گزارش تظاهرات روز زن در بروکسل- بلژیک

گزارش تظاهرات روز زن در بروکسل- بلژیک

                                                                                                      فریبا امیرخیزی

 

 

در پی برگزاری موفق سمینار کارزار زنان و تظاهرات روز زن در سال گذشته (2008) در بروکسل – بلژیک، امسال نیز فعالین سازمان زنان 8 مارس در بلژیک، در ائتلاف با چند سازمان سیاسی بلژیکی و کلکتیو زنان مهاجر ترک و فدراسیون زنان کرد، تظاهراتی را بمناسبت روز جهانی زن در روز 14 مارس برگزار کردند.

امسال نیز همچون سال گذشته پلیس موانعی را در تعیین مسیر تظاهرات ایجاد کرد. ما خواستار شروع تظاهرات از پشت ایستگاه قطار شمالی (North Station) بودیم که محله تجارت سکس در بلژیک است؛ و با توجه به اینکه یکی از تم های اصلی و مرکزی تظاهرات ما مبارزه با سکسیزم بود، اصرار داشتیم که  تظاهرات از این خیابان عبور کند. اما پلیس و شهرداری به بهانه اینکه محل کسب و کار است!؟ اجازه ندادند و حتی ما مجبور شدیم یک هفته دیرتر برنامه را برگزار کنیم.

با همه سختی ها و کارشکنی های پلیس و شهرداری، در روز تظاهرات با شعارها و پلاکاردهایمان در محل حاضر شدیم. حدود 300 تا 400 نفر حضور داشتند. خبرنگارانی از دو رادیوی محلی برای تهیه گزارش آمده بودند و تأکید داشتند که حضور زنان ایرانی در سال قبل در بلژیک یخ مبارزات زنان اینجا را شکسته و باعث شده سنت تظاهرات زنان در روز 8 مارس بعد از 50 سال دوباره احیا شود. موضوعی که ما و فعالین کارزار زنان به اهمیت آن واقف نبودیم.

 

شعارهای اصلی ما برپایه تم های اصلی تظاهرات بود:

مبارزه بر علیه سکسیزم

مبارزه بر علیه خشونت

مبارزه بر علیه فقر زنان

 

شعارهایی نیز در ارتباط با بحران اقتصادی سرمایه داری و اثرات فاجعه بار آن بر زنان؛ ستم بر زنان مهاجر؛ ستم ملی و ... هم سرداده شد. در انتهای تظاهرات تمام شرکت کنندگان در محل قدیمی و بسیار با شکوه و بزرگ دادگستری تاریخی بلژیک جمع شدند (یکی از اولین ساختمانهای بورژوازی در بلژیک و نماد دمکراسی!؟) و نماینگان سازمان های شرکت کننده پیام خود را در زمان کوتاهی به حاضرین رساندند. نماینده سازمان زنان 8 مارس ضمن تأکید بر اینکه ارتجاع اسلامی در قدرت و امپریالیسم هر دو نیروهایی هستند که ستم بر زن در تار و پود آنها تنیده است ما بعنوان زنانی از خاورمیانه خود را نماینده زنانی می دانیم که تحت حاکمیت هیچکدام از این نیروها منفعتی ندارند؛  دیگر اینکه چون ستم بر زنان پدیده ای جهانی است، مبارزه زنان هم باید کاراکتر بین المللی داشته باشد. این تظاهرات با سرود و رقص جمعی پایان یافت.

 

فریبا امیرخیزی

18/مارس/2009