سال ۵۷، امپریالیست ها در نشست گوادلوپ

از همان زمانی که در سال ۵۷، امپریالیست ها در نشست گوادلوپ، برای پیشگیری از اینکه قیام مردمی به انقلابی واقعی برای زیر و رو کردن سیستم ستم و استثمار، بدل شود؛ با یک رژیم چنج ساده خمینی را بر سر مردم حاکم ساخته و انقلاب را سر بریدند؛ روشن بود که راه نیمه رفتۀ انقلاب را روزی باید دوباره طی کنیم و این بار به پایان رسانیم!

خمینی ۷ آبان ۵۷

آتشی را که الان در ایران روشن شده هیچ‌کس نمی‌تواند خاموش کند فقط کلیدش دست خود ایشان است که گورش را گم کند برود. وقتی که ستم دیدگان و زحمتکشان برای ساختن جامعه عاری از ستم و استثمار، با مسلح شدن به آگاهی، تشکل و یک خط انقلابی، تنها بر همبستگی گسترده و فعال خود اتکا کنند، هیچ قدرت داخلی و خارجی نخواهد توانست بار دیگر قیام مردم را بدزدد و چهره جدیدی را بر سر همین سیستم اقتصادی، نظامی و قضایی فاسد و جنایتکار بنشاند.

مروری بر هشت هفته اعتراضات دانشجویی در دانشگاه تهران

مراسم کیان پورفلک، خروش عظیم انسانی در مراسم خاکسپاری قهرمانان انقلاب!

گرامیداشت یاد و خاطره جانباختگان قیام آبان ۹۸

یاد جانباختگان آبان را، با ادامه راه آنان تا سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی برای ساختن دنیایی عاری از ستم و استثمار ادامه می دهیم.

هنر مردمی، هنری است ماندگار در خدمت تغییر و تکامل؛ در خدمت انقلاب!

سرود «شعر آزادی» با متنی متناسب با قیام کنونی: پاییز آمد/ بارِ دیگر تا من/ شعر آزادی را/ همرهِ یارانم/ برسُرایم بگریزد شب/ از سرای میهن/ از برای این زن/ زندگی، آزادی/ بر زبانم بشنو امروز/ به طنین رسا/ کز قیام جنگل/ تا نبرد هر یَل/ جان نهاده برکف/ در سیه‌کَل در دانشگاه/ یا که در زندان‌ها/ پُر توان، بی‌پروا/ درنوردم راهِ/ انقلابم شور و عصیان/ از دلِ کردستان/ تا تمامیِ ایران/ بذر خونخواهی را/ برفشانم می‌خوانم از/ کار و مسکن و گندم/ از کرامت مردم/ تا گسستنِ بندِ/ انقیادم شعر هستی/ بودن و پوییدن/ رفتن و پیوستن/ در رهش جانبازی/ افتخارم

شجاعت و جسارت اینچنین تکثیر می شود!

دیپورت و سرکوب نظام بر افغانستانی های مقیم ایران

هشت مارس: همانطور که شهروندان افغانستانی ساکن ایران، در کنار مردم ستمدیده ایران ایستاده، بخشی از نیروی مبارزاتی علیه نظام ستم و استثمار جمهوری اسلامی بوده و از ابتدای اعتراضات تاکنون چندین جانباخته و مفقود به جای گذارده اند، بر مردم ایران است که در ‌مقابل وحشی گری ها، جنایات، دیپورت و سرکوب نظام بر افغانستانی های مقیم ایران، سکوت نکنیم و صدای خواهران و برادران افغانستانی باشیم که پس از سال‌ها تحقیر و تبعیضِ سیستماتیک، با جنین رفتار فوق‌العاده نژادپرستانه‌ای مواجه شده‌اند.

کودکان کشته شده دراعتراضات ۱۴۰۱ ایران؛ ۵۲ جانِ جوان خفته در خاک!

نظام فاشیستی جمهوری اسلامی، همه را از هر سن و قشری، به غیر از مسئولین حکومتی و مزدوران اجیر شده‌اشان، به درستی تهدیدی مسلم به حساب می آورد. نظامی که از وحشت، برای بقای خود در عرض چند هفته، بیش از ۵۰ کودک را بی رحمانه به خاک و خون می کشد، هیچ شانسی برای ادامه حاکمیت ننگین‌ش ندارد. با همبستگی سراسری خود سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی را تسریع کرده، به جنایات این رژیم پایان بخشیده و در راه ساختن جامعه ای عاری از ستم و استثمار گام برداریم.

سرود سوگند به خون همرهانم، کاری از دانشجویان دانشگاه فرهنگ و هنر تهران

متن سرود: این نامه را برایت، از خاک کوچه‌های سرد با خون سرخ خود نوشتم تا روید خنده ها ز درد چون روز دیگر آید، خونم جان سبزه‌هاست خورشید جاودان آزادی نور آسمان ماست سوگند به خون همرهانم، سوگند به اشک مادران هرگز به تیغشان نمیرد فریاد جاودان ما ما سیل خون آبان، با بی عدالتی عجین تنها گناهمان خروش خشمی بود در جواب کین جسم و جان بی‌پناهم آماج تیر ظالمان مغرور و سربلندم و میبالم بر انقلابمان سوگند به عاشقان ایران، سوگند به شور زاهدان از راه رفته برنگردم تا روز کوچ غاسبان سوگند به خون همرهانم، سوگند به اشک مادران هرگز به تیغشان نمیرد فریاد جاودان ما