشته را ‏داده اند. تجمع اعتراضی بیش از دو هزار نفر از مردم مریوان مقابل دادگستری این شهر هم به علت دستور ‏آزادی قاتل فرشته بوده است. این تجمع روز چهارشنبه به دنبال پخش خبر آزادی قاتل فرشته برگزارشد که به ‏زد و خورد بین نیروهای امنیتی و انتظامی با مردم معترض انجامید و دست کم سی تن دستگیر شدند. گفته می ‏شود اکثریت دستگیر شدگان روز چهار شنبه آزاد شدد. با ابن حال هنوز تعدادی در بازداشت بسر می برندو ‏از سوی دیگر هنوز هیچ منبعی آزادی قاتل را تکذیب نکرده است.

 ‏ در همین ارتباط ، کمیته “علیه خشونت های ناموسی” در مریوان طی روزهای اخیر با انتشار یادداشتی ‏ضمن اشاره به آمار و ارقام نگران کننده ای در خصوص اعمال خشونت های روزافزون علیه زنان و قتل ‏های ناموسی، از سکوت فعالان حوزه زنان نسبت به این رویداد دردناک در مناطق کردنشین انتقاد کرده است. ‏

 این کمیته در ابتدای یادداشت انتقادآمیز خود خطاب به فعالان حوزه زنان می نویسد:‏‎ ‎‏”هنوز پنجمین ماه از سال ‏جدید را پشت سر نگذاشته ایم که آمار حکایت از وقوع گسترده قتلهای ناموسی درایران وبخصوص کردستان ‏است. دو مورد در سنندج، ۳مورد مریوان و یک مورد پیرانشهر، تمام موارد ناموسی بوده و چند مورد هم ‏خودسوزی .‏‎ ‎تلخ است اما تلخ تر سکوت آزادیخواهان وفعالین زن در داخل کشور است. تا کی بنویسیم مریوان ‏مسلخ گاه زنان؟ تا کی از آمار ۴۵در صدی قتلهای ناموسی در خوزستان بنویسیم و تا کی از سنگسار سمیه ‏‏۱۴ ساله توسط پدر در بلوچستان بگوییم . آنقدر خواندیم ونوشتیم که دیگر همه چیز را از حفظیم.”‏

 در بخش دیگری ازاین یادداشت با اشاره به ریشه ها و علل خشونت علیه زنان در ایران آمده است:‏‎ ‎‏”ریشه اش ‏را سالهاست یافته اییم، خشونت علیه زنان و ازجمله خشونت های ناموسی پدیده جامعه طبقاتی وسیستم مرد ‏سالاری و تداوم آن در جامعه سرمایه داری تبعیض جنسی وفرادستی وفرو دستی ….. تا کی بگوییم سنت ‏وباورهای غلط آنقدر قوی هستند که دست پدر را به خون فرزند آلوده میکند، تا کی بنویسیم قانون قضایی دست ‏مردان را برای کتک آزار وشکنجه زنان و قتل وختنه باز گذاشته است؟ همه میدانیم که در یک جمله قانون زن ‏را همچون کالایی در دست مردان قرار داده که وسیله هر نوع استفاده از جمله هوسرانی وخوشگذرانی ‏اشتهای سیری نا پذیر آنان شوند ومیدانیم به نام حفظ شرف وناموس براحتی زنان وکودکانشان را می کشند.”‏

در ادامه یادداشت کمیته “علیه خشونت های ناموسی” خطاب به فعالین جنبش زنان می خوانیم:‏‎ ‎‏”روی سخن ‏مان با فعالین جنبش زنان ایران است. ما زنان مریوان وسایر مناطقی که درآن سنتهای کهنه وارتجاعی حرف ‏اول را می زند شجاعانه وبا وجود تمامی مشکلات به پا خاستیم ونهراسیدیم حتی به قیمت کشتن وسنگساردر ‏این منطقه سنتی . و همیشه با وجود محرومیت از هرنوع امکاناتی حتی دریغ از یک تشکل قوی، همچون ‏بازوی توانای جنبش برابری خواهانه در سراسر دنیا عمل کردیم .وقتی از قانون ضد خانواده نوشتید با ‏وجودی که ما از اساس با خانواده ای که برمبنای مالکیت مردان بر زنان است مخالف بودیم وهر چند که چند ‏همسری و مهریه وشیر بها را بدون اما واگر مردود میدانیم ومعتقدیم که قانونی که بر مبنای مالکیت مرد بر ‏زن است از اساس ضد زن واصلاح ناپذیر است، اما همصدایتان شدیم چون همبستگی زنان را هرچند با ‏گرایشات متفاوت وبا حفظ مواضع لازم میدانیم.”‏

اعضای کمیته “علیه خشونت های ناموسی” در بخش پایانی یادداشت خود از وقوع قتل های دیگر ناموسی در ‏مناطق دورافتاده طی ماه های اخیر خبر داده اند هنوز به تائید منابع معتبر نرسیده است. این کمیته همچنین ‏خواستار اقدام جدی و منسجم فعالان حوزه زنان در مورداین نوع حوادث در مناطق دورافتاده کردنشین و ‏سایر مناطق محروم دیگر کشور شده است.‏

 قتل های ناموسی در استان کردستان و به ویژه درمناطق دورافتاده مرزی با قتل یک دختر هجده ساله به دست ‏پدرش و از پای درآمدن این زن جوان بدست همسرش، بار دیگر نگاه فعالان حوزه زنان و کنشگران اجتماعی ‏را متوجه خود کرده است. به گفته فعالان حقوق زن خشونت خانوادگی علیه زنان، خودکشی، خود سوزی و ‏بروز قتل های ناموسی در این مناطق همچنان روبه افزایش است به طوری که تنها ظرف یک ماه گذشته با ‏قتل فرشته و بهاره تعداد قربانیان قتل های ناموسی به چهار تن رسیده است.