در این دوره حساس و سرنوشت‌ساز، وظیفه همه نیروها، کارگران و زحمت‌کشان مرد و زنی که رویکرد، متد و روش آگاهانه و انقلابی برای رها کردن خود و طبقه خود از بند ستم و استثمار دارند، این است که در راه رهایی همه ستمدیدگان گام بردارند. می‌بایست روابط و مناسبات تولیدی، فرهنگ و ایدئولوژی طبقات ستمگر را از ریشه دگرگون سازند. می‌بایست همه زنان از قید ستم جنسیتی رها شوند و هم‌چنین می‌بایست کره زمین را از نابودی نجات دهند. تنها با این دورنما است که کارگران و زحمت‌کشان آگاه و انقلابی می‌توانند مبارزاتی که در پیش است را هدایت کرده و مسیر پیشروی آن را تضمین نمایند.
هر بحران و مشکلی که در خانواده پیش می‌آید، زنان نه تنها به عنوان عضوی از خانواده از آن مشکل سهم می‌برند، بلکه باید خود را برای عصبانیت، بدخلقی و بی‌قراری مرد خانه هم آماده سازند. نه تنها حق اعتراضی ندارند، بلکه باید در انتخاب هر کلمه و رفتاری محتاط باشند که بهانه به‌دست مرد خانه ندهند که خشم خود را با ضرب و شتم و فحاشی نسبت به زنش فرو بکاهد.
نشریه هشت مارس، نشریه ای متعلق به جنبش زنان، نشریه ای که صدای زنان مبارز و انقلابی را بیست و دو سال منعکس کرده،۵۰امین شماره اش منتشر شد. زمانی که اولین شماره نشریه هشت مارس به سر دبیری زنده یاد رفیق آذر درخشان منتشر شد، مسئولیت بزرگی به عهده گرفته شد.
واقعیت این است که حاکمین جامعه کنونی یعنی امپریالیست‌ها و حاکمین سرمایه که جهان را بر اساس استثمار و فوق استثمار و کسب سود و رقابت های امپریالیستی سازماندهی می‌کنند نمی‌توانند راه کاری بهتر از قربانی کردن میلیون‌ها و شاید ده‌ها میلیون انسان برای مبارزه با این ویروس کرونا در چنته داشته باشند.
در این وضعیت که ویروس کرونا در حال شیوع یافتن در افغانستان است، خشونت علیه زنان هم به شدت شیوع یافته و گسترش بیشتری هم خواهد یافت.
در شرایط کنونی رقابت های امپریالیستی جهت کشف و ثبت واکسن و یا داروی ضد کرونا بسیار تشدید یافته و قصد دارند از آن به مثابه سلاحی مرگ بارتر از سلاح های کشتار جمعی استفاده نموده و آینده بشریت را به گروگان بگیرند.
وظیفه ما و همه نیروهای مبارز و انقلابی این است که برای آزادی کلیه زندانیان که خطر ابتلا به ویروس کرونا جان شان را تهدید می کند و می تواند یک کشتار جمعی وسیع دیگری را در زندان به وجود آورد، مبارزات مان را ادامه دهیم. ادامه این مبارزه در شرایط کنونی در راستا و در خدمت به سرنگونی انقلابی رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی قرار دارد.
اکثریت زنان به جرم «اخلاقی» از قبیل فرار از منزل در حبس به سر می‌برند. دیدگاه ، رسوم و عنعنات قبیلوی حاکم بر افغانستان ستم بر زنان را شدت بخشیده است. حاکمیت دین اسلام بر کشور اساس این ستم را تشکیل می‌دهد.