گزارشی از کنفرانس های بين المللی در هند

اطلاعيه سازمان زنان هشت مارس در کنفرنس مومبای پخش شد

از 16 تا 21 ژانويه امسال، دو کنفرانس مهم در بمبئی برگزار شد. يکی «سوسيال فروم بين المللی» که هرساله و معمولا در برزيل برگزار می شود و ديگری «مومبای رزيستانس- عليه گلوباليزاسيون امپرياليستی و جنگ» که امسال به ابتکار چندين گروه ضد امپرياليست راديکال در کنار اين کنفرانس برگزار شد. آنچه در زير می خوانيد گزارشی است که از فعالين جنبش مقاومت مردم جهان دريافت کرديم.

گزارش از مومبای رزيستانس 2004 و سوسيال فوروم جهانی

مومبای (بمبئی سابق) شهری است با 13 ميليون جمعيت. اين شهر مركز تجاری و مالی و مطبوعاتی هند است. هر كسی كه برای اولين بار به اين شهر سفر می كند از بزرگی و جمعيت عظيم آن بهت زده می شود. هر روز صبح سيل بی انتهای انسان ها در شهر جاری می شود. حلبی آبادها از هر طرف شهر تا كيلومترها امتداد دارند. و  در عين حال شهر پر از كافی نت است و مرتبا صدای زنگ تلفن های همراه شنيده می شود. عين شهرهای اروپا. برج های مدرن كه اداره های مختلف را در خود جای داده اند سر به آسمان می سايد و هر متر مربع از پياده روها اتاق خواب كسی است. کمتر جائی است که تضادهای گلوباليزاسيون امپرياليستی قرن بيستم و يکم  به اين فشردگی (و عظمت) منعکس يافته باشد. و از اين جهت مومبای جای مناسبی برای برگزاری برنامه ها از 16 تا 21 ژانويه بود. دهها هزار نفر از سراسر هند، آسيای جنوبی و سراسر جهان به اين شهر متروپول آمدند تا در دو واقعه مهم شركت كنند: مومبای رزيستانس 2004 و سوسيال فوروم جهاني. اين دو كنفرانس همزمان در منطقه گوره_گا_اون كه در سی و پنج كيلومتری مركز تاريخی شهر بمبئی كه 200 سال پيش توسط استعمار انگليس ساخته شده است، برگزار شدند.

مومبای رزيستانس 2004 - عليه گلوباليزاسيون و جنگ امپرياليستی

فراخوان اوليه اين کنفرانس در کمپ ضد امپرياليستی تسالونيکی يونان پخش شد. مومبای رزيستانس به موازات سوسيال فوروم جهانی برگزار شد و سازماندهانش معتقد بودند که شعار «جهان ديگری ممکن است»  تنها در صورتی مفهوم واقعی خود را می يابد که جهت ضد امپرياليستی آگاهانه تر و پيگيرتری داشته باشد. بنابراين وظيفه ای که بعهده گرفتند اين بود نشان دهدند جنگ امپرياليستی و گلوباليزاسيون بازتاب اين واقعيت هستند كه امپرياليسم يك نظام اقتصادی و مناسبات اجتماعی جهانی است و برای مقاومت فعال در مقابل اين نظام جهانی بايد بر پايه چنين دركی متشكل شد.

بيش از 310 تشکيلات ضد امپرياليست از هند، آسيای جنوبي، و ساير کشورهای جهان از جمله فيليپين در اين کنفرانس شرکت کرده بودند. شنبه و يکشنبه به بحث و گفتگو اختصاص داشت. کارگاههای مختلفی که در اين کنفرانس برپا شد، مسائلی از قبيل سازمان تجارت جهاني، كشاورزی و امپرياليسم، گلوباليزاسيون امپرياليستی و تاثيرات آن بر زنان، حمله به حقوق دموكراتيك تحت لوای «جنگ عليه تروريسم»، مسئله اشغال عراق: جنگ امپرياليستی عليه ملل و خلقها، آلترناتيو امپرياليسم: موضوعات و مصافها، را در بر می گرفت. كارگاه اشغال عراق و جنگ امپرياليستی يکی از خلاق ترين برنامه ها بود و 250 نفر در آن شركت داشتند. نويسنده و فعال سياسی هند، آروندهاتی روی، در اين كارگاه سخنرانی كرد. (لازم به تذكر است كه وی در سوسيال فوروم جهانی نيز سخنرانی  كرد).

دو شنبه به برنامه های هنری اختصاص داشت و روز سه شنبه، هرچند مقامات شهر مومبای مانع از رفتن تظاهرات در مقابل سفارت آمريكا شدند، اما پنج هزار نفر در مركز شهر مومبای عليه تجاوزگری امپرياليسم و گلوباليزاسيون تظاهرات كردند.

كنفرانس مومبای رزيستانس فراخوان تظاهرات جهانی عليه اشغال عراق توسط آمريكا و متحدينش را داد. تاريخ اين تظاهرات 20 مارس می باشد. اين كنفرانس همچنين تصويب كرد كه دفاع از زندانيان سياسي، رفيق گوراو  (از رهبران انقلاب نپال كه در هند زندانی است) و موميا ابو جمال (انقلابی سياهپوست آمريكائی) را بعهده بگيرد.

