شهین حیدری

آذرعزیزم جگونه باورکنم. دیگر ترا نخواهم دید. صدای گرمت را که آرام و با اعتقادی سرشار از امید به زندگی بود نخواهم شنید .

آخر تو سرشار از مهربانی، عاطفه، امید به پیروزی بودی، کلمات برای وصف خوبی های تو کافی نیستند، دلم گرفته  به دنبال جملاتی برای بیانی گویا از قدردانی برای دوستی مان میگردم  زبان از بیان آن عاجز است. نمیخواهم مرگت را باور کنم .فراموشت نخواهم کرد