دریوزگی به درگاه امپریالیستها
دیدار مسیح علی نژاد با مایک پمپئو وزیر امور خارجهی دولت فاشیستی آمریکا
«نه به نام ما!»
روز دوشنبه 4 فوریه 2019 رسانههای مختلف خبر دیدار و گفتگوی 35 دقیقهای مسیح علی نژاد با مایک پمپئو وزیر امور خارجهی آمریکا را همراه عکس این دو در کنار هم پخش کردند.
توضیحات مسیح علینژاد در رابطه با مکالمات ردوبدل شده، صحنهای را مقابل چشم مخاطبین ترسیم میکند که تمام مدت وزیر امور خارجهی «خیرخواه و حامی حقوق بشر» ساکت و مشتاق شنیدن نصایح میهمان خود نشسته و مسیح علینژاد کارهای لازمه در جهت حمایت از «حقوق بشر» در ایران را به سران آمریکا گوشزد میکند!
این دیدارِ حسابشده در شرایطی انجام میگیرد که موقعیت اقتصاد ورشکسته در ایران، هر روز لایهی دیگری حتا از اقشار میانی را هم به درون گرداب دهشتناک فقرِ اقشار تحتانی، میکشاند. به اعتراف یکی از اعضای کمیسیون اقتصادی مجلس، بیش از 80 درصد مردم زیر خط فقر زندگی میکنند. نارضایتی و اعتراضات تودهای کارگران و زحمتکشان و سایر اقشارمردم، نهتنها رژیم جمهوری اسلامی را به وحشت انداخته است، بلکه امپریالیستها و حامیان داخلی این رژیم را هم دستپاچه کرده و هر یک را بر آن داشته تا به دنبال منافع خود برای آیندهی ایران طرح و برنامه بریزند.
40 سال پیش 4 قدرت بزرگ امپریالیستی در گوادالوپ، گرد آمدند و برای تحت کنترل قرار دادن خیزش مردمی که از ستم و استثمار رژیم شاه به ستوه آمده بودند، در بین آلترناتیوهای موجود، رژیم جمهوری اسلامی را گزینهی مناسبی برای حفاظت از منافع خود تشخیص دادند و از آن حمایت کردند و در تثبیتاش تلاش نمودند. امروز هم که یک بارِ دیگر در اثر مبارزات کارگران و زحمتکشان، زنان، ملیتها و... به مشروعیت رژیم جمهوری اسلامی بیش از هر زمان دیگری ضربه وارد شده است، به تکاپو افتادهاند که آلترناتیوهای ارتجاعی را برای به قدرت رسیدن در فردای سرنگونی رژیم ایران، پرورش داده و به خورد مردم دهند. بر این پایه است که جریاناتی همچون سازمان مجاهدین، فرشگرد، سلطنتطلبها و ... که تا مغز استخوان به امپریالیستها خصوصاً امپریالیستهای آمریکایی وابسته هستند، برای مقبول جلوه دادن خود مریکبه اربابانشان با یکدیگر در رقابتاند. در این آشفتهبازار است که افرادی همچون مسیح علینژاد که تا همین چند سال پیش برای ترمیم رژیم سرتاپا سرکوبگر و فاشیست جمهوری اسلامی فعالیت میکرد، امروزه به دریوزگیِ دربارِ فاشیستهای آمریکایی افتاده است. چراکه بهعنوان فردی فرصتطلب مترصد است تا اگر فردا رژیم توسط امپریالیستهای آمریکایی «تغییر» کرد، از این نمد کلاهی برای خود بدوزد.
