خبر تجاوز گروهی به ده‌ها زن در شهرستان ایرانشهر در استان سیستان وبلوچستان، شوک دیگری بر مردم و به‌خصوص زنان وارد کرد و بار دیگر به سوالاتی جدی در مورد موقعیت کنونی زنان و خشونتِ روزافزون بر زنان در جامعه‌ی ایران دامن زد. درعین‌حال افشای این خشونت وحشیانه یک بار دیگر لزوم پیش‌برد مبارزات گسترده‌تر، هدفمندتر و تهاجمی‌تردر جهت سرنگونی انقلابی رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی را پیش گذاشت.
حدود ۴۰ سال پیش خمینی یکی از مهم‌ترین پایه‌های «انقلاب اسلامی»اش را در حجاب زنان فشرده کرد و این‌چنین حجاب اجباری نماد و پرچم ایدئولوژیک این نظام شد. جمهوری اسلامی با اعلام اجباری بودن حجاب، مناسبات نابرابر را به‌عنوان پایه‌ی حاکمیت خود اعلام کرد. این رژیم با فرمان حجاب اجباری اعلام کرد که بر پایه‌ی سرکوب، تبعیض، خشونتِ گسترده و برده‌گی زنان استوار است.
همان‌طور که مبارزات دی‌ماه سکویی برای پرش دختران خیابان انقلاب بود، مبارزات زنان علیه حجاب اجباری نیز زمینه‌ای برای مبارزه‌ی سیاسی، عمیق‌تر و متشکل زنان در سایر عرصه‌های ستم بر زنان باز خواهد کرد، افق جنبش مردم را بالاتر خواهد برد و حضور و مبارزه‌ی زنان در سایر جنبش‌ها برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی را تقویت خواهد کرد.
مهرانگیز از یاران سازمان زنان هشت مارس بود که در برخی فعالیت‌ها و نشست‌های سالانه‌‌‌مان همراهی می‌کرد.
ضمن گرامی داشت روز کوموله؛ با ادای احترام؛ به همه مبارزینی که؛ جانشان را نثار آرمان های بزرگ و انسانی شان کردند؛ تا دنیای تاریکی را که مرتجعین؛ ستم گران و استثمارگران تاریخ؛ به مردم جهان تحمیل کرده اند را پاک کنند، و روشنایی فردای, بدون ستم و اسثتمار را، نوید دهند.
خیزش پرشور مردم در شهرهای کوچک و بزرگ، از شمال تا جنوب، از شرق تا غرب دستگاه سیاسی مرتجعین حاکم را میخکوب و مستأصل کرد؛ مردم از مشهد تا اهواز، از کرمانشاه تا رشت، همدان، قم، قوچان، اصفهان، ساری، قزوین و خرم‌آباد... به خیابان آمدند و دسته‌دسته به یکدیگر پیوستند.
بیانیه‌ی مشترک در رابطه با اعتراضاتِ اخیر جنبش دانشجویی