رفقای عزیز
این که آذر، دیگر در بین ما نیست سخت دردناک و پر تألم است. جنبش کمونیستی ایران و جنبش زنان، به ویژه جنبش زنان زحمتکش، یکی از رهبران خود را از دست داد و این بالاترین درد و تألم است. ما فقط با پیگیری و ادامه راه آذر می‌توانیم این غم عمیق را به نیروی مادی در مبارزه علیه بورژوازی و مذهب و امپریالیسم تبدیل کنیم و امر بد را به امر خوب تبدیل نمائیم.
من این ضایعه را به خانواده آذر، حزب کمونیست ایران (مائوئیست)، کلیه کمونیست‌های ایران و زنان مبارز، تسلیت می‌گویم.
راه‌اش پر رهرو و یادش جاودان باد.
رضا - هامبورگ