هیزم تو آتیش شما نمیریزم نوچه های دیکتاتور، بذرتفرقه ریختین؟خشکتون میکنم از بیخ تا بُن، قدجنگ با من نیستید سایبری های آماتور، رو میکنم دستتون رو جمع میکنم این داستانو، نقاب برانداز رو بردار تو تو تیم ما نیستی، آب زیر کاهی نفوذی دستِ کثیفت زیر میزی، ما شکوه اتحادیم،از مسلمون تا آتئیستیم مشت گره کرده ای ک برا اربابت آماده میشه، ما کوه نور اتحادیم، مرگ هر نوع اختلافیم سجده به پرواز می کنیم، آزادی خواه یه قبله داره هیچ جوری خریدنی نیستیم، نه مثل شما که حزب بادید سرباز جنگ زرگری، تو چرک رو اسکناسی اشتباهی تو کار نیست، دم خروساون برق زد پس جنگ داخلیت از جهل نبود. ممکن نیست این حجم از جهل قطعا وصله، اونی که زمین بازی رو عوض کرد چه نقاب دمکرات زده باشه، چه سلطنت طلب
این ترانه از تیکن جاه فاکولی، هنرمند اهل ساحل عاج، در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. او در این اثر با استفاده از سبک رگی، که ریشه در جامائیکا دارد و برای بیان مسائل اجتماعی و سیاسی بهکار میرود، به موضوع تقسیم جهان میپردازد.
اعضای جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان در واکنش به منع تحصیل دختران در انستیتیوتهای علوم طبی میگویند که طالبان در پی نابودی موجودیت، هویت و جنسیت زنان از افغانستان هستند. این جنبش سازمان ملل، اتحادیه اروپا و نهادهای مدافع حقوق بشر را به دلیل سکوتشان در برابر نقض حقوق زنان از سوی طالبان، شریک این جنایات می دانند. جنبش خود جوش زنان معترض افغانستان، به درستی به شراکت سازمان های امپریالیستیِ مدعی حقوق بشر، در جنایات طالبان علیه زنان و سایر آحاد جامعه اشاره کرده اند؛ اما نکته ای که این زنان از بیان آن غافل مانده اند این است که طالبان حکومتی است که توسط امریکا و سایر کشورهای امپریالیست به قدرت رسید و این شمشیر سرکوب این کشورهاست که از آستین طالبان بر فرق سر زنان در افغانستان فرود می آید؛ بنابراین طبیعتا نمی توان و نباید منتظر حمایت سازمان های حقوق بشری امپریالیستی برای مقابله و مبارزه با این شمشیر بود. زنان افغانستان تنها با اتکا بر نیروی خود و همبستگی با سایر زحمتکشان و ستمدیدگان است که می توانند و باید برای سرنگونی انقلابی طالبان و رهایی خود مبارزه کنند.
روز ۱۶ آذر در ایران یادآور یک رویداد تاریخی در سال ۱۳۳۲ است که در آن سه دانشجوی دانشگاه تهران به نامهای مصطفی بزرگنیا، احمد قندچی، و آذر شریعترضوی در جریان اعتراضات به دخالتهای سیاسی خارجی و بازگشت روابط ایران و بریتانیا، با یورش سرکوبگرانۀ نیروهای امنیتی به دانشگاه، به قتل رسیدند. این رویداد در دانشکده فنی دانشگاه تهران و پس از کودتای ۲۸ مرداد رخ داد، زمانی که فضای سیاسی کشور سرشار از اعتراضات و مخالفت با سرکوب آزادیها بود. از آن زمان، ۱۶ آذر به نمادی از مبارزات دانشجویان در برابر ستم، استثمار و استعمار تبدیل شده و بهعنوان روز دانشجو گرامی داشته میشود. دانشگاه، نه تنها در دوران خیزش ژینا و دهه های اخیر بلکه در تمامی طول تاریخ خود، همواره یکی از عرصه های اعتراضات و مبارزات انقلابی بوده و هست و دانشجویان مبارز، به درستی با تعهد خود بر تداوم این مبارزات و زنده نگاه داشتن روحیۀ اعتراضی، روز دانشجو را گرامی می دارند.
پنجشنبه ۱۴ نوامبر ۲۰۲۴ تظاهرات های جهانی علیه نسل کشی و سایر جنایات اسرائیل تحت هدایت و حمایت های بی دریغ «امپریالیست های مدعی دمکراسی»، ادامه دارد!
در شرایطی که مطابق «قانون اساسی» نمایشی، قرار است آموزش همگانی مجانی باشد، دریافت مبالغ متنوعی پول در ابتدای سال تحصیلی و در طول سال، به بهانۀ شهریه و هزینه های دیگر، رویۀ عادی مدارس هستند. چگونگی تخصیص بودجه، از شاخص های تشخیص نوع حکومت هاست. در حکومت فاشیست جمهوری اسلامی، آموزش، بهداشت و رفاه عمومی پایین ترین ردیف های بودجه را تشکیل می دهند.
دردو سه روز گذشته همچنین، میلیون ها نفردر نقاط مختلف دنیا، به خیابان ها آمدند و با شعارهای خود حمایت شان را از مردم غزه و لبنان اعلام کرده و جنایات مشترک صهیونیسم و امپریالیسم جهانی را محکوم ساختند! اما در این میان، زباله های متعفن مرتجع و سلطنت طلب که خود را «ایرانیانِ وطن پرست» می نامند؛ جاده صاف کن اسرائیل شده و با سوت و کرنا به استقبال حملات نظامی اسرائیل به ایران و ساختن جهنمی دیگر، می روند! همبستگی جهانی ستمدیدگان، تنها سلاح قدرتمند و کاری زحمتکشان و ستمدیدگان جهان، برای مقابله با پیشروی های فاشیستی جهانی است!
شاعر: ویکتور خارا مترجم: احمد شاملو
دمکراسی تو حرف نزن و ساکت باش، با رسانه هایت دنیا را رنگ کرده ای، زیر کارخانه اسلحه سازهایت، آنجا کودکی خوابیده است!