جسارت زندانیان سیاسی بویژه زنان زندانی سیاسی که مبتکر به راه انداختن کارزار سه شنبه های اعتراضی به حکم اعدام ستودنی است.

اتحاد و همبستگی همه بویژه مردان با زنان جسوری که با پوشش اختیاری مبارزه علیه رژیم زنستیز را پیش می برند، نقش مهمی را در جرئت بخشیدن به خیل عظیم زنان و درگیر کردن آنان در امر مبارزه دارد. این اتحاد و همبستگی بر روند مبارزات حتی مبارزات صنفی جاری نیز موثر خواهد بود و عاملی خواهد شد که در این مبارزات دفاع از زنان و مبارزات شان و مخالفت با حجاب اجباری از یک طرف مبارزات شان را تقویت کند و از طرف دیگر زنان را بطور گسترده تری در حمایت از آنان برانگیزاند.

من زنی کورد و ساکن خاورمیانه هستم که تنها برای خود نزیسته‌ام، برای آزادی اجتماعی ساکنین منطقه، هر آن‌چه در توان داشته‌ام را انجام داده‌ام و خواهم داد، زیرا حیات آزاد و ارزش‌مند، شایسته‌ی جان بخشیدن است.

تنها راه افسار زدن به تاخت و تاز وحشیانۀ این نظام ستم و استثمار، همبستگی سراسری و آگاهانه برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و هموار ساختن راه رسیدن به جامعه ای است که در آن کسی برای ابراز عقیده، زندانی، شکنجه و اعدام نشود!
زندانی سیاسی، به همت توده ها، آزاد باید گردد!

زنان زندانی سیاسی بارها و بارها با اعتراضات شجاعانۀ خود، جسارت را در دوسوی میله های زندان، تکثیر کرده و اقتدار پوشالین حکومت را در مرعوب و ساکت ساختن جامعه آشکار ساخته اند!

این زنان، در چنگال خصم نظام فاشیستی جمهوری اسلامی هم ساکت نمی نشینند. فریادهای اعتراضی جسورانۀ آنان علیه کلیت نظام ستم و استثمار حاکم در کشور، از فراسوی دیوارهای بلند زندان، رسا و روشن، دیوارهای سکوت را در هم شکسته و ترس و وحشت را بر جان حاکمیت مستولی ساخته است؛ تا جایی که تلاش می کنند با انواع مجازات های تنبیهی و قطع ارتباط آنان با آن سوی دیوارها، مرعوب و ساکت‌شان سازند!

برای پایان دادن به این موج دیوانه وار اعدام در ایران، اولین گام، سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی است!