نگاهی به پروسه تشکیل و سازمانیابی کارزار زنان / مینا زرین

نگاهی به پروسه تشکیل و سازمانیابی کارزار زنان

 مینا زرین

با درودهای گرم بر دوستان گرامی و سپاس از کانون تلاش/کلن برای برگزاری این مراسم !

امروز در شرایطی به پیشواز 8 مارس 2008 صدمین سالروز روز جهانی زن می رویم که زنان  در سراسر جهان تحت ستم  وا ستثمار  بسر می برند.. با امید به رهایی و آزادی تمامی زنان در سراسر جهان، در این قسمت بطور مختصر درباره " فعالیتهای کارزار مبارزه برای لغو کلیه قوانین نابرابر و مجازات های اسلامی علیه زنان "  سخن می گویم. اتحاد عمل برخی تشکلات و فعالین جنبش زنان برای مبارزه علیه لغو کلیه قوانین نابرابر و مجازات های اسلامی در مارس 2005 تحت نام کارزار زنان شکل گرفت. ضدیت با قوانین نابرابر بر مبنای مبارزات گسترده زنان از اقشار و طبقات مختلف که در 29 سال گذشته به پیش برده شده بود طرح شدکارزار زنان در 6 مه 2005  با انتشار اطلاعیه ایی با این عناوین "26 سال است که تحت قوانین اسلامی، زنان از اولیه ترین حقوق انسانی محرومند. حجاب اجباری، زنان را به شهروندان درجه دوم تبدیل کرده است." " 26 سال است که دولت ایران، با گشت های خیابانی، در دادگاه ها و زندان ها و جوخه های اعدام و سنگسار اجرای این قوانین ضد انسانی علیه زنان را تضمین می کند." این قوانین برده دارانه، یکی از ارکان مهم حکومت دینی اند. این قوانین و تمام ارگان های سرکوبی که ضامن اجرای آنانند، فرودستی مطلق را به زنان تحمیل می کنند. بدون لغو این قوانین، جدائی دین از دولت مفهومی ندارد. بر هر انسان آزاده ایست که صدای خود را در مقابل این قوانین ضد انسانی بلند کرده و برای لغو آنها مبارزه کند. مبارزه برای لغو این قوانین مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی و در راستای برقراری نظامی است که برابری زنان را در تمام وجوه به رسمیت شناخته و تضمین کند.کسانی که خود را همراه با این فراخوان می بینند و مایل به فعالیت در جهت تحقق اهداف آن هستند، می توانند از طریق امضا فراخوان همکاری خود را اعلام کنند

 از 6 ماه مه تا 8 مارس 2006 فعالین کارزار زنان با برگزاری جلسات حضوری در کشورهای مختلف و اینترنتی (در پالتاک) و ارتباطات بین المللی، به معرفی و تشریح اهداف خود پرداختند .کارزار زنان با راهپیمایی 5 روزه (از 4 تا 8 مارس)  از چند شهر آلمان – فرانکفورت ، مانیز، دوسلدوف و کلن – با همکاری تشکلهای زنان و فعالین مستقل و تظاهرات  مرکزی در شهر لاهه – هلند فعالیت عملی خود را آغاز کرد. تظاهرات 8 مارس 2006  کارزار زنان از لاهه آغاز شد و نزدیك به هزار نفر در این راهپیمایی شركت كردند و در مقابل سفارت جمهوری اسلامی ودر ادامه با سخنرانی و تئاتر خیابانی در مورد سنگسار و حجاب اجباری در مقابل دادگاه لاهه اتمام یافت. دراین راهپیمایی زنان از سه نسل با گرایشات مختلف در كنار هم قرار گرفتند. جنبه رنگارنگ بودن این راهپیمائی به روشنی چشم گیر بود  زنان افغان که با دردی مشترک در کنارمان بودند، بهمراه زنان آلمانی و حمایت و شركت   زنان  هلندی و همچنین زنانی ازآمریکا و زنان متشکل ترک و کرد و از بنگلادش، آفریقا و... درراهپیمائی نشانه ای از پتانسیل جنبش زنان بود.

لازم به یادآوری است  فعالین كارزار زنان  برای تدارك و برگزاری این  راهپیمائی  تلاش خستگی ناپذیر كردند  وهمچنین زنان و مردان مبارزوآزاده ای كه با همكاری و شركت خود، به کارزار زنان یاری رساندند...

در سال 2007 فعالیتهای کارزار زنان در اشکال مختلف از جمله مصاحبه های رادیوئی و تلویزیونی و شرکت در سمینارها و نشست و تظاهراتهای ضد جنگ فعالیت خود را ادامه داد و  تدارک برگزاری 8 مارس 2007  رادر دستور کار خود قرار داد.

در بخشی از اعلامیه آمده است. مسببن سرکوب و فرودستی زنان در یک سو قدرت های امپریالیستی مردسالارند که جنگ های تجاوزگرانه خود را تحت نام ما "زنان" و "حقوق بشر" برای مردم منطقه مشروعیت می بخشند و از سوی دیگر مرتجعین بنیادگرای اسلامی که زنان را به برده مبدل کرده اند.

