افسردگی و اختلال روانی زنان در ايران دو برابر مردان

شيوع افسردگی در زنان به دليل نابسامانی‌های اجتماعی و قانونی

 

ایلنا: رئيس انجمن روانپزشكان ايران با اشاره به وجود بيماران مبتلا به اختلالات روانی خاموش در جامعه گفت: افسردگي،اضطراب، وسواس و اختلالات خواب شايع‌ترين بيماري‌های روانی در كشور به شمار مي‌آيند.

احمد جليلی به مناسبت روز جهانی بهداشت روان در گفت‌و‌گو با ايلنا، افزود: مراجعه به روانپزشك هنوز در ايران با دشواري‌هايی روبروست اما همين مسئله در مقايسه با 20 سال گذشته پيشرفت‌هايی را كسب كرده است چرا كه مردم انواع بيماري‌های روانی را بيشتر شناخته‌اند و ديگر پرهيزی ندارند كه بيماری آنها شناخته شود همچنين در حال حاضر بيماری روانی نقطه ضعف و برچسب اجتماعی تلقی نمي‌شود.

وی با بيان اينكه در گذشته به اشتباه مسائل روانی را با بيماري‌های روحی يكی دانسته و آن را به ماوراء‌الطبيعه مرتبط مي‌دانستند، ادامه داد: حدود سه تا چهار درصد بيماري‌های روانی جامعه مانند اسكيزوفرنی و سرخوشي‌های شديد در گذشته فقط شناخته شده بودند و افسردگي، اضطراب، وسواس و اختلالات خواب كه هم‌اكنون آمار بالايی دارند و با علائم جسمی بروز مي‌‌دهد ناشناخته مانده بودند.

جليلی گفت: البته امروزه نيز تا پزشك معالج و اطرافيان بيمار را راهنمايی نكنند و يا از طريق مشكلات تنفسی و يا سردرد بيماری روانی تشخيص داده نشود بيمار از مشكل روانی خود بي‌اطلاع مي‌ماند و درمان نيز سخت‌تر مي‌شود.

وضعيت بهداشت روانی در جامعه مطلوب نيست

رئيس انجمن روانپزشكان ايران تصريح كرد: مشكل اساسی در تعريف روان است چرا كه روان با فعاليت مغز در ارتباط است و با معقوله روح، جن‌زدگی و خرافات متفاوت است.

وی وضعيت بهداشت روانی را در جامعه مطلوب ندانست و گفت: اين مسئله با بهداشت عمومی و جسمی مرتبط است و زماني‌كه بهداشت عمومی مطلوب باشد بهداشت روانی نيز در وضعيت خوبی خواهد بود.

جليلی گفت: هنگامی كه به طور مثال تصادف و تلفات جاده‌ای هر سال در جامعه ما به اندازه جمعيت يك شهر كوچك است طبيعی بوده كه از همين رقم بيماران روانی نيز بيشتر شوند چرا كه افراد، وابستگان و خانواده خود را از دست مي‌دهند بنابراين وضعيت بهداشت روانی با مشكلات اقتصادی و اجتماعی نيز ارتباط تنگاتنگ دارد و ظاهر به چشم نمي‌آيد.

افسردگی،اضطراب، وسواس و اختلالات خواب شايع‌ترين بيماری های روانی در كشور

وی افسردگي، اختلالات اضطرابي، وسواس و اختلالات خواب را به ترتيب شايع‌ترين بيماري‌های روانی در جامعه دانست و گفت: اين بيماري‌ها با علائم جسمی ظاهر مي‌شوند و عامل مراجعه بالا افراد به كلينيك‌های روانپزشكی است.

اختلالات روانپزشكی همه سنين را درگير مي‌كند

رئيس انجمن روانپزشكان ايران در مورد بيشترين گروه سنی درگير با بيماري‌های روانی گفت: اختلالات روانپزشكی همه سنين را درگير مي‌كند به طور مثال افسردگی در جوانان به دليل مشكلات محيطی شايع‌تر است و بيماري‌های بيولوژيكی در افراد مسن و بيماری اسكيزوفرنی در سنين نوجوانی بسيار شايع است.

درصد ابتلای زنان به اختلالات روانی در ايران 2 برابر مردان است

وی ادامه داد: زنان بيشتر از مردان در معرض بيماري‌های روانی و افسردگی قرار دارند به طوری كه درصد ابتلای زنان به اختلالات روانی در جامعه ما 2 برابر مردان است. دليل آن مسائل بيولوژيكی و شرايط محيطی است همچنين نابساماني‌های اجتماعی و قانونی نيز در اين مسئله موثر است.

پرستاران در معرض ابتلا به اختلالات روانی قرار دارند

جليلي، افراد شاغل در حرفه‌های سخت را از جمله گروه‌های در معرض ابتلا به اختلالات روانی دانست و گفت: كار شيفت و شب‌بيداري‌ها اختلالات روانی را بيشتر مي‌كند از اين دسته پرستاران كه در معرض اين بيماري‌ها قرار دارند گاهی تا سه شيفت مجبور به كار هستند و اين مسئله نگران‌كننده است، اين در حالی بوده كه در جوامع پيشرفته پاداش در مقابل مشاغل سخت داده مي‌شود اما به پرستاران در جامعه ما تنها وعده داده شده است.

وجود بيماران مبتلا به اختلالات روانی خاموش در جامعه

رئيس انجمن روانپزشكان ايران در مورد بيماران مبتلا به اختلالات روانی خاموش نيز گفت: بسياری از افراد در جامعه هستند كه مبتلا به يكی از انواع اختلالات روانی هستند كه از آن بي‌اطلاع‌اند اين مسئله دربيماري‌های جسمی نيز شايع است، مثلا تعداد زيادی از افراد «ديابت نهفته» دارند. احساس افسردگي، غم بيماري، نگراني‌های مداوم از علائمی است كه به صورت جسمی ظاهر مي‌شود اما بيمار از آن اطلاعی ندارد.

جليلی تصريح كرد: متاسفانه مردم جامعه ما نسبت به بيماري‌های روانی آگاهی نسبی دارند كه بايد شناخت از انواع بيماري‌های روانی بيشتر شود.

فروش داروهای آرامبخش از سوی داروخانه‌ها بدون تجويز پزشك

وی مشكل اصلی موجود را ارائه داروهای مسكن و آرام‌بخش از سوی داروخانه‌ها بدون تجويز روانپزشكان عنوان كرد و گفت: داروخانه‌ها دارو را مي‌فروشند و كنترلی بر روی آن نمي‌شود. متاسفانه مردم نيز خودسرانه طبيب خود شده‌اند و آرام‌بخش‌ها را مصرف مي‌كنند در حاليكه اين داروها درمان موقت دارند و وابستگی و اعتياد ايجاد می‌كنند.