گزارشی از پنجمین مجمع عمومی

گزارشی از پنجمین مجمع عمومی

سازمان زنان هشت مارس (ایرانی – افغانستانی)

مجمع عمومی در روزهای 10، 11 و 12 دسامبر با حضور اکثریت اعضاء و تعدادی از دوستداران تشکل هشت مارس و برخی فعالین جنبش زنان بعنوان مهمان در محیطی گرم و صمیمانه برگزار شد. شرکت مهمانان و دوستداران هشت مارس به عمیق تر شدن بحثها کمک کرد.

به ابتکار یکی از مسئولین واحد افغانستان، مجموعه تصاویری از وضعیت زنان افغانستان پس از اشغال در محل گردهم آئی به نمایش گذاشته شده بود. پرچم ها به مدعوین خیرمقدم می گفت و گل های رز زیبائی که توسط دو تن از شرکت کنندگان به مجمع عمومی تقدیم شده بود به طراوت سالن افزوده بود.

مجمع عمومی با خواندن پیامی از طرف هیئت مسئولین سال قبل شروع به کار کرد. این پیام با یاد عاطفه بعنوان سمبل هزاران زن قربانی رژیم آغاز شد، خشونت علیه زنان در ایران، افغانستان و عراق را محکوم و از مبارزات زنان جهان تقدیرکرد. سپس گزارش فعالیت های سال قبل مورد بحث و بررسی قرار گرفت. یکی از مباحث، منع حجاب در مدارس فرانسه و سیاست های ما در این مورد بود. حجاب (و استفاده سیاسی از مذهب) از زوایای گوناگون شکافته شد. نظرات متفاوتی طرح شد و بار دیگر تاکید شد که تشکل هشت مارس یک تشکل دموکراتیک است و برای پیشبرد مبارزه در جهت رهائی زنان، وحدت نظر حول کلیه مسائل نه ممکن است و نه ضروری. فی الواقع، امکان وحدت صفوف زنان با ایدئولوژی ها و گرایشات متفاوت برای رهائی از مرد سالاری یکی از مشخصه های جنبش زنان است و تجربه چند ساله اخیر نیز نشان داده که تجمع زنانی با گرایشات متفاوت درهشت مارس یکی از نقاط قوت ماست.

یکی از دیگر از نکاتی که مورد بحث قرار گرفت مسئله جهانی بودن ستم بر زنان بود، علیرغم این که اشکال بروز این ستم در کشورهائی نظیر ایران و افغانستان با غرب متفاوت است. بر این مبنا بر لزوم همبستگی با مبارزات زنان اروپا و در سطح بین المللی تاکید شد. احساس غالب این بود که برای تحقق اتحاد در سطح وسیعتر ملی و بین المللی تشکل هشت مارس باید بیشتر از قبل به مسئله ستم جنسیتی بپردازد و اشکال پوشیده و عریان ستم بر زن را بیشتر افشا کند.

موضوعی که وقت بیشتری از جلسه را به خود اختصاص داد مسئله اتحاد صفوف جنبش زنان بود. لزوم برقراری رابطه فعالین جنبش با توده وسیع زنان، اهمیت تشکل و مبارزه سازمان یافته و امکان اتحاد عمل گرایشات مختلف از مسائلی بود که در پرتو اوضاع کنونی مورد بحث قرار گرفت. پیشروی جنبش زنان و دستاوردهای تا کنونی آن امکان و ضرورت وحدت عمل را بیشتر کرده و این مهم در روحیه و صحبت های حاضرین چشمگیر بود. بعلاوه بر اهمیت ادامه مبارزه در سطحی بالاتر تاکید شد.  مجمع عمومی تلاش برای اتحاد وسیعتر صفوف زنان را یکی از وظایف مهم هشت مارس در سال آینده تعیین کرد.

پیشروی جنبش زنان و قدرتی که این پیشروی در تک تک ما ایجاد می کند در مجمع عمومی امسال بارز بود. اشتیاق برای تقبل مسئولیت نشانه اشتیاق برای تغییر شرایط موجود نیز هست. امسال بیشتر از سال های قبل زنان خواهان شرکت فعال تر و مستمرتر در مبارزه بودند و قدم پیش گذاشتن تازه واردین برای انجام وظایف مقابل پا به همه دلگرمی داد.

