گزارش تظاهرات اعتراضی برای لغو کليه قوانين نابرابر و مجازات های اسلامی عليه زنان
به سفر بوش در شهرهای هامبورگ و استرالزوند - زمان مسعودی
در شهرهای هامبورگ و استرالزوند در روزهای 12 و 13 جولای 2006
در تاريخ 12 و 13 ژوئيه دو تظاهرات اعلام شد که "کارزار زنان برای لغو کليه قوانين نابرابر و مجازات های اسلامی عليه زنان" به فراخوان آنها جواب مثبت داد و فراخوانی نيز برای شرکت در اين دو تظاهرات به زبان فارسي، آلمانی و انگليسی منتشر کرد.
فراخوان اوليه اين دو تظاهرات توسط "فروم برای دوستی خلقها و خلع سلاح سراسری جهان" داده شد. يکی از تظاهراتهای محلی که در شهرهای مختلف اعلام شده بود در روز 12 جولای در شهر هامبورگ بود و يکی هم تظاهرات سراسری در روز 13 جولای در اعتراض به سفر بوش به آلمان در شهر استرالزوند. خانم مرکل صدر اعظم آلمان اعلام کرده بود اين ديدار کاملا خصوصی است. وی بوش را به شهری که حوزه انتخابيه اش بوددعوت کرده بود .
در روز 12 جولای جمعی از زنان فعال "کارزار لغو قوانين و ..." و " شورای هماهنگی ايرانيان شهر هامبورگ" در اين تظاهرات شرکت کردند. قبل از شروع تظاهرات با بسياری از زنان افغانستانی شهر هامبورگ صحبت شد که در اين تظاهرات شرکت کنند و خواست خود را به گوش افکار عمومی آلمانی برسانند. همانطور که می دانيد بسياری از پناهجويان افغانستانی در شرف اخراج هستند.
هامبورگ زنان پناهجو و آواره افغان در اين تظاهرات شرکت کردند. شعارهای آنان "ما اينجا هستيم چون شما کشور ما را اشغال کرده ايد"، "ما زنان اينجا هستيم چون در آنجا حق ما را می دزدند"، "اخراج شبانه پناهندگان به اعزام به کوره های گاز شباهت دارد" . .... شعار بزرگ کارزار زنان "نه به جنگ، نه به جمهوری اسلامی ايران، نه به دخالت های امپرياليستی!" نيز توسط فعالين کارزار حمل می شد.
با وجود اينکه بيش از 1000 نفر در تظاهرات هامبورگ شرکت کرده بودند، تعداد شرکت کنندگان به نسبت سابق کم بود. يکی از دلايل عدم شرکت وسيع در تظاهرات هم تبليغاتی بود که پليس از قبل اعلام کرده بودند که پليس برای کنترل و يا جلوگيری از تظاهرات آماده خواهد بود.
در اين تظاهرات ما زنان ايرانی و افغانستانی در صفوف اول قرار گرفتيم و در پايان تظاهرات اطلاعيه کارزار توسط زمان مسعودی خوانده شد.
استرالزوند محل استقرار جرج بوش:
در روز 13 ژوئيه ساعت 8 صبح دو اتوبوس هر کدام با 50 مسافر برای تظاهرات عليه سفر بوش بطرف شهر استرالزوند حرکت کرديم. ما مجموعا 20 ايرانی بوديم که همراه با آلمانی ها و نيروهای مترقی ملل مختلف می خواستيم در اين تظاهرات شرکت کنيم.
شعارهای ايرانی در اين تظاهرات "نه به جنگ، نه به جمهوری اسلامی ايران، نه به دخالت های امپرياليستی" از طرف کارزار زنان برای لغو کليه قوانين نابرابر و مجازات های اسلامی و هم چنين شعار "دست امپرياليسم از ايران کوتاه" از طرف شورای ايرانيان هامبورگ بود.
در بين راه حضور بسيار زياد پليس غير عادی بود. در 150 کيلومتری شهر استرالزوند اتوبوسها را متوقف کردند. همه مسافرها را پياده کردند و علاوه بر کنترل ساکها و کارت شناسائي، بازديد بدنی هم انجام شد. البته برای پناهجويان اجازه خاص گرفته بوديم، با اين حال آنها را بيشتر کنترل کردند. در اين ميان يک زن مبارز آلمانی به بازديد بدنی اعتراض کرد و کليه لباس های خود را در آورد و بطرف پليس پرت کرد و گفت حالا نگاه کنيد تا مطمئن شويد هيچ بمبی در بدنم جاسازی نکرده ام!
در بين مسافران يک زن بوليويايی که تعدادی اعلاميه نيز همراه داشت که در آنها موقعيت مردم در آمريکای لاتين پرداخته شده بود نيز توسط پليس دستگير شد. 100 نفر مسافران اتوبوسها اعلام کردند که بدون آزاد شدن اين زن بوليويايی حرکت نخواهند کرد که بالاخره پس از مدتی پليس مجبور شد او را رها کند.
