Reyhaneh’s doodstraf is een aanpak om onderdrukking van vrouwen te consolideren

Reyhaneh’s doodstraf is een aanpak om onderdrukking van vrouwen te consolideren!

Reyhaneh Jabbari, een jong Iraans meisje van 26 jaar, die haar verkrachter (Morteza Sarbandi) stak om zich zelf te verdedigen, had nooit van te voren kunnen weten, dat dit zou leiden tot de dood van de verkrachter. En er is meer wat ze niet wist voordat Reyhaneh het aanbod van de verkrachter aannam, om als interieur ontwerper zijn operatiekamer te ontwerpen. Hij was namelijk geen dokter, maar een oud-medewerker van de inlichtingendienst van de Islamitische republiek Iran.

Ze had nooit kunnen denken dat dit werkproject haar leven zou veranderen. Nu, na een verblijf van zeven jaar achter de tralies, waar haar hele jeugd is bedorven, zal ze spoedig worden opgehangen. De rechtbank van het regime heeft aangekondigd dat de enige manier om de doodstraf te voorkomen is om "vergeving" van de Sarbandi familie te krijgen!

Het laatste beetje hoop voor dit soort vrouwen om bevrijd te worden, komt niet van het Islamitische Republieke Rechtspraak systeem. Met name niet als de zelfverdediging leidt tot de dood van een man die een officiële beveiliger van de overheid is of op een andere manier verbonden is met de enkele honderden gezinnen die het land te regeren. Dus het beste waar ze op kunnen hopen, is op de "vergeving" of het intrekken van de aanklacht van de familie van de persoon die is gedood. Het is logisch dat met een dergelijke ondersteuning van het gerechtelijk systeem, namelijk de vrijwaring van de daden van de "insiders", we meer van deze ongevallen kunnen verwachten. Door de dominante patriarchale opvattingen, dat vrouwen alleen maar een middel zijn om mannen te dienen, kunnen we toch ook niets anders verwachten?

De gepensioneerde rechter, die de achterlijke uitspraak heeft gedaan, heeft zijn oordeel verdedigd door te zeggen dat Reyhaneh geen maagd meer is!! Hij heeft ook uitdrukkelijk verklaard dat de 'vergeving' van de familie van Sarbrandi niet is gerechtvaardigd als Reyhaneh geen spijt heeft betuigd.

Als de enige manier om de straf te verminderen afhankelijk is van de vergeving van de familie, is het zeer onwaarschijnlijk dat de familie dit zal doen, omdat ze dan eigenlijk ook toegeven dat hun zoon een aanrander was.

Het is echter belangrijk om op te merken dat de familie in de vier maanden na het ongeval geen enkel bezwaar heeft gemaakt tegen de beschuldiging van hun zoon.

Dit zou een teken kunnen zijn dat ze goed op de hoogte waren van het gedrag van hun zoon.

De islamitische rechtbanken hebben sinds de oprichting van het islamitische regime van Iran, bewezen dat ze op geen enkele manier geschikt zijn om uitspraken te doen in de samenleving.

Wanneer dit systeem zelf de grootste crimineel is en ze de oorzaak van veel ellende is door de achterlijke ideeën over vrouwen, kunnen we dan rechtvaardigheid van hen verwachten? Het proces en de doodstraf van Reyhaneh bewijst nogmaals de vijandigheid van het regime ten opzichte van vrouwen en zijn anti- vrouw beleid.

De islamitische rechtbanken zijn door het geven van deze mening van plan, om vrouwen en jonge meisjes die hun ondergeschiktheid niet tolereren, op verschillende manieren te intimideren.

Strijd en bekendmaking van dit criminele vonnis zal het bewustzijn van vrouwen en mannen

verhogen en het volk van Iran en ook de wereld zal opnieuw een oordeel vellen over de

Islamitische Republiek van Iran. Strijden om Reyhaneh vrij te krijgen is verbonden met de strijd om het islamitische regime van Iran te verwerpen. Zonder deze strijd zal een dergelijke tragedie zich telkens herhalen.

 

8 March Vrouwen Organisatie (Iran-Afghanistan)- Nederland

Oktober 2014