مبارزه زنان برای رهایی چه در آمریکای امپریالیستی و چه در افغانستان و ایران تحت حاکمیت بینادگرایان اسلامی به کنترل بر بدن اشان که به سرنگونی کل ساختار ستم و استثمار سرمایه داری وابسته است، گره خورده است.
سهیلا حجاب، زندانی سیاسی محبوس در بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه، طی نامه ای به شرح مشکلات و فشارهای اعمال شده به خود پرداخته است. وی در بخشی از این نامه با بیان اینکه «آنطور که با من در زندان ها رفتار میکنند، در جنگ ایران و عراق با اسرای ایرانی برخورد نشد»، خطاب به ابراهیم رئیسی نوشته است «از بس توسط عوامل شما در زمان های مختلف به دلایل واهی مورد ضرب و شتم قرار گرفته ام که دیگر جانی در تنم نمانده، مرا به زندان هایی می فرستید که کوچک ترین احترامی را برای حقوق یک زندانی سیاسی قائل نیستند».
تا زمانی که رژیم زن ستیز و قوانین ضد زن و فرهنگ و سنت پدر سالارانه در جامعه حاکم است، زنان قربانی «ناموس» پرستی مردان خواهند شد.