تنها در دی‌ماه ۱۴۰۳، دستکم ۱۱۱ زندانی اعدام شدند!

اعتراضات سراسری علیه حکم اعدام، هر روز ابعاد گسترده تری به خود می گیرد. هر هفته تعداد بیشتری از زندان های کشور به اعتصاب سه شنبه های نه به اعدام می پیوندند.همزمان شاهد دیوار نویسی های گسترده و همبستگی دانشجویان تربیت مدرس و بسیاری از اقشار به این اعتراضات می باشیم.

غزه، شعری از نسیم خاکسار

برای سرور مردم غزه در خیابان، بازگشت‌شان به شهری ویران. برای آزادی گروگان‌ها و زندانیان آزاد شده. برای پرواز کبوترِ صلح در آسمان غزه....

گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی

در حساب اینستاگرام‌ش اعلام کرد که جمعی از زندانیان بند زنان اوین هم‌زمان با «پنجاه‌ودومین هفته از کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» و در حمایت از اعتصاب سراسری مردم کردستان و به نشانه محکوم کردن «احکام اعدام» صادر شده، سه‌شنبه دوم بهمن و چهارشنبه سوم بهمن در اعتصاب غذا خواهند بود.

جمع فاشیست ها در کاخ سفید

حرکت ایلان ماسک در سخنرانی جشن پیروزی ترامپ که با دست راست خود به سمت سینه چپ ضربه می زند و سپس دستش را به زاویه ای خاص به سمت جلو دراز می کند، همان سلام نازیست های هیتلری است. در این دوره و شرایط حاکم بر آمریکا و قدرت گیری فاشیست هایی که به طور علنی از فاشیسم دفاع می کنند، در دوره ای که نسل کشی فلسطینی ها و مخروبه کردن غزه توسط امپریالیست های آمریکایی و حمایت بی دریغ شان از فاشیست های اسرائیلی جزئی از سرفرازی این ابر قدرت است، در زمانی که ترامپ ضد زن به ال جی بی تی کیو پلاس ها حمله می کند و اظها می دارد که در جامعه فقط «زن و مرد» موجود است، در زمانی که ترامپ وعده ستم و استثمار به مراتب وحشیانه تری را برای ایجاد «آمریکای بزرگ» را می دهد، جای تعجبی نیست که ایلان ماسک ها به طور علنی از نازیسم و فاشیسم دفاع کنند.

آتش‌بس در نوار غزه با تأخیری سه‌ساعته آغاز شد

برای مردم غزه که عزادار ده ها هزار عزیز خود هستند، آواره و بی خانمان شده و به این زودی ها نمی توانند تصوری از یک زندگی عادی داشته باشند؛ آتش بس در جنگی که عاملان آن نیروهای ارتجاعی اسرائیل و حماس و قربانیان آن این مردم بی پناه غزه می باشند، فرصتی برای تنفسی حتی کوتاه و مایه خرسندی خواهد بود؛ اگر چه نمی توان کوچکترین اعتمادی به حکومت صهیونیست اسرائیل و حامیان امپریالیست‌ش در رعایت و حفظ آتش بس، داشت!

هویت زدایی از «زن»

نبود تصویر نازیلا در اخبار و آگهی ترحیم، حذف نام زنان خانواده در آگهی ترحیم، و درج وقیحانه نام قاتل به عنوان صاحب عزا؛ گوشه ای از تصویر هولناک فرهنگ مردسالاری حاکم، تحت حفاظت جمهوری اسلامی است و مبارزه با این فرهنگ ارتجاعی و ستمگرانه، وظیفۀ تمامی مردان و زنانی است که به دنبال جامعه ای آزاد و رها می باشند.

کشته شدن دو قاضی جنایتکار محمد مقیسه و علی رازینی

موجی از شادی را در میان مردم بوجود آورده است. مرگ خفت بار دشمنان مردم همواره شادی پخش است.

زنان زندانی سیاسی

برای آزادی زندانیان سیاسی و پایان دادن به حکم قرون وسطی ای «اعدام»، تنها راهی که جلوی روی زنان، زحمتکشان و ستمدیدگان جامعه، وجود دارد این است که با همبستگی و تشکلات آگاهانه، جمهوری اسلامی و کلیت نظام ستم و استثمارش را سرنگون سازند.