مجمع عمومی پس از تصویب دو قطعنامه در مورد زنان ایران و افغانستان و انتخاب هیئت مسئولین در فضائی سرشار از خوشبینی و همبستگی به کار خود خاتمه داد.

(قطعنامه جنبش زنان ایران ضمن برشمردن شرایط عینی و ذهنی جنبش، وظایف آتی تشکل هشت مارس را تدوین کرد. قطعنامه افغانستان ضمن برشمردن شرایط زنان پس از اشغال افغانستان توسط آمریکا به مطالبات آنان در شرایط کنونی پرداخت.)

 

در حاشیه مجمع عمومی

در شب اول فیلم اسامه به کارگردانی صدیق برمک بهانه ای شد برای بحثی خلاق حول نقش هنر. در فواصل جلسات نیز چند فیلم مستند کوتاه از زندگی و مبارزات زنان افغانستان به نمایش گذاشته شد.

هر ساله شبهای مجمع فرصتی است برای دیدار دوستان و تبادل تجارب. از شهرهای مختلف اروپا گرد هم می آئیم، تجدید عهد می کنیم و دلگرم از یافتن یاران جدید و مصمم برای ادامه مبارزه به شهرهای خود باز می گردیم.

پس از پایان مجمع عمومی، جمعی از شرکت کنندگان در مرکز شهر هامبورگ در اعتراض به اعدام های اخیر در ایران جمع شدند. تصاویر اعدامیان بر روی پلاکاردها نصب شده بود و دوستانی که به زبان آلمانی مسلط بودند به همراه پخش اعلامیه در مورد وضعیت زنان در ایران با عابرین وارد گفتگو شدند. این آکسیون که شرکت کنندگان آن جملگی زن بودند، با استقبال مردم روبرو شد.

 

پیام های رسیده

پیام هایی نیز از طرف دوستان هشت مارس به مجمع عمومی فرستاده شد که متاسفانه به علت دیر رسیدن خواندنشان در مجمع ممکن نشد. خلاصه ای از این پیام ها را اینجا می خوانید.

 

صدیقه محمدی و همکاران

از رادیو صدای زنان به زبان کردی 

دوستان عزیز سازمان زنان هشت مارس

با سلام گرم، خسته نباشید از فعالیت و مبارزه روزمره و هم چنین برگزاری مجمع عمومی. ضمن تشکر از دعوت شما بخاطر شرکت در مجمع عمومی سالانه تان و با عرض پوزش و اظهار تاسف از اینکه نتوانستم در این مجمع شرکت کنم. علتش شرکت در کنفرانسی بود که بر سر مساله قتل تحت نام ناموس(شرف) درسوئد برگزار شد.

...... مبارزه با مردسالاری و فرهنگ عقب مانده در همه جهان نضج گرفته و جنبش زنان دارد خود را متشکل و متحد می کند.

در ایران و کردستان ایران نیز این جنبش به سمت سازماندهی خود در حرکت است. اما نقش عنصر و سازمان پیشرو در پیشگیری از به بیراهه بردن این اعتراض در این مقطع زمانی بسیار حیاتی است.

فرموله کردن مطالبات، پرهیزاز دچار شدن به خنثی کردن کار تشکلهای دیگر و تلاش در برخورد به سرمایه داری و مذهب و شناساندن ضررهای توهم به اصلاح طلبی و نئولیبرالیسم از وظایف خطیر پیشروان جنبش زنان است.

پیدا کردن پلاتفرم مشترک و اتحاد عمل حول محورهای اساسی، سبب اتحاد و هم سو شدن نیروها می شود و از تجربیات یکدیگر می آموزیم. اگر همه نیرو علیه حکومتهای مذهبی، سرمایه دار و پدر سالار بکار گرفته شود، در شرایط امروز که رشد آگاهی زنان بسیار سریع و شرکت آنها در فعالیتهای اجتماعی روز به روز بیشتر می شود، سبب حرکت جامعه به سوی انقلاب می شود.

