فعالان فمینیست، مدافعان حقوق بشر در آرژانتین خواستار توقف و لغو احکام اعدام و آزادی وریشه مرادی و پخشان عزیزی و دیگر زندانیان سیاسی در ایران شدند و از فمینیست‌های جهان خواسته‌اند که در مقابل سفارتخانه‌های ایران و وزارتخانه‌های امور خارجه تظاهرات برگزار کنند و با شعار #ژن_ژیان_ ئازادی اعلام کنند که فمینیسم مرز ندارد. درود بر همبستگی زنان جهان علیه حکم اعدام #پخشان_عزیزی و #وریشه_مرادی و برای آزادی بدون فید و شرط آنان! مبارزه برای پایان بخشیدن به اعدام زندانیان چه سیاسی و چه غیر سیاسی مرز نمی شناسد.

تنها دستاورد این انقلاب آباد کردن قبرستان ها بوده و از بین بردن مقام انسانیت زیر لگد های این ظالمان و ستمگران خورد شده است. کاملیا سجادیان از مادران دادخواه، که طی سالهای گذشته هرگز از دادخواهی دست برنداشته و شجاعانه در عرصه های مبارزاتی حضور داشته است، درد از دست دادن فرزندش را به خشم و قدرتی برای فریاد زدن علیه ظلم وستم و ادامه راه فرزند خود، بدل ساخته است.

در طی بیش از هفت دهه، تمام خاک فلسطین را صهیونیست ها با کمک بی دریغ امپریالیست های آمریکایی و اروپایی دزدیده اند، حال حتی نوار کوچک غزه را نیز می خواهند از آنان به زور و با ارتکاب جنایت های دیگری بگیرند.

رژیم زنستیز جمهوری اسلامی بجای اختصاص بودجه برای ارتقای سطح دانش علمی مدارس به جای اختصاص بودجه برای امنیت و رفاه دانش آموزان، آن را صرف هزینه نیروی سرکوبگر و تبلیغات ایدئولوژیک اش برای سرکوب دانش آموزان می کند تا بتواند جلوی فوران خشم و نفرت دانش آموزان که بازتاب آن در خیزش زن زندگی آزادی دیده شد را بگیرد.

مدت هاست که رقص و شادی زنان آن هم در فضاها و اماکن عمومی، بدون حجاب اجباری، به عرصه ای از مبارزه بدل شده است. علی رغم تمامی سرکوب ها و تهدیدها، زنان جسورانه با پوشش اختیاری در خیابان ها حضور می یابند، می رقصند، موتور سواری می کنند، حرکات اکروباتیک انجام می دهند، موسیقی می نوازند، می خوانند، ... و رسما حجاب اجباری و تمامی محدودیت ها و ممنوعیت های جمهوری اسلامی علیه زنان را که به شناسنامۀ این حکومت زنستیز و فاشیست بدل شده است؛ زیر پا گذاشته و کلیت این نظام ستم و استثمار را به مصاف می طلبند.

جمهوری اسلامی با احکام بی رویه اعدام، تلاش به ارعاب و خاموش ساختن جامعه دارد؛ اما در این میان احکام اعدام برای زنان زندانی سیاسی، پیام دیگری را هم در خود دارد. جمهوری اسلامی، در ادامۀ سیاست های زنستیزانه و سرکوبگرانۀ خود، با رد اعاده دادرسی پخشان، که حتی همین قوانین ظالمانۀ حاکم هم ، آن را توجیح نمی کند؛ بار دیگر میزان خشم و استیصال خود را نسبت به زنانی که به خود جرأت ایستادن مقابل نظام را می دهند، بر ملا می سازد!

همزمان، ترامپ فاشیست همه راه ها را به روی مهاجران بسته و با مجرم خطاب کردن مهاجران، می خواهد آنان را به زندان گوانتانامو بفرستد. این فشارهای راسیستی در شرایطی بر مهاجر و پناهجو اعمال می شود که آنها به دلیل ناامنی و جنگ هایی که این کشورها مخصوصا کشورهای امپریالیست بانی آن اند، خانه و زندگی شان را ترک و راه مهاجرت را پیش می گیرند؛ برای پناهجو و مهاجر اما دیگر هیچ جای این جهان امن نیست.