گزارش از مراسم همبستگی با مادران جانباختگان در ایران
شنبه اول آگوست 2009
شورای پشتیبانی از مبارزات مردم در ایران (تورنتو-کانادا)که متشکل از جمعی از فعالین زنان، کارگران، دانشجوئی ، چپ و آزادیخواه است در روز 25 جولای فعالیت علنی خود رادر تورنتوشروع کرد.
این شورا فعالیت اساسی خود را بر ضرورت سرنگونی جمهوری اسلامی بعنوان مانع اساسی در مقابل استقرار برابری و آزادی درایران ارزیابی می کند وهمچنین فعالیت خود را در حمایت و تقویت از مبارزات مردم علیه کلیت رژیم ارتجاعی و سرکوبگر و ضد زن جمهوری اسلامی گذاشته است. در این شورا که ما فعالین هشت مارس نیز در آن شرکت داریم اولین حرکت عملی خود راطی فراخوانی در حمایت و همبستگی با مادران جانباختگان در ایران در روز اول آگوست در میدان مل لستمن برگزار کرد.
این برنامه از ساعت 6 در گوشه ای از میدان با نصب پوسترهائی از مبارزات مردم و قربانیان اعتراضات اخیر در ایران و همچنین اسامی بخشی از جانباختگان و پخش سرود و آهنگ های انقلابی آغاز شد. همچنین در قسمتهای دیگری از میدان تشکلات و افراد دیگری نیز با گذاشتن میز کتاب یا برافراشتن پرچمهایشان و یا نصب اسامی دستگیرشدگان و جانباختگان اخیرحضور داشتند. با وجود زمان بسیار کمی برای تبلیغ برنامه و همچنین بعضی کمبود های تدارکاتی برنامه بعلت اولین کار عملی مشترک این شورا حضور گسترده ایرانیان نشانه همبستگی با مبارزات مردمی و حمایت نیروهای مترقی خارج از کشور در فضائی بسیار دوستانه وگرم برگزار گردید. پخش سرود وآهنگهای انقلابی از بلندگو باعث جلب توجه بسیاری از رهگذران کانادائی را کرده بود که بعضی از آنها از وضعیت مبارزات مردم ایران و موقعیت حاکمیت می پرسیدند و حتی تعدادی از آنها با ما اعلام همبستگی کرده و تا آخر برنامه با ما حضور داشتند.با تاریک شدن هوا و روشن کردن شمع هائی که توسط شورا تهیه شده بود در دست حاضرین در حمایت و همدردی با مادران جانباختکان سی سال حاکمیت جنایت و سرکوب جلوه خاصی به این مراسم داده بود. در پایان میکرفون در اختیار حاضرین قرار گرفت که اگر پیام و یا مطلبی دارند اعلام کنند یکی از دوستان متنی را در رابطه با محکوم کردن حمله نیروهای عراقی به شهر اشرف و کشته و زخمی شدن تعداد زیادی از مجاهدین را قرائت کرد و از حاضرین خواست که طومار اینترنتی را در این رابطه امضا کنند. در آخر دوستان با خواندن سرود ها و شعرهای انقلابی و اعلام برنامه بصورت هر هفته شنبه از ساعت 6 تا 9 شب مراسم به پایان رسید .
این برنامه با وجود ضعف ها و کمبودهائی که داشت برنامه موفق بسیار خوبی بود که بیش از 70 نفر در آن حضور داشتند که نشاندهنده پتانسیل استقبال مردم از حرکت های انقلابی و چپ است.
