دوستان و همراهان  عزیزم ،

 سخنم  با همه  یاران و رفیقان عزیز آذر است که نهایت تلاششان را در جهت بهبودی و حفظ او انجام دادند و به اوعشق میورزیدند، آن عشقی که شایسته اش بود ،با همه  مردم و بویژه زنانی که آذر با تمام وجود برای تغییر دنیایشان و نشان دادن یک دنیای بهتر مبارزه میکرد، که  رهایی وآزادی و برابری جزء بی قید و شرط آن است  ،سخنم با همه کسانی است که از دور و نزدیک همراه و همرزم او بودند ، به همه شما با تمام وجودم تسلیت می گویم. خواستم بگویم قلب من هم چون شما مالامال از درد است و وجودم پر از اضطراب .خواستم بگویم  قلبم از این ضایعه عظیم بینهایت بینهایت غمگین و گرفته است...

آذر یار و یاور جنبش زنان بوده و هست و برای همه ما نمونه یک زن مبارزآگاه و انقلابی بوده و خواهد بود.زنی که در راه آرمانهایش از کلیه افکار کهنه و سنتها و باورها گسست کرد و در افت و خیز های مسیر مبارزاتش به هیچ مصالحه و سازشی با ارتجاع تن در نداد ،نا امید نشد و هرگزصحنه مبارزه را ترک نگفت. زنی که بیماری جانفرسایش هم نتوانست او را از تلاش و مبارزه باز دارد یا حتی از مقدار آن بکاهد. او با بیماریش هم به ما درس داد.

جسم  او هرچند دیگر در میان ما نیست ولی نگاه ژرف و پر از امید  او  هیچ گاه از برابر چشمانمان محو نخواهد شد وپیوند عمیقی که با احساساتمان برقرار کرد همواره بر قلبهایمان جاودانه خواهد ماند. تئوری و پراتیک مبارزاتی انقلابی آذر ادامه مسیر مبارزاتی ما را محکم تر از همیشه در راه رسیدن به جامعه ای عاری از هر گونه ستم و استثمار همانگونه که او میخواست، رهنمون خواهد بود.

جسم او اکنون پس از تحمل رنج توانفرسای بیماریش آرمیده است و این ما هستیم که باید رنج بی او پیمودن را تحمل کرده و بار سنگین مسولیت را سنگین تر از همیشه بر شانه بگیریم  و تلاش کنیم و تلاش. وهمچون آذر همه تلاشمان را!

 دوستان، مرگ در انتظار همه ماست ولی مهم این است  که چگونه زندگی کنیم و مرگ و زندگی مان چه تاثیری بر زندگی دیگران بگذارد. این مهم است که چگونه ارزش بیافرینیم و چه ارزشی در زندگی دیگران داشته باشیم . آذر از این بابت زن بسیار خوشبختی بود.او با مرگش هم، چگونه زیستن را به ما آموخت...

 راهش پر رهرو،

یاد و نامش جاودان باد

 مهسا روژان

می 2012