وقتی وحشیگری همه گیر می شود

  بر اساس گزارشی از ایران

یک سالی بود که دنبالش می کرد. مزاحمش می شد. می خواست با هم بیرون بروند، حرف بزنند، به اصطلاح با هم دوست بشوند.... ولی منیژه نمی خواست. دوستش نداشت؟ اصلا به فکر دوست پسر گرفتن نبود؟ آرزوهای دیگری در سر می پروراند؟ ... به هر حال نمی خواست. ولی او ول نمی کرد. منیژه که دید "نه"ی خودش برای این دانشجوی دانشگاه آزاد همدان هیچ ارزشی ندارد، گفت اگر اصرار داری بیا خواستگاری. آمد. پدر و مادر منیژه خواستگار را رد کردند، ولی انگار کافی نبود. اصرار ادامه داشت. منیژه باز هم نمی خواست.

دیروز، پنجشنبه 31 خرداد، روز روشن، در یکی از خیابان های پر رفت و آمد همدان، یک دانشجوی دانشگاه آزاد همدان به سرعت به منیژه و دوستش نزدیک شد و....

اسیدی که به سر و صورت منیژه محسنیان پاشیده شد، به حدی قوی و زیاد بود که تمام صورت و بخش بزرگی از بالا تنه وی به شدت سوخته و پزشکان احتمال مرگش را می دهند. به علاوه اسید بر دست همراه منیژه نیز ریخته و امکان از کار افتادن کامل دست وی می رود.

منیژه زیبائی اش را از دست داد، به شدت ناقص شد، و با مرگ دست به گریبان است، چون جرات کرد بر تصمیم خود در مورد زندگی اش به ایستد. چون جرات کرد به مردی که دوست نداشت، بگوید نه. چون منیژه این جرات را در کشوری به خود داد که سردمدارانش با تحمیل حجاب به قدرت رسیدند، از همان ابتدا نافرمانی زنان در مقابل حجاب اجباری را با تیغ و اسید و شلاق پاسخ دادند، و بی حقوقی و بردگی زنان را در سراپای قانون ثبت کردند.

 چندی است جمهوری اسلامی حملات خود را به زنان افزایش داده است. این روزها در همدان حتی دست و صورت مانکن های پلاستیکی پشت ویترین ها را می پوشانند. هر روز به بهانه بد حجابی زنان را توهین و تحقیر می کنند، دستگیر می کنند، مرعوب می کنند، کتک می زنند.... پیام واضح است: زنان مایملک مردانند، هیچ حقی بر بدن، زندگی و سرنوشت خویش ندارند. و این است که یک دانشجو به خود اجازه می دهد، به تبعیت از حکومتی که مدافع بی چون چرای حقوق "مردانه" اش است، زن جوانی را به "جرم" تسلیم نشدن به امیالش از آینده و شاید از زندگی محروم کند.

امروز جان منيژه در خطر است چون به مردی که دوست نداشت، گفت نه. دیروز دعا زیر لگدهای فامیل و آشنایانش جان باخت چون به مردی که دوست داشت، گفت آری. مجریان مردسالاری به جیره خواران رسمی حکومت های زن ستیز محدود نمی شوند. در خانه و کوچه و مدرسه زنان را می پایند، و در صورت تخلف، محاکمه و مجازات میکنند. سرنگونی جمهوری اسلامی شاید اولین قدم برای تغییر شرایط زنان ایران باشد، ولی امروز زخم های منیژه باز هم یاد آور این است که مبارزه برای خلاصی از مردسالاری، مبارزه ای همه جانبه، ریشه ای، طولانی و خونین است.

س. هـ.

18 دسامبر 2005