در ۴ آذر /٢٥ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان به خیابان می آئیم!

فردا به خیابان می آیئم و روز جهانی مبارزه با خشونت بر زنان را به روز پیش روی مبارزات مان در ایران، افغانستان و سراسر جهان بدل کنیم.

به خیابان می آئیم تا بگوئیم شعله های قیام زنان در ایران از ٢۶ شهریور ١٤٠١، روز قتل بی رحمانه ژینا امینی آغاز شد و به سرعت به سراسر جامعه زبانه کشید و تا به امروز با تمام خشونت های سعبانه جمهوری اسلامی تکامل یافته و گسترده تر شده است. خیزش انقلابی و نقش پیشقراولی زنان در آن تنها علیه حجاب اجباری،ستم بر اقلیت های جنسی، ستم ملی، ستم بر اقلیت های مذهبی، ستم بر شهروندان افغانستانی نیست؛ بلکه هم چنین  قیامی است علیه کل نظام ستم و استثمار طبقاتی رژیم جمهوری اسلامی.

روز ۴ آذر /٢٥ نوامبر به خیابان می آیئم تا بگوئیم زنان در افغانستان در حال مبارزه علیه خشونت های وحشیانه و زن ستیزانه امارت اسلامی طالبان هستند و از روز اولی که امپریالیست های آمریکایی طالبان را به قدرت رساندند، هرگز از مبارزه باز نایستاده اند.

روز ۴ آذر /٢٥ نوامبربه خیابان می آئیم تا بگوئیم زنان در سراسر جهان بی وقفه برای پایان بخشیدن به خشونت بر زن مبارزه کرده و می کنند. در حقیقت هر قدر خشونت بر ما زنان جهانی شده، مقاومت و مبارزه ما  نیز ابعاد جهانی و گسترده تر به خود گرفته است.

به خیابان می آئیم تا به خواهرنمان در سراسر جهان بگوئیم که قیام انقلابی ما زنان، هم زمان علیه حجاب اجباری و جمهوری اسلامی، برای ساختن آینده است. آینده ای که پس از سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی به وجود می آید. آینده ای که برای از بین بردن هر شکلی از خشونت بر زن، فعالیت آگاهانه و انقلابی می شود.

ما زنان در سراسر جهان به خیابان می آئیم که پر قدرت اعلام کنیم: ساختن جهانی بدون خشونت بر زن امکان پذیر است!

٢٤ نوامبر ٢٠٢٢