شنبه 8 آگوست2009
این دومین آکسیونی است که در یکی از میادین پر رفت و آمد و یکی از نقاط ایرانی نشین تورنتو میدان مل لستمن در ساعت 6 شروع شد . این آ کسیون با تدارکات بیشتری و رفع بعضی از کمبودها در هفته گذشته همراه بود از جمله نصب پلاکاردهای بیشتری از مبارزات اخیر مردم ونیز تصاویری از جنایات رزیم جمهوری اسلامی وهمحنین تصاویری از قربانیان و جانباختگان همراه با پیام های تهیجی بود. همچنین نصب شاخه های گل در کنار عکسهای این جانباختگان بعنوان نمونه یی از گلهای سرخی که توسط این رژیم ارتجاعی بخون غلتیده شدند. نصب پلاکاردهائی با مضمون جدائی دین از دولت،حق آزادی بیان، حق داشتن تشکل واحزاب، آزادی همه زندانیان سیاسی و.......توجه بسیاری از مردم را بخود جلب کرده بود. یکی از نکات دیگر این برنامه حضور وسیع جوانان بود که در برنامه قبل بعلت کمبود وقت برای تبلیغ برنامه حضور نداشتند. از جمله این جوانان حضور زن و شوهر جوانی بود که از مونتریال برای تفریح به تورنتو آمده بودند. این زوج جوان با اشاره به گوشه ای از میدان که جمعی از سلطنت طلبان با پرچمهای شیرخورشید حضور داشتند اعتراض داشتند از اینکه چرا جدا هستیم؟ ما با آنها بحثی آگاهگرانه داشتیم و توضیح دادیم که ما مخالف هر گونه رژیم ارتجاعی چه شاه و چه حکومت جمهوری اسلامی هستیم و مردم ما سی سال پیش حکومت شاهنشاهی را به زیر کشیدند.ما با این گروه های سرکوبگر و ارتجاعی مرزبندی داریم و بخاطر همین است که در گوشه دیگری و جدا ازبقیه ایستاده اند. آنها سوال کردند ما جه فرقی با جنبش سبز داریم . ما توضیح دادیم که اعتراضات میلیونی مردم در این مقطع که با سرکوب خونین و دستگیریهای گسترده و شکنجه و تهدید و تعقیب همراه بوده موجب شده که مردم توهمی به این رژیم نداشته و خواهان تغییرات اساسی و سرنگونی کل رژیم هستند و همچنین گفتیم موضع گیریهای موسوی و تأکید مکرر وی که پرچم سبز وی کاملا در خدمت نظام "مقدس" جمهوری اسلامی می باشد واعلام اینکه اختلافش با جناح مقابل "یک دعوای خانوادگی" است نشان داد که خواهان هیچ تغییری در رژیم نیست وفقط خواهان جابجائی قدرت از یک جناح به جناح دیگر با «رفرمهائی» در آن است .توضیح اینکه موسوی اعلام کرده که در خارج از کشور مردم صف خود را از مخالفین نظام جدا کنند به آنها گفتیم مخالفین این رژیم چه کسانی هستند؟ خانواده هائی هستند که فرزندان آنها در دهه 60 در زمانی که موسوی نخست وزیر بود به جوخه های اعدام سپرده شدند. مخالفین این رژیم خانواده هائی هستند که در جنگ ارتجاعی بین ایران و عراق فرزندان خود را از دست دادند. مخالفین این رژیم زنان هستند که روزانه توسط احکام الهی این رژیم سرکوب میشوند . کارگران و زحمتکشانی هستند که از داشتن حداقل زندگی انسانی و حق تشکل یابی محروم هستند. اقلیتهای دینی وملی هستند که بطرز وحشیانه ی سرکوب می شوند و بالاخره همه مردم تحت ستمی هستند که به سی سال حکومت دیکتاتوری وضد زن و سرکوبگرو بی حقوقی و فقر و فلاکت نه گفته و امروز آگاهتر و مصممتر به میدان آمده و کلیت این نظام پوسیده را به چالش کشیده اند .بعد از این بحث های اغنائی این زوج جوان با اعلام خوشحالی در حضور جمع ما با دادن ایمیل و شماره تلفن از ما جدا شدند .
این آکسیون اعتراضی با وجود باران تا ساعت 10 شب ادامه یافت.
در این برنامه که با تبادل نظر و بحث های زیادی بین مردم همراه بود تلاش شد که توجه مردم را به سرکوب ها و جنایات اخیر جمهوری اسلامی جلب کنیم و از آنها بخواهیم هر شنبه از ساعت 6 تا 9 در برنامه هفتگی ما بعنوان همبستگی با مادران جانباخته و افشای جنایات جمهوری اسلامی در همین مکان با ما همراه باشند.
فعالین سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان)- تورنتو
2009/08/10
www.8mars.com