گزارشی از اول ماه مه در فنلاند

گزارشی از اول ماه مه در فنلاند

به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر، ما نیز در کنار سایر احزاب و تشکلات چپ و در کنار میلیونها انسان منزجر از این کهنه نظام ارتجاع و سرمایه، به خیابان آمدیم و بار دیگر فریاد برآوردیم، تا دگرگونی این نظام حاکم بر جهان، از پای نخواهیم نشست و در پی ساختن دنیای دیگری هستیم! دنیایی که در آن، جور و بندگی مفهومی نارساست و خرافات و سنت و مذهب، افسانه است! دنیايی که در آن آدمها زنجیرها را از هم گسسته اند و کلام هر انسان در نگاه انسان دیگر می نشیند و یاری و برابری، زایش آزادی است.

تظاهرات ساعت 10 صبح پنجشنبه، اول ماه مه، از مرکز هلسینکی rautatieasema آغاز شد و در میدان هاکانی امی Hakaniemi  پایان یافت. گروه ها و احزاب مختلف چپ ایران و عراق و فنلاندی در یک صف قرار داشتند و شعارهای "زنده باد روز جهانی کارگر!" و "زنده باد سوسیالیسم"! را با خود حمل می کردند. در پایان تظاهرات، پس از خواندن اطلاعیه ها و بیانیه های سازمان های مختلف، خواند دسته جمعی سرود انترناسیونال به فضا شکوه فوق العاده ای داد.

 در پی برگزاری مراسم اول ماه مه، در روز سوم مه، برنامه ای از سوی حزب کمونیست ایران واحد فنلاند، در شهر اسپو ترتیب داده شده بود که ما نیز در آن شرکت کردیم. در این مراسم پیام احزاب و تشکل های مختلف خوانده می شد و سازمان زنان هشت مارس واحد فنداند هم بیانیه خود، به مناسبت این روز را خواند.

بحث ها  و گفتگوهایی پس از خواند این بیانیه از سوی یک سری از افراد، بخصوص زنانی که خود از اعضا و سازمان های کارگری بودند، صورت گرفت که در جای خود حائز اهمیت بود و نشان می داد که تا چه حد در جنبش چپ کارگری، نیاز مبرم به پرداختن به مساله زنان و ربط آن به سوسیالیسم است!

 آنچه در زیر می خوانید، بیانی سه سازمان هشت مارس واحد فنلاند است.

 4 مه 2008، سازمان زنان هشت مارس، واحد فنلاند

 ***

 بار دیگر اول ماه مه سرخ فرا رسید! روز کارگر، روز همه کسانی که سرود کارگران شیکاگو در سال 1886 را همواره به خاطر دارند و آنرا زمزمه می کنند. اینکه:

 "می خواهیم همه چیز را واژگون کنیم

از زحمت کشیدن برای هیچ خسته ایم

از بدست آوردن لقمه ای ناچیز، تنها برای روز بعد، خسته ایم!

از بدست آوردن لقمه ای ناچیز، بدون حتی ساعتی برای تفکر خسته ایم!"

 اول ماه مه روز طبقه کارگر جهانی است، روز توده های ستمدیده پرولتر جهان است. روز همه کسانی که می خواهند برای فرزندان خود میراثی به جز فقر و بندگی قرار دهند! آنها جسورند و می دانند که در شرایطی که در آن بسر می برند، حاصل مناسبات اجتماعی – اقتصادی و نظام سیاسی حاکم بر جهان بی رحم سرمایه داری است، نظامی که در ان انسان از انسان بهره کشی می کند.... آنها می دانند که تقدس مالکیت خصوصی در چنین نظامی چگونه آنها را به بند کشیده است و چگونه با خشونت آبیاری می شود. خشونتی که به طور مشخص در ایران با وجود رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی تولید و بازتولید می شود و بیکاری و بی آیندگی و اعتیاد جوانان، فحشا و آوارگی و زندگی بیشتر از نیمی از مردم زیر خط فقر را به ارمغان می آورد.

اول ماه مه روز کارگران جهان است، کارگرانی که نه فقط برای بهبود شرایطشان، که برای ارتقاء افق دیدشان و سرنگونی سیستم سرمایه داری است که به مبارزه دست می زنند تا نظامی را سازند که با تمام نظام های طبقاتی تاریخ بشر که متکی به بهره کشی فرد از فرد بوده، تفاوت دارد. تنها بدیل نظام سرمایه داری، نظامی رهائی بخش سوسیالیسم است.

اول ماه مه روز توده های پیشرو جهان است، توده هائی هک صدای "کارگر تنها" را می شنوند و برای در دست گرفتن آرمان انقلاب پرولتری، متحد می شوند تا علیه هر نوع ستم در جهان بجنگند.

 اول ماه مه روز همه جنبش های رهائی بخش است که بی وقفه فریاد برآوردند "آزادی"، جنبش زنان، جنبش کارگری، جنبش دانشجوئی. جنبش هایی که با تاکید بر همبستگی با یکدیگر برای ساختن فضائی دیگر تلاش می کنند.

 ما، جمعی از زنان ایران، بر این باوریم که سرمایه داری بدون استثمار زن، قادر به تولید و بازتولید نیست! همانطور که جمهوری اسلامی، به عنوان چهره ای از این نظام، بدون حمله به زنان، نمی تواند ستم بر زحمتکشان و ستمدیدگان را تولید و بازتولید کند! ما بر این واقفیم که ما نمی توانیم بدون مبارزه همه جانبه علیه ستم بر زن به نظام سوسیالیستی دست یابیم! همانطور که رهائی زن بدون دست یابی به جامعه کمونیستی ناممکن است! از این رو، ما اعلام می کنیم که در پیوند با جنبش های اجتماعی دیگر، جنبش های کارگری، جنبش دانشجوئی، جنبش معلمان و.... برای مبارزه ای آگاهانه جهت سرنگونی نظام جور و بندگی، نظام ارتجاع و سرمایه داری، در یک صف ایستاده ایم!

 در پایان ترانه ای از جو هیل، از فعالین کارگری و از اعضاء سازمان کارگران جهان در آمریکا را که در سال 1915 اعدام شد می خوانم، اسمش هست "دختر شورشی!"

 در این جهان عجیبی که ما می شناسیم

زنان به گونه های مختلفی هستند

بعضی هاشان در قصر های باشکوه می زیند و لباس های گران می پوشند

ملکه ها و پرنسس ها نیز بسیارند،

با جواهرات و الماس های درخشان

اما ارجمندترین زنان

دختر شورشی است!

این است دختر شورشی! این است دختر شورشی!

 برای طبقه کارگر

دختر شورشی مروارید گرانبهائی است!

بی پسران رزمنده، تهور و سربلندی و شور می آورد.

 آری، اگر چه دستانش از کار کبره بسته است

و لباس هایش چندان مناسب نیستند

اما برای طبقه خود

در سینه قلبی صادق و تپنده دارد!

 زنده باد اول ماه مه سرخ!

زنده و پیروز باد جنبش انترناسیونالیستی!