سوسيال فوروم جهانی در مومبای 

اين كنفرانس در محوطه «نمايشگاه مومباي» كه درست روبروی محل كنفرانس مومبای رزيستانس، در آن طرف اتوبان، قرار داشت، برگزار شد. بيش از شصت هزار نفر از كشورهای مختلف حضور داشتند. نسبت به مومبای رزيستانس كه يك جريان آگاه ضد امپرياليست است، سوسيال فوروم جهانی مخلوطی از گرايشات گوناگون است.

اين فوروم از دل كنفرانس پورت الگر در برزيل در سال 2001، بيرون آمد. هر چند هيچ حزب سياسی علنا بانی تشکيل اين کنفرانس نبود ولی حزب كارگران برزيل كه در آن زمان حكومت محلی پورت الگر را در دست داشت، يکی از پشتوانه های تشكيل اين فوروم بود. در عين حال جنبش های اجتماعی و سازمان های غير دولتی برزيل که برخی شان به مبارزات ستيزه گرانه دست می زدند نيز در آن شرکت داشتند. بخشی از چپ اروپا، از جمله «اتک» و لوموند ديپلماتيک نيز از اين جريان حمايت کردند.

استقبال وسيع مردم از اولين کنفرانس پورتو الگر، سازماندهنگان را به اين فکر انداخت که اين کنفرانس را بطور سالانه برگزار کنند و تا امسال اين کنفرانس در پورتو الگر برگزار می شد، هر چند که فروم های منطقه ای نيز در اين مدت برگزار شده است.

با بزرگ تر شدن اين جريان درگيری مستقيم و غير مستقيم نيروهای ارتجاعی بيشتر شد. خود حزب کارگران برزيل در اين مدت با قبول شرايط بانک جهانی به حکومت مرکزی وارد شده و پشتوانه مالی کنفرانس منطقه ای که سال پيش در پاريس برگزار شد، اساسا توسط بخشهائی از دولت فرانسه تامين شده بود.

در واقع سوسيال فروم ماهيت متضادی دارد. از يک طرف بسياری از شرکت کنندگان را فعالين و افراد مترقی تشکيل می دهند. از طرف ديگر رهبری دست کسانی است که بطور پايه ای با امپرياليسم تضاد ندارند. هرچند برخی از اين جريانات با برخی از بی عدالتی های نهادهای امپرياليستی مخالفت می کنند، ولی اغلب معتقدند که با ديالوگ می توان يک نظم اقتصادی سياسی عادلانه برقرار کرد.

اين ماهيت متضاد سوسيال فروم را امسال خوب می شد ديد. در روز اول، در ميان سخنرانان دو نفر بودند، يکی آروندهاتی روی و ديگری شيرين عبادي. آروندهاتی روی که در مومبای رسيستانس هم شرکت کرده بود، بخاطر موضع سازش ناپذيرش عليه سلطه و ستم امپرياليستی معروف است و در سخنرانی افتتاحيه اش نيز گفت: «امپرياليسم مثل تجاوز به عنف است، نمی شود مودبانه ای توصيفش کرد.» او در اين سخنرانی که در مقابل 30 هزار نفر انجام می شد، گفت اين روزها اسم فقر را تروريسم گذاشته اند و مردم را به حمله به نهادهای امپرياليستی فراخواند.

ولی شيرين عبادی يک حقوقدان ايرانی است که جايزه صلح نوبل امسال را به او دادند. نامه سرگشاده سازمان زنان هشت مارس به سوسيال فروم با تيتر «شيرين عبادی جهان ديگری نمی خواهد» به افشا گری از شيرين عبادی و نقش مخرب وی در جنبش زنان می پردازد. (متن کامل نامه سرگشاده در سايت هشت مارس يافت می شود).  نمايندگان جنبش مقاومت مردم جهان ترجمه انگليسی اين نامه سرگشاده را در حين سخنرانی وی پخش کردند. شرکت کنندگان به محض اينکه از موضوع نامه اطلاع يافتند برای گرفتن آن صف می کشيدند و 1500 نسخه اول در مدت کوتاهی تمام شد. در روزهای بعد اعلاميه را تکثير و 3000 نسخه ديگر آن را پخش کرديم.

در چهار روز کنفرانس حدود 1200 برنامه، جلسه و کنفرانس برگزار شد که بسياری از آنها به نقش امپرياليسم در اشکال مختلف بی عدالتي، فقر و ستم نپرداخت بلکه تمرکز بيشتر آنها حول مسائل مقطعی و مشخص و راههای عملی مقابله با آن بود. اين مسئله گاهی بصورت اشکال مختلف اعتراض سياسی و گاهی به شکل راههای قانونی و فشارهای انتخاباتی مطرح می شد. کارگاهها از جمله عبارت بودند از خطرات انرژی اتمي، مقابله با کاست گرائی و نژاد پرستي، هويت و حقوق خلقها، آمريکای لاتين، انقلاب يا استعمار. برخی جريانات کاملا ارتجاعی هم بودند. مثلا بنياد فرديک ابرت که وابسته به حزب سوسيال دمکرات آلمان است، کارگاهی تحت عنوان محدوديت های خصوصی سازی ترتيب داده بود.

روز يکشنبه برنامه ای بنام «جنگ عليه زنان، زنان عليه جنگ» برگزار شد که آروندهاتی روی و نوال السعداوی، نويسنده و فعال مصری و اولين زنی که در مصر حجاب از سر برگرفت در آن شرکت داشتند. برنامه روز چهارشنبه با يک تظاهرات ده هزار نفری در مرکز مومبای به پايان رسيد.   

فوریه 2004