جلادان قرچک وارمین سمیه رشیدی زن زندانی سیاسی زمانی که او به کما رفت به در بیمارستان منتقل کردند.

سمیه رشیدی متولد ۱۳۶۲، کارگر برشکار خیاطی، در تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ و در حال شعار نویسی علیه جمهوری اسلامی ایران در محله جوادیه تهران بازداشت شد. مأموران در زمان بازداشت او را به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار داده‌اند؛ به نحوی که ضرباتی به سر، صورت، پاها و شکم او وارد شده و حتی در اقدامی خشونت‌بار، سرش به دیوار کوبیده شده و یکی از مأموران بر سینه‌اش نشسته است. سمیه رشیدی در مورد این رفتار خشونت‌آمیز از مأموران شکایت کرده است.

سمیه که سابقۀ بیماری صرع داشته، در ماه‌های گذشته و پس از انتقال به زندان قرچک چندین‌بار به بهداری زندان مراجعه کرد اما هر بار پزشک زندان به او گفته که تمارض می‌کند و قرص‌های اعصاب به او می‌دادند و از اعزام‌اش به بیمارستان جلوگیری کردند. او نهایتا از ۲۳ شهریور ۱۴۰۴ چند بار دچار تشنج شد و هر چه می‌خورد را بالا می‌آورد و مسئولان زندان ناچار شدند سه‌شنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۳ او را به بیمارستان مفتح ورامین منتقل کنند. سطح هشیاری سمیه در حال کاهش است، به‌نحوی که روز شنبه، هشیاری او به ۴ سقوط کرده است.

سمیه رشیدی در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ نیز به دلایل مشابه و با اتهام اقدام علیه امنیت ملی بازداشت و آذر ۱۴۰۳ به صورت مشروط آزاد شده بود.

قتل معترضین توسط جمهوری اسلامی به کشتار با گلوله های سربی در خیابان ها و با طناب دار در زندان ها خلاصه نمی شود؛ این نظام فاشیست و زنستیز، شعله های خشم و استیصال خود از مبارزات و اعتراضات وسیع مردمی را بیش از همه، وحشیانه بر سر زندانیانی که در چنگال خود اسیر کرده است، فرو می ریزد. بسیاری از زندانیان معترض را به اشکال مختلف در زندان ها به قتل رسانده و یا زیر فشارهای جانکاه، وادار به خودکشی نموده و هرگز بابت هیچ یک از این قتل های عامدانه پاسخگو نبوده است!

نخواهیم گذاشت که صدای سمیه ها خاموش شوند و با تداوم مبارزاتمان و سرنگون ساختن انقلابی این نظام ستم و استثمار، اولین قدم را برای پایان دادن به جنایات فاشیستی حکومتی علیه زندانیان سیاسی و تمامی اقشار جامعه، بر خواهیم داشت!

٢١ سپتامبر ٢٠٢۵  

برگرفته از تلگرام هشت مارس

hashtemars@