فاجعه انسانی در بلوچستان
روایت سیلزدههای بلوچستان از ۶ روز آبگرفتگی، بستهشدن راه‌ها، قطعی برق، آب و گاز و فقری که مضاعف شده است:
نه آب داریم نه غذا
راه‌ها بسته است،آب آشامیدنی پیدا نمی‌شود،خوراکی مغازه‌ها تمام شده، ۶ روستا برق ندارند. درروستای تلنگ،کپسول گاز پیدا نمی‌شود و مردم با هیزم آشپزی می‌کنند اما همان هم روشن نمی‌شود.
«خاش»،«سیب و سوران»،«فنوج»، «ایرانشهر»،«میرجاوه»،«نیکشهر»، «دلگان»، «چابهار»، «سراوان»، «زاهدان»، «نیمروز»، «سرباز»، «کنارک»، «مهرستان» و «دشتیاری» از این سیل آسیب دیدند اما وضعیت دشتیاری و«تلنگ» و خیم‌تر است.
تا امروز که ۶ روز از سیل گذشته، هیچ مسئولی نیامده و هیچ کمکی ارسال نشده ولی صندوق‌ها را هر طوری شد در گل‌ولای منتقل کردند، حتی بعضی‌ها را با قایق آوردند. بعضی نقاط مثل دریا شده بود، ولی قایق‌ها با سرعت زیاد می‌رفتند.
در سیستان و بلوچستان یک بحران انسانی در حال وقوع است. در بسیاری از مناطق دشتیاری در سیستان و بلوچستان بیش از ۷٢ساعت برق قطع است، راه‌های ارتباطی کماکان بسته‌اند و هزاران نفر در روستاهایی که در محاصره سیل‌اند.
نظام فاشیست جمهوری اسلامی از بدو حاکمیت، برای جان انسان ها هیچ ارزشی قائل نبوده و در این میان بالاترین فشارها را به زحمتکشان در مناطق محروم وارد کرده است. زحمتکشان بلوچستان، نیمی از سال به دلیل بی آبی بالاترین محرومیت ها را تحمل می کنند و نیم دیگر سال، در اثر سیل، کشته، مجروح، آواره و بی خانمان می شوند!
حکومت نه تنها برای کنترل سیل و سایر بلایای طبیعی هیچ بودجه ای را صرف پیش ساخت ها نمی کند، بلکه به جای کمک رسانی به سیل زدگان و آسیب دیدگان، برای تثبیت موقعیت خود و نمایش خونبار انتخابات، از روی جنازه کشته شدگان، از میان فوج سیل زدگان و از میان خانه های تخریب شده و آوارگان؛ صندوق های رأی را با بولدوزر و قایق، عبور داده و در حوزه ها مستقر می سازد!
سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی، اولین گام برای ساختن جامعه ای عاری از ستم و استثمار است!
٣ مارس ٢٠٢۴
برگرفته از تلگرام هشت مارس