اين کنترل باعث شد که ما دو ساعت در آنجا بمانيم و وقتی هم به شهر استرالزوند نزديک شديم، تمام راهها بطرف شهر بسته شده بود. و با خبر شديم که اجازه تظاهرات برای ساعت1 بعد از ظهر لغو شده است و بالاخره با مشکلات فراوان خودمان را به محلی که قرار بود پس از پايان تظاهرات گردهمايی انجام گيرد رسانديم. ميتينگ در ساعت 2 شروع شد و محل گردهمايی 15 دقيقه با محلی که خانم مرکل صدر اعظم آلمان و جرج بوش مشغول کباب گوشت خوک وحشی و ضيافت بودند فاصله داشت.
بد نيست يادآوری کنم که شهر استرالزوند در استانی قرار دارد که در آن حزب چپ و سوسيال دمکراتها مشترکا حاکم هستند. و يکی از نيروهای شرکت کننده در اين تظاهرات هم حزب چپ بود. در حقيقت حزب چپ هم ميزبان بود و هم بسياری از سناتورها و اعضای کابينه اين شهر در اعتراض به سفر بوش در تظاهرات شرکت داشتند! مثلا وزير داخله که عضو حزب چپ است نيز در تظاهرات شرکت داشت.
ما در طول راه اعلاميه های کارزار زنان به زبان آلمانی را پخش کرديم و مجموعا در اين شهر و هامبورگ بيش از 2000 اعلاميه پخش کرديم. اعلاميه ما با استقبال روبرو شد و بسياری می پرسيدند چرا می گوييد نه به جنگ و نه به جمهوری اسلامی ايران. و ما برايشان توضيح می داديم که جرج بوش می خواهد تحت لوای دمکراسی و حقوق زنان به ايران حمله کند و ما می گوييم ما قيم نمی خواهيم.
در گردهمايی بيش از 4000 نفر شرکت داشتند و بيش از 12500 پليس شهر را قرق کرده بودند. تمام فروشگاهها و مراکز عمومی بسته بود. کسانی که برای استقبال جرج بوش رقته بودند حدود هزار نفر بودند که برخی پليس با لباس شخصی بودند و برخی هم کارمندان شرکت تلفن و از مردم معمولی خبری نبود. اتفاقا در روزنامه خواندم که از آقايی که از پنجره اتاقش بيرون را نگاه می کرد و دعوت می کنند که بيا در تظاهرات شرکت کن و او به شوخی می گويد نه من نمی توانم چون بن لادن را در خانه قايم کرده ام! يکی از پيامها از جانب زن مبارزی از اسرائيل بود که بسيار تکان دهنده بود، وی در اين پيام سرکوب بيرحمانه مردم فلسطين توسط دولت اسرائيل و هم چنين کمک دولت های امپرياليستی به اسرائيل را محکوم کرد.
پيام ديگر از جانب يکی از نمايندگان, و اس گ, خوانده شد. وی در اين پيام گفت آقای بوش حال که شما به کشور ما آمده ايد بهتر است دست خالی بر نگرديد و لطفا آن بمب های اتمی تان که هنوز ذر آلمان هست را با خود ببريد.
نمايندگان نيروهای مترقی از جمله حزب چپ نيز پيام خواندند. شعارهايی که در گردهمايی به چشم می خورد: "جنگ را خاتمه دهيد"، "برنامه تدارک جنگ را متوقف کنيد"، " بوش خوش نيامديد"....
آقای بوش و همراهشان احتمالا متوجه تظاهرات نشدند چون شهر کاملا بسته بود. يکی از کارهای جالب توسط گرين پيس بود که موفق شدند پلاکارد "نه به بوش" را به پايه های پل آويزان کنند که بسيار جلب توجه کرد. البته پليس خيلی زود اين پلاکارد را پائين کشيد و اين فعالين را نيز دستگير کرد.
حضور فعالين "کارزار زنان برای لغو قوانين زن ستيز و مجازات های اسلامی عليه زنان" در اين تظاهرات و گردهمايی بسيار مهم بود. حضور ما صورت مسئله يا آمريکا يا جمهوری اسلامی را که رسانه های غربی سعی می کنند در بين افکار عمومی جا بياندازند بهم می زند. ما خود را به عنوان بخشی از قطب سوم مطرح می کنيم. ما اعلام کرديم، ما نه با بوش و امپرياليستها هستيم و نه با جمهوری اسلامی. ما اعلام کرديم که زنان ايرانی برای رهايی خود قيم لازم ندارند. ما با خودمان هستيم و خودمان سرنوشت خود را بدست خواهيم گرفت. زمان مسعودی از فعالين کارزار مبارزه برای لغوكليه قوانين نابرابر و مجازات های اسلامی عليه زنان
16 ژوئيه 2006