این فیلم به مناسبت ۸ مارس در اسفند ۱۳۹۷ تهیه شده است.
تاریخ مکتوب در سراسر جهان مملو است از تحریفاتی که طبقات حاکم در جهت حفظ اقتدار خود نگاشته اند و تنها با عینکی از واقع بینی و موشکافی های علمی است که می توان از لا به لای سطور کتاب های تاریخ، حقیقت تاریخ را دریافت. زنان نیز به عنوان جنس دوم، همواره از صفحات تاریخ حذف شده اند در حالی که در بسیاری از عرصه های مبارزه این زنان بوده اند که تاریخ را رقم زده اند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در ۲۵ اسفند ۱۳۵۷، تظاهرات زنان فمنیست اروپا در پاریس را نشان میدهد که برای حمایت از زنان ایران و اعتراض به حکومت جدید این کشور (جمهوری اسلامی) برگزار شده است. این تظاهرات که مقابل کلیسای نوتردام پاریس و مقابل نمایندگان مذاهب مختلف برگزار شد بعد از نخستین تظاهرات اعتراضی زنان ایران، در اسفند همان سال شکل گرفت.
در پی تیراندازی مستقیم نیروهای یگان تکاوری به سمت خودروی حامل اعضای یک خانواده در منطقه چاهجمال شهرستان ایرانشهر «یوسف شهلیبر» کودک پنج ساله بلوچ به همراه مادر باردارش هدف گلوله های این دژخیمان قرار گرفت و جان باخت. در بلوچستان، در فاصله سالهای ۱۳۹۶ تا دیماه ۱۴۰۳، دستکم ۸۵ کودک (فرد زیر ۱۸ سال) با شلیک مستقیم توسط ماموران نظامی جمهوری اسلامی جان خود را از دست داده یا مجروح شدهاند.
رود خروشان مبارزات زنان در گستره جهانی جاری است. مبارزه علیه: حجاب اجباری، مادری اجباری، ناقص سازی جنسی، زن کشی چه به اسم «عشق و علاقه» و چه تحت نام «ناموس»، تجارت سکس، تجاوز، آزار و اذیت جنسی، ممنوعیت و یا محدودیت حق سقط جنین، پورنوگرافی، ضرب و شتم، توهین و تحقیر، فقر و فلاکت ..... همه و همه نشان می دهد که زنان ازچه اشتیاق بالایی برای نقطه پایان بخشیدن به مالکیت و سلطه مرد بر زن، به پایان بخشیدن به ستم جنسی/جنسیتی برخوردارند. این فیلم به مناسبت ۸ مارس، روز جهانی زن در سال ۲۰۲۱ توسط فعالین سازمان رنان هشت مارس تهیه شده است.
مهدی یراحی، به درستی درک خود را از ستمی که بر زنان روا می شود، یک «آگاهی و رشد» می نامد و عکس العملی که او نشان داده، نشانۀ این درک و دقیقا وظیفۀ هر زن و مردی است که به دنبال رهایی جامعه می باشد. مردان جامعه از هر صنف و گروهی، با گذشتن از منافع جنسیتی خود، با تحریم رانت های جنسیتی که به مردان تفویض شده و با بهره نبردن از محرومیت ها و محدودیت هایی که نظام بر زنان تحمیل می کند؛ قدرت جبهۀ انقلاب را در مقابل جمهوری اسلامی دو چندان ساخته و صف متحد و ستمدیدگان و زحمتکشان آگاه را شکست ناپذیر می سازند.
آمال مثلولی، خواننده ای است که نام او را با آهنگ اعتراضی، «کلام من ازاد است» («كِلْمْتي حُرَّة») که به سرودی برای قیام تونس و بهار عربی تبدیل شد؛ می شناسیم.