ما زنان در ادامه راهی که سال گذشته آغاز کردیم، به دنبال ساختن جهانی هستیم بر پایه قدرت و مشارکت تمامی انسانهایی که سودی در دوام نظام های متکی  بر ستم و استثمار  ندارند. ما خواستار جهانی هستیم که در آن ناقص سازی جنسی زنان نه یک سنت بلکه یک جنایت محسوب شود؛ هیچ زن و دختری برای خلاصی از شر خشونت مردسالاری خودکشی و خود سوزی نکند؛ هیچ زنی به جرم دوست داشتن و یا رابطه جنسی مجازات و سنگسار نشود؛ هویت زنان با همسر و مادر بودنشان تعیین نشود. قوانین نابرابر و مجازات های اسلامی علیه زنان و حجاب اجباری در ایران فشرده قدرت مردانه اسلامی است. تجاوز و قتل زنان و دختران در افغانستان نماد قدرت جریانات جنگ سالار و مرتجع اسلامی است... این ها جلوه هائی از افق رهائی ماست،

فعالین کارزار زنان در تاریخ 3 مارس 2007 در کشورهای آلمان ، فنلاند، بلژیک و هلند بصورت غیر متمرکز بمناسبت 8 مارس 2007 تظاهراتی برگزار کردند.در این تظاهرات سعی شد افکار عمومی وجهانی را بر سر مسایل زنان ایران وعراق و افغانستان متمرکز کند .

تظاهرات مرکزی 8 مارس 2007 با یک سمینار در روز 7 مارس کار خود را آغاز کرد. در این سمینار فعالین کارزار و دیکر شرکت کننده گان در ارتباط با مبارزات زنان در ایران ، همکاری  با زنان ملیت‌های دیگر که درگیر مبارزه با بنیادگرایان هستند؛ به بحث و گفتگو پرداختند.تظاهرات 8 مارس 2007 از ایستگاه راه آهن مرکزی شهر لاهه آغاز شد، در ادمه یکی از فعالین کارزار در مقابل سفارت آمریکا در ارتباط با جنگ در عراق و افغانستان و احتمال گسترش جنگ به ایران و وضعیت زنان ایران سخنرانی کرد.تظاهرات 8 مارس با سخنرانی زنان ایرانی و کشورهای دیگر و موزیک در مقابل سفارت جمهوری اسلامی پایان یافت. بعد از اتمام تظاهرات در سالنی،  برنامه های مختلف فرهنگی – موزیک، رقص، شعر خوانی و.... ادامه پیدا کرد.

کارزار زنان در ادامه کار و تدارک برگزاری 8 مارس 2008 با برنامه های مختلف در اینتر نت – پالتاک – و تور سخنرانی در کشورهای مختلف از جمله در شهرهای سوئد و آلمان توسط فعالین کارزار، کار خود را پی گرفت.دیروز 7 مارس در شهر بروکسل – بلژیک سمیناری  توسط فعالین کارزار زنان درباره 1 - جمعبندی ازسه سال فعالیت کارزار زنان 2 – جنبش زنان ایران و چشم انداز آن 3 – مفاهیم پایه ای جنبش زنان برگزار شد. و امروز راهپیمایی 8 مارس کارزار زنان ساعت 13:00 از مقابل سفارت آمریکا آغاز شد و در ادامه در مقابل پارلمان اروپا و راهپیمایی ساعت 17:00 در مقابل سفارت جمهوری اسلامی به کار خود کار پایان داد.طبق برنامه ،بعد از راهپیمایی ، جشن روز جهانی زن 8 مارس در سالن دانشگاه ULB بروکسل هم اینک در دست اجرا می باشد.

 در بخشی از اعلامیه  8مارس 2008 آمده است:

ما  مصمم هستیم ورق این دور از تاریخ تحولات جامعه ایران را با تحقق رهایی و آزادی خود رقم زنیم. کف آرزوهای ما  لغو کلیه قوانین نابرابر لغو سنگسار، لغو حجاب اجباری، لغو آپارتاید جنسی، کسب حق طلاق، حق سرپرستی کودکان پس از جدایی، حق زن بر بدن خود، حق انتخاب هم جنس خواهی یا دگرجنسی خواهی  و کوتاه شدن دست مذهب از کلیه حیطه های زندگی زنان است، ما خواهان رهایی  و آزادی زنان از ستم و استثمار هستیم. این مطالبات فقط از طریق سرنگونی جمهوری اسلامی امکان پذیر است.حضور تک تک ما در راهپیمایی 8 مارس 2008 به معنای تقویت این خواسته ها و مبارزه جهت تحقق آنهاست.

در آخرصحبتم، کوتاه به شکل کار درونی مان می پردازم . شکل کار و سازماندهی در میان فعالین کارزار زنان بصورت هرمی وسلسله مراتب نمی باشد و تصمیم گیری ها بصورت جمعی  انجام  میگیرد . حق گرایش در کارزار زنان وجود دارد ودر چارچوب 3 سال کار کارزار می توان اکسیون/ جلسه/ یا تور سخنرانی  و غیره را ترتیب دهد. در ضمن چگونگی پیشبرد کار توسط خود کمیته های مربوطه برنامه ریزی می شود و کلیه فعالیتها بصورت داوطلبانه و تقسیم کار گروهی در کمیته های تدارکات و محلی، مالی ، ترجمه ، هنری و..... از حرکتی به حرکت دیگری برنامه ریزی می شود .

با سپاس فراوان از اینکه به سخنان من گوش دادید.

۰8/03/2008