آمار ثبت شده کولبران کشته شده توسط جمهوری اسلامی

برای ساختن جامعه ای که در آن هیچ انسانی ناگزیر نباشد، نان شب خود و خانواده اش را به قیمت جانش بر سر سفره ببرد، در اولین قدم باید از روی جنازۀ حکومت جنایتکار، دزد، فاسد و اختلاس گر جمهوری اسلامی عبور کنیم

آنان تمام عمر باید روزۀ گرسنگی را تحمل کنند!

دختر بچه ها همچنین به حکم جنسیت‌شان و بر اساس قوانین مبتنی بر شرع اسلام، از طفولیت (۹ سالگی)، که مهمترین سال های رشد آنان می باشد، موظفند روزه بگیرند و حق ندارند در مدرسه و خیابان، لب به هر گونه خوردنی و آشامیدنی بزنند.

حضور بی شمار مردم در آغاز سال ۱۴۰۴ در حافظیه

آتش کشیدن طناب دار

سرنگون‌باد رژیم دار و شکنجه جمهوری اسلامی که هر روز با اعدام زندانیان بویژه در کردستان و بلوچستان به خانواده دادخواه اضافه می کند.

ترانه: آتش، شعله برکش!- خواننده آیدا جباری

با شعله های بلندِ آتش خشم‌مان، کلیت نظام ستم و استثمار شما را خاکستر خواهیم کرد!

به آتش کشیدن طناب دار

نرگس محمدی که به دلیل مرخصی درمانی، با وثیقه موقتا در خارج از زندان به سر می برد، به مناسبت چهارشنبه سوری، در یک حرکت نمادین زیبا، پشت دیوار زندان اوین، طناب دار را به آتش کشید و گفت: « ... امشب، به جای چوب‌های شعله‌ور، طناب دار را به آتش می‌کشم و امید دارم که پیروزی از آن ماست، امید از آن ماست، و شکست از آن جمهوری اسلامی، جمهوری‌ای که به \"جمهوری اعدامی\" بدل شده است. جامعه آبستن یک انفجار عظیم است و هر مناسبتی در کشور، به زنگ خطری برای رژیم و بستری برای خروش و فریاد اعتراض به اشکال مختلف، بدل شده است. برای پیمودن راه پیروزی، متحد شویم، متشکل شویم، خود را به آگاهی و خط درست انقلابی، مسلح سازیم و برای رسیدن به جامعه عاری از ستم و استثمار، در اولین قدم سرنگونی انقلابی نظام زن‌ستیز و فاشیست جمهوری اسلامی را عملی سازیم.

نبرد در هر دو سوی دیوارهای بلند زندان!

چهارشنبه سوری، صحنه ای از نبرد در هر دو سوی دیوارهای بلند زندان!

در فایل های صوتی که از بند زنان زندان اوین و از زندان قزلحصار در شبکه های اجتماعی پخش شده، شعارهای رادیکال زندانیان سیاسی را می شنویم که غروب سه شنبه ۲۸ اسفند، به مناسبت چهارشنبه سوری، در زندان علیه نظام جمهوری اسلامی، سر دادند و با این کار بار دیگر زیر تیغ نظام، با یک مبارزۀ جمعی، عزم راسخ خود را در تداوم مبارزه برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی، با صدایی رسا از فراز دیوارهای بلند بتونی زندان، به گوش همه گان رساندند!