متن سرود: این نامه را برایت، از خاک کوچه‌های سرد با خون سرخ خود نوشتم تا روید خنده ها ز درد چون روز دیگر آید، خونم جان سبزه‌هاست خورشید جاودان آزادی نور آسمان ماست سوگند به خون همرهانم، سوگند به اشک مادران هرگز به تیغشان نمیرد فریاد جاودان ما ما سیل خون آبان، با بی عدالتی عجین تنها گناهمان خروش خشمی بود در جواب کین جسم و جان بی‌پناهم آماج تیر ظالمان مغرور و سربلندم و میبالم بر انقلابمان سوگند به عاشقان ایران، سوگند به شور زاهدان از راه رفته برنگردم تا روز کوچ غاسبان سوگند به خون همرهانم، سوگند به اشک مادران هرگز به تیغشان نمیرد فریاد جاودان ما
در سراسر کشور در خیابان و دانشگاه و مدرسه و مترو و ...، زنان و مردان شجاع و پیشرو، هریک با ابتکارات خود به اشکال مختلف، آتش انقلاب را زنده نگاه می دارند.
همین که مزدوران وحشی رژیم از روی استیصال اینطور خشم خود را بر سر اموال مردم خالی می کنند آن هم بدون اینکه بدانند صاحب آن کیست، نشان می دهد که خوب دریافته اند که یک ملت در مقابل آنان و دشمن آنان هستند.
این زنان و دختران در دیوار ها هشتک هایی مانند: «تحصیل، کار، آزادی» و «نسل کشی هزاره ها را متوقف کنید»، را می نویسند. زنان افغانستان یگانه نیروی شجاع و نترسی هستند که امروزه در برابر رژیم بنیادگرا، زنستیز و ضد بشری حاکم در افغانستان جسورانه مبارزه می کنند؛ همانطور که زنان ایران با شهامت تمام همواره در صفوف اول مبارزه با رژیم مرتجع و زنستیز جمهوری اسلامی ایران قرار دارند.
فعالین واحد برمن از سازمان زنان هشت مارس (ایران-افغانستان) هم با یکی از این دو اتوبوس به برلین رفتند و همراه با فعالین واحد برلین، در راهپیمایی سهم گرفتند و تلاش کردند با طرح شعارهای رادیکال، حمل بنر ها، پلاکاردها و اعلامیه هایی که وسیعا پخش نمودند، در حد توان به جهت گیری انقلابی این حرکت خدمت کنند.