..... باشد که در آینده ای نه چندان دور با مبارزه مشترکمان در جهت اهداف مشترک حاکمیت مذهب و سرمایه به پایان برسد و انسانها در فضایی دمکراتیک و انسانی بتوانند به مبارزه با آثار این ستم ها که سالهای متمادی کار می خواهد بپردازیم.

دستتان را بگرمی می فشارم و برایتان آرزوی موفقیت و بهروزی روز افزون دارم.

 

پیام دوستی از ایران:

وقتی آمدی ای مهربان برایم چراغی بیاور تا از آن به ازدحام كوچه خوشبخت بنگرم.

پنجمین مجمع عمومی سازمان هشت مارس را گرامی می داریم. خوشحالم كه توانستیم بار دیگر گرد هم آئیم. با پیامها و سخنانی از زنان و برای زنان این ستارگان همیشه تابناك آسمان زندگی. خوشحالم از آشنایی با دوستان جدید و پیوستن آنان به هشت مارس را ارج می نهم و دستهایشان را به نشان همبستگی صمیمانه می فشارم. باشد كه تلاشهایمان چون همیشه گامی باشد برای رهایی همه زنان از بند اسارتی ظالمانه و نابرابر.امید به روزی كه همه زنان ایرانی و افغانی دوشادوش یكدیگر هشت مارس را جشن بگیرند.

زنان به عنوان نیمی از جمعیت متشكل جامعه انسانی همواره نقشی درخور توجه و مهم را در زندگی شخصی و اجتماعی ایفا كرده اند كه تاثیرات بسیار عمیق و مهمی را در روند زندگی اطرافیان آنها داشته است.اما مسائل و مشكلات این گروه از جامعه نیز به مثابه كوهی عظیم همواره با آنها بوده است كه گاه تنهابه بیان و ارزیابی آنها بسنده شده و هیچ راه حلی به مرحله عمل نرسیده است و گاهی حتی از آن مشكلات در جهت محدود نمودن، تحقیركردن و ضعیف جلوه دادن و در نهایت در جهت ستم بر زنان سوء استفاده شده است.چه بسا زنانی كه روزها و شبها در آرزوی رسیدن به خوشبختی با مشكلات دست و پنجه نرم كرده و غلبه بر آنها را قدمی برای رسیدن به كمال و رشد خود تلقی میكنند اما دریغ كه نتیجه این تلاش و فداكاری از آن افراد دیگریست كه خود را صاحب و مالك و حاكم بر زنان می دانند.

 

پیام عاطفه:

درود بر زنان آزاده ای که در تلاش برای هستی بخشیدن به هسته انسانی زنان و مردانی هستند که در نظم کنونی جهان گمگشته اند. گمگشتگی ای که همزاد انواع خشونت، سرکوب و ارعاب از سوی آفریدگار این نظم و حامیان آن است و خود زمینه مادی ای را ایجاد کرده تا بخصوص زنان با روحیه ای برابری طلبانه بر علیه این نظام که نظام مرد سالاری جزء لاینفک از آن است به ایجاد تشکلاتی در جهت آزادی و برابری دست بزنند. اما واقعیت این است که اگر چه بخش اعظمی از زنان می دانند که نظام کنونی را نمی خواهند اما نمی دانند چه چیزی را می خواهند و این بزرگترین نقطه ضعفشان است که باعث می شود در برابر بسیاری از ترفندها و سیاست های حامیان این نظام که سعی در حفظ آن دارند متزلزل شده و آسیب ببینند. بدون شک صحبت از مطالبات حقوقی برای زنان یکی از محوری ترین و مهمترین مسائل در جهت متشکل کردن زنان است. اما باید با این مساله به عنوان یک محور تشکل که پایه های جهان کهنه را متزلزل می کند، آگاهانه برخورد کرد و با ایجاد یک طرح و برنامه مشخص زنان را درگیر تحول انقلابی نمود. زنان می توانند به آزادی دست یابند اگر عصیان گر باشند.

اگر به باور برسند که جهان دیگری ممکن است. اگر بتوانند اعتماد کنند به مبارزه ای جمعی و اگر به یک ایدئولوژی رهایی بخش مسلح باشند. بیایید بیاموزیم، بجنگیم و پیروز شویم.