گزارش ارسالی توسط یکی از فعالین «سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)» در پاکستان
«اوج تبعیض جنسیتی در جهان امپریالیستی و نوع مرتجعانه تر آن در کشورهای شرقی شبیه افغانستان، پاکستان و ایران
قبلا دولت های اسلامی ایران و افغانستان روی شدت بخشیدن به تبعیض جنسیتی باهم در رقابت بودند. مثلاً سیاست جداسازی جنسیتی را در دانشگاه‌ها، مدارس و مکاتب، پارکها و مکان های تفریحی، شفاخانه‌ها، بانکها و صف های نانوایی‌ها، بازارها، رستورانت‌ها، و وسایل حمل و نقل عمومی راه‌اندازی نمودند و اما، در پاکستان هرچند شبیه جمهوری اسلامی ایران و امارت اسلامی رسماً عین سیاست های اسلام سیاسی را تطبیق نمی‌نمایند، اما ساختار سیاسی آن طوری است که برای حفظ منافع‌اش اسلام‌سیاسی را از بطن و ساختار قدرت حذف و کمرنگ نکرده است برای همین اسلامیون به سیاه‌سازی صورت و دستان زنان در رسامی‌های رودیوا جاده‌های پایتخت پاکستان پرداختند.
پایتخت پاکستان، محله‌ای جی‌سی‌وان در اسلام‌آباد است و اسلامیست‌ها عین اسلامیون طالب، چهره و دستان زنان را سیاه‌سازی نمودند. و نوشتند این عملِ نمایاندن چهره زن خلاف شریعت است!
قبلاً طالبان نیز در اوایل ورود شان این سیاست را بکار برده‌بودند و اگر عمیق‌تر به مسئله نگاه کنیم، صرفاً محدود به طالبان هم نمیشود بل مشخصاً موضع اسلام در برابر موقف زن در اجتماع همین است که باید همواره در پوش و پرده قرار گیرد برای همین اسم دیگر زن در ادبیات اسلامی عورت و عورته است، چنانکه در زبان اردو به زن عورت اطلاق میشود!»
١٠ نوامبر ٢٠٢٣