حکم اعدام زندانیان سیاسی، ابزاری است در دست حکومت برای سرکوب جامعه. اعدام قتل عمد حکومتی است که راه بازگشتی ندارد و همزمان کل خانوادۀ فرد را وحشیانه مجازات می کند.
مبارزه برای سرنگونی و در هم کوبیدن کلیت نظام ستم و استثمار جمهوری اسلامی ادامه دارد.
مجبور هستم برم کولبری، چون پولی برای امرار معاش ندارم. تنها زندگی می‌کنم. نه همسر دارم، نه پسری دارم. کسی را ندارم که برایم کار کند. مجبور هستم خودم برای خودم کار کنم و زندگی‌ام را تأمین کنم.
هر چه حکومت بر حجم فشارها، سرکوب ها و تهدیدات خود در جامعه می افزاید، زنان جسور و مبارز با عبور از ممنوعه های حکومتی، گسترده تر از پیش، با رقص و آواز و شادی در اماکن عمومی با پوشش اختیاری، حضور یافته و قوانین و تهدیدات حکومت را به سخره می گیرند.
امپریالیسم جهانی هر گونه اعتراض و مبارزه علیه نسل کشی در فلسطین را با برچسب یهودی ستیزی سرکوب می کند، در حالی که مبارزه علیه نسل کشی فلسطینیان، به درستی مبارزه مشترک همه انسان های درد آشنا و ستمدیده از جمله یهودیان آگاه و پیشرو است.
زنان نشان داده اند که دیگر نه مرعوبِ سرکوب ها و تهدیدات حکومتی می شوند و نه فریب وعده های تسهیل قانون حجابِ نظام را می خورند و در عزم خود برای به آتش کشیدن حجاب اجباری با کلیت نظام فاشیست جمهوری اسلامی، راسخ باقی خواهند ماند.