ما در دوره بس حساس و هولناکی بسر می بریم: با نسل کشی فلسطینی ها توسط نژادپرستان اشغالگر اسرائیلی و با حمایت آشکار قدرت های امپریالیستی غرب و در راس آنان آمریکا و با تخریب هراس انگیزمحیط زیست توسط سرمایه داری حاکم بر جهان برای کسب سود و گسترش سرمایه روبرو بوده و شاهد ظهور و قدرت یابی نیروهای راست افراطی فاشیست در سطح جهانی هستیم. و همزمان پرو امپریالیست های سلطنت طلب و سایر راست های افراطی در ایران، آگاهانه و نقشه مند چهرۀ جنایتکار امپریالیسم را بزک کرده و برای «نجات کشور» از ارتجاع سیاه جمهوری اسلامی، دست به دامان امریکا و سایر کشورهای امپریالیستی می شوند. آگاهانه واقعیاتی که در عراق و افغانستان پس از اشغال نظامی امپریالیست های آمریکایی و شرکا و کشتن ده ها هزار نفراز مردم و گماشتن وابستگان شان در قدرت در خدمت به منافع خود، رخ داد را پرده پوشی می کنند. آگاهانه معاملۀ کثیف امریکا و به قدرت بازگرداندن مرتجعان فاشیست طالبان را که افغانستان را به زندان زنان بدل کرد و میلیون ها زن و مرد و کودک را در کشورهایی مثل ایران تحت حاکمیت یک رژیم فاشیست، ضد کارگر و ضد زن آواره ساخت....
غزاله تنها ۵ روز پس از آغاز قیام سراسری در سال ۱۴۰۱، در حالی توسط مأموران امنیتی هدف گلوله قرار گرفت که مشغول فیلمبرداری از صحنه های قیام مردم بود. دوربین موبایلی که به دست داشت لحظه تیرخوردن خودش را به ثبت رساند. جمهوری اسلامی به خیال خام خود تلاش کرد تا با به خاک و خون کشیدن غزاله و صدها زن و مرد و کودک معترض دیگر؛ رعب و وحشت را در همه جا حاکم ساخته و در سایۀ این فضا بار دیگر جامعه را به کنترل خود درآورد؛ اما یک چیز را فراموش کرده است: «هر جا که ستم هست، مبارزه هم خواهد بود!»
آخرین صحبت های حدیث نجفی در راه رفتن به تظاهرات شبانه : دوس دارم آخرش، چندسال که گذشت خوشحال باشم که رفتم تظاهرات و همه چی عوض شده... حدیث و حدیث ها را رژیم جنایتکار و زنستیز جمهوری اسلامی به قتل رساند، اما مبارزه برای به سرانجام رساندن آرزوهای آنان که تغییر جامعه کهنه و پوسیده سرمایه داری جمهوری اسلامی است ادامه دارد...
حکومت فاشیست جمهوری اسلامی که همواره از مهاجرین افغان به عنوان آسیب پذیرترین و بی دفاع ترین اقشار استفاده کرده و با گماردن آنان بر سر شاق ترین مشاغل با پایینترین دستمزدها و بدون هر گونه بیمه، امنیت و حمایت های شغلی؛ بالاترین درجه استثمار را بر آنان تحمیل نموده است؛ همزمان و به تناسب سیاست ها، تضادها و معاملات برون مرزی، هر از چند گاهی با تشدید این فشار و له کردن گلوی مهاجرین به زیر چکمه های خصم خود، اقدام به اخراج گروهی از آنان می نماید.
زنان افغانستان و ایران در برابر طالبان چه در کابل و چه در تهران با مبارزات شان نشان داده اند که ستم و فرودستی را نخواهند پذیرفت و برای رها شدن از حجاب اجباری و قوانین ضد زن مبتنی بر شریعت و پیش رفتن در راه رهایی از ستم جنسیتی مبارزه متحدانه ای را پیش می برند.
بیست و چهارم شهریور ماه در دومین سالگرد قیام ژینا، بیش از ۲۵ نفر از زنان زندانی سیاسی در بند اوین در حیاط بند تجمع کرده اند. آنها شعارهایی را روی مقوا نوشته و به دیوارهای زندان آویخته و در راهروها و حیاط سر دادند: زن، زندگی، آزادی آزادی، آزادی، آزادی جان برود، سر برود، آزادی هرگز بندزنان اوین، هم صدا و هم پیمان، تا لغو حکم اعدام، ایستاده ایم تا پایان صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان، از زنان و کردستان، تا هر گوشه در ایران اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تموم ماجرا
بسیاری از کسبه در شهرهای مختلف کردستان، با تعطیلی مغازه های خود به اعتصاب عمومی به مناسبت دومین سالگرد قتل ژینا امینی و گرامیداشت نام و یاد او که آغازگر خیزش عمومی در سراسر کشور شد، پیوستند و با این کار خود به رژیم زنستیز و فاشیست جمهوری اسلامی اعلام کردند که مبارزه ادامه دارد!