گزارش: «زندان قرچک؛ جهنمی برای زنان و کودکان»
سازمان حقوق بشر ایران خواستار بستهشدن زندان قرچک ورامین شد.
زندان قرچک، زنان در فضایی بسیار کوچک، بدون تهویه و نور کافی نگهداری میشوند. آب شرب ناسالم، کیفیت پایین غذا، نبود خدمات بهداشتی و درمانی مناسب، و رفتارهای تحقیرآمیز و جنسیتزده، بخشی از رنج روزمره زندانیان است. این زندان نهتنها محیطی مملو از خشونت و سوءاستفاده است، بلکه به واسطهی تراکم جمعیت بسیار بالا و کمبود امکانات اولیه، بسیاری از زندانیان حتی از جای خواب محروماند و «کفخواب» شمرده میشوند.
این زندان همچنین نماد بارزی از نقض حقوق زنان و مادران است. مادرانی که کودکانشان تا دوسالگی در این محیط پرخطر و آلوده بزرگ میشوند و سپس از آنها جدا شده و به مراکز بهزیستی منتقل میشوند، اغلب هیچ امکانی برای پیگیری سرنوشت فرزندان خود ندارند.
کودکان بیشناسنامهای که در این زندان به دنیا میآیند، از همان آغاز زندگی در چرخهای از محرومیت و بیعدالتی گرفتار میشوند.
مکانی که امروزه تحت عنوان زندان قرچک، محکومان زن را در خود جای داده است، از اساس با استانداردهای مرغداری ساخته شد. پس از مدتی این مکان تغییر کاربری داد و به مرکز ترک اعتیاد مردان تبدیل شد. پس از آنکه مقامات مسئول تصمیم گرفتند که زنان زندانی را در این مکان نگهداری کنند، تغییر خاصی در ساختمان آن ایجاد نکردند، بهطوری که بندها پنجره ندارند و زمانی که درهای آهنی هواخوریها بسته شوند، تنها دیوار است که دیده میشود.
بندها در واقع درون سولههایی تشکیل شدهاند که قرار بود طیور را در خود جای دهند. هر کدام از سالنها گنجایش کمتر از صد نفر را دارد، اما به طور معمول در آنها بیش از ۱۵۰ نفر زندگی میکنند. در مواقعی این عدد به ۶۰۰ نفر هم رسیده است؛ به طوری که زندانیان در کف زندان هم جای خواب نداشتند. به طور متوسط در اغلب ماههای سال بین ۱۵۰۰ تا دو هزار زن در این زندان نگهداری میشوند.
آب زندان قابل شرب نیست و اگر جوشانده و تصفیه نشود، عامل بیماریهای مختلف گوارشی و کلیوی میشود. زندانیان سیاسی که مدتی به این زندان تبعید شده بودند، میگویند این آب حتی برای استحمام نیز کیفیت مناسبی ندارد.
سیستم تصفیه آب در زندان وجود ندارد. اگر زنان بخواهند آب سالم بیاشامند، مجبورند هر بطری آب معدنی را به قیمت بالا از فروشگاه زندان خریداری کنند که بسیاری از زندانیان قدرت مالی تهیه آن را هم ندارند.
اما همین آب لولهکشی کمکیفیت نیز در فصل گرما با قطعی متناوبی روبهروست. به دلیل تراکم جمعیت، به بخشی از زندانیها تختخواب نمیرسد و در کف زندان میخوابند. معتادان و زندانیانی که مبتلا به بیماریهای واگیردار، از جمله ایدز و هپاتیت بی هستند، از سایر زندانیان تفکیک نشدهاند. برخی از آنها که محکوم به حبسهای سنگیناند، گهگاه با تهدید سایر زندانیان به مبتلا کردن آنها از طریق سوزن آلوده به خون، از زندانیان دیگر باجگیری میکنند.
متن بالا، باز نشر از کانال تلگرامی زن روز
این متن خلاصه ای است از گزارش در مورد زندان زنان قرچک ورامین که روز ۲۰ آذر ۱۴۰۳ منتشر شد.
همزمان با اخبار و روایات وحشتناکی که از شرایط زندان های رژیم اسد و به ویژه زندان زنان در سوریه، منتشر شده است؛ یک گزارش مفصل با همکاری زنان سیاسی آزاد شده از زندان در ایران، در رابطه با وضعیت زنان محبوس در زندان قرچک ورامین و شرایط غیر انسانی در این زندان، تهیه و منتشر گردیده است. این گزارش که تنها گوشه هایی از فجایع جاری در زندان قرچک ورامین را منعکس می سازد؛ سند دیگری است در اثبات این واقعیت که تمامی نظام های واپسگرا و فاشیست، در سرکوب زنان گوی رقابت را از یکدیگر می ربایند و از تجربیات یکدیگر هم درس می گیرند.
پایان دادن به زنستیزی، ستم و استثمار، تنها با مبارزات متشکل، آگاهانه و مستمر زنان و تمامی ستمدیدگان و زحمتکشان، میسر خواهد شد!
١٢ دسامبر ٢٠٢۴
برگرفته از تلگرام هشت مارس
hashtemars@