این پیام را زنان بلوچ می دهند! زنانی که که علاوه بر همه ستم هایی که بر همه مردم ایران طی ۴۴ سال گذشته تحمیل شد، یکبار دیگر هم به دلیل «زن» بودن و یک بار دیگر هم به دلیل «بلوچ » بودن تحمل کرده اند!
اسما بلوچ خطاب به جریانات و رسانههایی که آگاهانه شعارهایی هم چون مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر که مردم بلوچ فریاد زدند را سانسور و بایکوت میکنند، افشا می کند. زنده باد اتحاد داوطلبانه ملیت های تحت ستم!
محمد حسن ترکمان دانشجوی اصفهانی بود که در بابل درس می خواند و در اعتراضات ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در ۲۶ سالگی در بابل با تیراندازی نیروهای امنیتی کشته شد. مادر دادخواه او در توییتی چنین نوشت: من به تنهایی یک ارتشم ارتشی که دنیا هم حریفم نیست، گفته بودم به دنیا بگویید: من مادر محمد حسن ترکمانم، آتشفشانم که میسوزانم ولی سوخته نمیشوم، من سربازی جان برکفم، امروز من خطرناکترین موجود روی زمینم، امروز من فریادم، فریادی برای خونخواهی فرزندم، گفته بودم به دنیا بگویید: اسم مرا خوب به خاطر بسپارد، قدرتی خواهم شد که دیکتاتورها از شنیدن نامم لرزه براندامشان بیوفتد، محکم تر و استوارتر پیش میروم، من مادرمحمدحسن ترکمانم محمد حسن را کشتند چون بی تفاوتی در مقابل جنایت و ستم را خیانت به مردم و شراکت در جنایت می دانست! بترسید، از تیر خشم چنین مادران استواری که به داد خواهی برخواسته اند! بترسید از ملتی که همه دادخواه اند!
در اتوبان حکیم؛ به مناسبت سومین سالگرد حملهٔ موشکی سپاه تروریستی جمهوری اسلامی به پرواز پیاس ۷۵۲ که منجر به کشته شدن تمام ۱۷۶ سرنشین این هواپیما شد.
رسم تو، رسم تیرگی- رسم ما، رسم نور است!
شبی سرد و تاریک و طولانی است، بزن دل به دریا که طوفانی است... هنرمندان: D-Fall
- روایت ۴۴ سال، زنستیزی و نابرابری! - روایت ۴۴ سال، ستم و استثمار۱ - روایت ۴۴ سال، تهدید، سرکوب، قتل و شکنجه! - روایت ۴۴ سال، به دار کشیدنِ ندای شعور و آزادی! - روایت ۴۴ سال، فساد و غارت و تجاوز! اما آخر این داستان را ما می نویسیم!