یادداشت دقایق آخر!

این شماره *پیکار زن* با همکاری دوستان 

کمیته زنان هشت مارس منتشر شده است.

جان دستگیر شدگان مبارزات اخیر دانشجویی در خطر است.

یکپارچه و متّحدانه از آنان دفاع کنیم!

هنگامی که مجله « پیکار زن» آماده بردن به چاپخانه بود، خبردار شدیم که حکم اعدام تعدادی از دستگیر شدگان خیزش دانشجوئی اخیر، صادر شده است. این تصمیم جنایتکارانه، موج جدیدی از اعتراض و مبارزه و مقاومت را در داخل و خارج از کشور، علیه رژیم اسلامی براه انداخته است. دادگاهی که این حکم را صادر کرده بیشتر از این نیز رای شکنجه و اعدام بسیاری  از زنان و مردان مبارز و انقلابی را صادر کرد بود. اما تفاوت در اینست که اگر زمانی اینها اعمالی از موضع تعرض بود، امروز اقداماتی است که از سر ضعف و استیصال. رژیم جمهوری اسلامی بی پایه، منفرد و متزلزل است. مردمی که سالها سرکوب و جنایت، چپاول غارت، حاکمیت یک رژیم مستبد اسلامی طاقت شان را طاق کرده، بپا می خیزند. خواست سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی، میرود تا جایگاه در خور خود را در میانه مبارزات مردم پیدا کند. ضرورت تعیین تکلیف با حکومتی که زنان جامعه را به اسارت در آورده، شیره جان کارگران و زحمتکشان را کشیده و نان شب آنان را به یغما برده، روشنفکران آزادی خواه و عدالت طلب را بزدلانه به کشتارگاه برده است، هر چه بیشتر به مساله روز تبدیل می شود. و همانطور که در جریان مبارزات دانشجوئی اخیر از زبان بسیاری نقل می شد، هنوز آتش زیر خاکستر است.

«آن کس که باد کاشت، توفان درو خواهد کرد.» بگیر و ببند های دوره اخیر، خط و نشان کشیدن های بلند پایه ترین مقامات کشور اعم از «ولی فقیه» تا «رئیس جمهور» و رئیس دفتر «تشخیص مصلحت نظام»، از امام جمعه ها تا قلم بدست تان بازجو و شکنجه گر سابقش، علیه مردم و مبارزات آنان، تنها برای عقب انداختن توفان های پیشارو است. و احکام اعدام و یا حبس های طویل المدت برای تعدادی از دستگیر شدگان مبارزه دانشجوئی اخیر، بر همین متن و راستا قرار دارد.

می توان نگذاشت تا این رژیم حاکمیت متزلزل خود را ترمیم کند. می توان کاری کرد که جرات نکند جوانان مبارز کشور را اعدام کند. می توان او را وادار به عقب نشینی و اعتراف به «غلط کردم» کرد. اما تنها با مبارزه بیشتر، گسترده تر و سازش ناپذیرتر می توان به این هیولا ضربه زد و نقشه های جنایتکارانه اش را خنثی کرد. مبارزه و رو در روئی قهرآمیز دانشجویان و جوانان مبارز با دستگاه انتظامی و قوای سرکوبگر این رژیم، و نتایج آن، فقط آخرین شاهد این ادعاست.

امروز وظیفه ای مهم بر دوش تشکلات مبارز و مترقی زنان و یا هر زن مبارز و ضد رژیم قرار دارد. این یک وظیفه جنبش زنان و هر زن مبارز و آزادیخواه است که پر تلاش و گسترده درگیر فعالیت علیه رژیم بشود و برای ممانعت از انجام نقشه های جنایتکارانه رژیم مبارزه کند. این یک وظیفه مهم تشکلات، فعالین و هر زن مبارز در خارج از کشور است که صدای مبارزه و مقاومت مردم ما را به گوش افکار عمومی مترقی و آزادیخواه در اینجا برسانند و رژیم را برای لغو احکام اعدام صادر شده به عقب نشینی وادار کنند. اجازه ندهیم که رژیم اسلامی نقشه های جنایتکارانه خود را اجرا کند!

نشریه هشت مارس شماره صفر

سپتامبر ۱۹۹۹ / شهریور ۱۳۷۸