مسیح علینژاد در سالهای اخیر با استفاده از موج عظیم نارضایتیِ یکی از تحتِ ستمترین اقشار جامعه یعنی زنان از یکسو و محروم بودنشان از تشکلات رادیکال و انقلابی در ایران از دیگر سو، با حمایتهای گستردهی مالی و رسانههای امپریالیستی، در کنار بزرگترین دشمنان زنان نهتنها در ایران بلکه در سراسر جهان قرار گرفته است. مسیح علینژاد میخواهد از جهش مبارزات زنان در برداشتن حجاب اجباری ـ که بازتاب 40 سال مبارزهی زنان علیه رژیم جمهوری اسلامی بهعنوان یکی از زنستیزترین حکومتهای جهان است ـ استفاده کرده، چهرهی کریه و امپریالیستیِ دول غربی و در رأس آن آمریکا را که خود از طراحان و حامیان رژیمهای زنستیز در خاورمیانه و در جهان هستند بزککرده و با گفتگو با آنان، شنل شوالیههای ناجی حقوق زنان و حقوق بشر را بر دوششان بیاندازد.
مسیح علینژاد از نگاه زنستیزانهی ترامپ و حکومت ضد زنِ آمریکا، از نداشتن حق سقطجنین در بسیاری از ایالات آمریکا، از جنبش وسیع اعتراضی زنان آمریکا «من هم!» (Me Too!) که به افشای تجاوز و تحقیر گسترده نسبت به زنان مبادرت ورزید، چیزی نمیگوید. او به راحتی از روی جنایات اخیر حکومت فرانسه علیه موج عظیم اعتراضات مردمی موسوم به «جلیقه زردها» که تا کنون دهها زخمی و کشته بهجای گذاشته، میگذرد. از حمایت آمریکا از عربستان سعودی که در سرکوب زنان گوی سبقت را از سایر حاکمان مرتجع منطقه ربوده است، سخنی به میان نمیآورد. از مذاکره و حمایت رسمی آمریکا از طالبان که حتا بیرون آمدن زنان از خانه را برنمیتابند چیزی نمیگوید. از بردگی زنان در عراق که درنتیجهی جنگ و تجاوز برای ایجاد دمکراسی نوع آمریکایی و شرکا ایجادشده است، سخنی نمیگوید. از کشتار هزاران هزار انقلابی، کمونیست و آزادیخواهی که در دههی 60 و تابستان 67 اعدام شدند و امپریالیستها مهر سکوت بر لب گذاشتند، حرفی به میان نمیآورد و... چرا؟! چون مسیح علینژاد اگر تا دیروز در رکاب جناحهای مختلف رژیم جمهوری اسلامی برای به بازی گرفتن خود «مبارزه» میکرد، امروز به بارگاه رژیم فاشیستی ترامپ برای خواستهای خود و طبقهاش یعنی طبقات مرفه و ارتجاعی جامعهی ایران، دخیل بسته است.
در شرایط کنونی در ایران، دیدار و گفتگوی مسیح علینژاد در کنار وزیر امور خارجهی آمریکا با این ادعا که میخواهد حمایت این جانیان را نسبت به «زنان» و «حقوق بشر» جلب کرده و به سرنگونی رژیم مرتجع ایران خدمت کند، تنها و تنها با هدف منحرف کردن مبارزات زنان و سایر اقشار تحت ستم صورت میگیرد. او میخواهد این ایدهی بهغایت ارتجاعی، زنستیز را در بین مردم اشاعه دهد که برای خلاص شدن از شر جمهوری اسلامی چارهای جز اتکا به امپریالیستهای آمریکایی ندارند؛ اما فقط کافی است به موقعیت زنان در افغانستان و عراق نگاهی بیندازیم و موقعیتی که این «ناجیان» امپریالیستی برایشان ساختند ببینیم تا اوج رذالت و بیشرمی کسانی هم چون مسیح علی نژاد را درک کنیم.
در اینکه اولین قدم برای رهایی زنان و سایر اقشار تحت ستم در ایران سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی است شکی نیست؛ اما قطعاً این سرنگونی انقلابی تنها میتواند با اتکا و به دست خود ستمدیدگانی انجام گیرد که به سلاح آگاهی و تشکل انقلابی، مسلحاند.
کارزار مبارزه با خشونت دولتی، اجتماعی و خانگی بر زنان در ایران
7 فوریه 2019
www.kaarzaar.org
karzar.zanan.2016@gmail.com
facebook.com/kaarzaar
twitter.com/kaarzaar
instagram.com/kaarzaar
https://t.me/kaarzaar